Μποφίλιου:”Η αισιοδοξία θέλει ρεαλισμό”

Σε απόσταση αναπνοής από την μεγάλη συναυλία, που θα δώσει την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου, στον ανοιχτό χώρο της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, η Νατάσσα Μποφίλιου μίλησε στο metrogreece.gr, για την ευτυχία, την εξέλιξη, τον επαναπροσδιορισμό των αξιών και του τρόπου σκέψης μας και μοιράστηκε μαζί μας τα καλλιτεχνικά της σχέδια  για τον επερχόμενο χειμώνα. «Όλα περνάνε», μας λέει χαρακτηριστικά «και αυτό που μένει να συνειδητοποιήσουμε, είναι ότι είναι στο χέρι μας να ζήσουμε μέρες φωτεινές, θετικές και αισιόδοξες». -Ένα από τα τραγούδια που ερμηνεύετε στο νέο σας Cd «Μέρες του Φωτός», αναφέρει ότι «…η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει…». Θεωρείτε, ότι η χώρα μας, που διανύει μία από τις πιο απαιτητικές ιστορικές περιόδους, μεταβαίνει κατ’αυτόν τον τρόπο σε μια κατάσταση αφύπνισης και ουσιαστικής κυριαρχίας του φωτός; «Το συγκεκριμένο τραγούδι εκφράζει την αισιοδοξία μέσα από κάτι αληθινό, διάφανο και ειλικρινές και αποτελεί προέκταση ενός καθολικού οραματισμού για την έλευση καλύτερων, ουσιαστικότερων και πιο φωτεινών ημερών, που βρίσκονται ήδη προ των πυλών. Είναι στο χέρι μας να αρχίσουμε να βιώνουμε αυτές τις φωτεινές μέρες στο έπακρο και ως την τελευταία σταγόνα, εστιάζοντας πάντοτε στην αξία και τα πολύτιμα στοιχεία που εμπεριέχουν και φέρουν μαζί τους ως σφραγίδα γνησιότητας. Άλλωστε αποτελεί ίδιον του λαού μας να προσδοκεί την θετική έκβαση του κάθε πράγματος στη ζωή και να μάχεται για τη διεκδίκηση καλύτερων ημερών και συνθηκών ζωής, που έχει ειπωθεί με άπειρους λόγους και τρόπους ανά τους αιώνες μέσα από την τέχνη και την παράδοσή μας». -Ανοίγοντας το σεντούκι με τους θησαυρούς, ποιό θεωρείτε ότι είναι το πολυτιμότερο «διαμάντι», που αφήνει πίσω της «μια εποχή που τελειώνει…», όπως χαρακτηριστικά μας μεταφέρετε μέσα από την ερμηνεία του ομώνυμου τραγουδιού, της νέας σας δισκογραφικής δουλειάς; «Το κυριότερο απ’ όλα που αφήνει πίσω του το παρελθόν και μια εποχή που φτάνει στο τέλος της, είναι η Γνώση, η οποία έγκειται στην αντίληψη και αναγνώριση των όποιων λαθών μας και όλων των θεμάτων και πραγμάτων που ενδεχομένως δεν χειριστήκαμε και δεν κάναμε σωστά στην προηγούμενη χρονική στιγμή. Αυτή η συνειδητοποίηση μας οδηγεί στο να αξιοποιήσουμε δημιουργικά το απόσταγμα της Γνώσης που αποκομίσαμε μέσα από τις παρελθούσες εμπειρίες μας και να το αντιμετωπίσουμε ως σκαλοπάτι προόδου και εξέλιξής μας. Το αμέσως επόμενο κυρίαρχο στοιχείο που αφήνει πίσω του το παρελθόν, είναι η Τέχνη, η οποία εμπεριέχει εκ προοιμίου το υπερβατικό στοιχείο και αποτυπώνει με ακρίβεια και λεπτομέρεια τη σχέση με τους ανθρώπους και τη σημασία και τη συμβολή της στη δημιουργική εξέλιξη του ανθρώπινου γένους». -Ποια συναισθήματα θα μοιραστείτε με το κοινό σας, στην επικείμενη συναυλία σας, στις 5 Σεπτεμβρίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων; «Υπερτερεί το συναίσθημα της χαράς και της ηθικής ικανοποίησης, καθώς συγχρόνως γιορτάζουμε το τέλος μιας δημιουργικής χρονιάς, που στέφθηκε με επιτυχία και σφραγίστηκε με πολύ δυνατά και πολύτιμα συναισθήματα. Η εν λόγω συναυλία αποτελεί μια κλασική γιορτή, ένα πάρτι και το καθιερωμένο ραντεβού τα τελευταία πέντε χρόνια στον συγκεκριμένο χώρο, όπου μοιραζόμαστε με τον κόσμο μια πλούσια γκάμα συναισθημάτων μέσα από τα τραγούδια του ρεπερτορίου, που έχουν αγκαλιαστεί και αγαπηθεί όλα αυτά τα χρόνια». -Ξεφυλλίζοντας νοερά το “βιβλίο” της καλλιτεχνικής σας πορείας, ποιά είναι η εντονότερη και ανεκτίμητης αξίας εικόνα και βίωμα, που έχει ήδη περάσει στη σφαίρα της διαχρονικότητας και θα την αναπολείτε, όσα χρόνια κι αν παρέλθουν; «Μια τέτοια στιγμή, που αποτέλεσε σταθμό για εμένα και για την καλλιτεχνική μου πορεία, ήταν σαφέστατα η συνάντησή μου με τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο και τον Θέμη Καραμουρατίδη, που μπορώ να την χαρακτηρίσω ως το σημαντικότερο δώρο, που έχει συμβεί στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Αισθάνομαι πραγματικά πολύ ευτυχισμένη και χαρούμενη, που ενώθηκαν οι δυνάμεις μας με τους συγκεκριμένους ανθρώπους και εκπέμποντας στο ίδιο μήκος κύματος, προσπαθούμε να δημιουργούμε τραγούδια που αγγίζουν και τις πιο ευαίσθητες χορδές του κοινού, που μας τιμάει με την παρουσία του σε μία ατμόσφαιρα δημιουργικής και εποικοδομητικής ανταλλαγής ιδεών, σκέψεων και συναισθημάτων. Άλλη μία πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή στιγμή για εμένα ήταν αναμφισβήτητα η συνάντηση και η συνεργασία μου με τον σημαντικό Έλληνα μουσικοσυνθέτη, Σταύρο Ξαρχάκο, που θα θυμάμαι με τα πιο όμορφα χρώματα και συναισθήματα αγάπης και εκτίμησης, σε όλη την πορεία της ζωής μου». -Το κοινό σας ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας ή υπάρχουν ακόμη και ανεξερεύνητα στοιχεία στη μουσική σας, που περιμένετε το κοινό να τα συλλάβει; «Οι προσδοκίες μου από το κοινό που αγκαλιάζει την συλλογική μας αυτή προσπάθεια, είναι υπερ-καλυμμένες, καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχει δείξει ότι είναι ένα κοινό ανοιχτό σε συγκινήσεις και ικανό να βιώσει μαζί μας ποικίλα συναισθήματα μέσα από τους στίχους και τη μελωδία των τραγουδιών. Με καθιστά ιδιαίτερα χαρούμενη το γεγονός, ότι κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή, για να επικοινωνήσω με το κοινό, επικοινωνώ μαζί του σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό είναι άλλωστε και το ζητούμενό μας. Μοιραζόμαστε κάτι τόσο βαθύ και ουσιαστικό, που εξελίσσεται συνεχώς και μας δημιουργεί την αίσθηση της πληρότητας και της αναζήτησης κοινών και ουσιαστικών στόχων στη ζωή και στην τέχνη». -Ποιός θα είναι ο επόμενος σταθμός στην καριέρα σας, τον ερχόμενο χειμώνα; Θα σας δούμε να ενώνετε τις ερμηνευτικές σας δυνάμεις επί σκηνής και με κάποιον άλλο συνάδελφό σας; «Το χειμώνα ετοιμάζουμε μουσικές παραστάσεις, οι οποίες θα είναι στην ουσία το δεύτερο σκέλος από τις “Ημέρες του Φωτός”, που πραγματοποιήθηκαν πέρυσι στο Gazoo αλλά ακόμη περισσότερο εμπλουτισμένες και με αρκετά διαφορετικά στοιχεία, που έχουν τροποποιηθεί και εξελιχθεί. Παράλληλα βρίσκομαι σε προετοιμασίες και για κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό από ό,τι έχω παρουσιάσει μέχρι στιγμής. Θα εμφανίζομαι μόνη μου, το οποίο στην ουσία δεν εμπεριέχει καθόλου μοναξιά, αφού μαζί με το κοινό αποτελούμε όλοι μια μεγάλη παρέα, που μας διαπνέουν κοινές αξίες, κοινά μουσικά ακούσματα και κοινές συνισταμένες συναισθημάτων». -Ποιός είναι για εσάς ο ορισμός του ονείρου και της ευτυχίας; Υπάρχει αληθινή ευτυχία στις μέρες μας και σχέσεις, που να στηρίζονται στην πραγματική και ανεπιτήδευτη έννοια της αγάπης; «Η ευτυχία για εμένα ισούται με την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων που αγαπώ και με την ικανότητά μου να έχω διαρκώς δυνάμεις, έτσι ώστε να μπορώ να αγωνίζομαι και να κυνηγάω τα όνειρά μου. Κατ’επέκταση, φυσικά υπάρχει η ευτυχία στις μέρες μας και πάντα θα υπάρχει. Σε κάθε περίοδο, όσο δύσκολη κι αν είναι, οι άνθρωποι επιθυμούν να έρχονται κοντά και να δένονται μεταξύ τους ουσιαστικά και εις βάθος. Για την ακρίβεια, όσο πιο απαιτητική είναι μια κατάσταση, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε και επινοούμε όλο και πιο ενδεδειγμένους και επί της ουσίας τρόπους, για να οδηγούμαστε συνεχώς σε μια εκ νέου σύσφιξη σχέσεων με τους ανθρώπους γύρω μας. Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε, είναι ότι όλα περνάνε, μετά το κακό έρχεται το καλό και αντίστροφα και το ένα συναίσθημα διαδέχεται το άλλο σε μια χρονική και συγκυριακή ακολουθία και συνεχή ροή. Έννοιες, όπως η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία περικλείουν μέσα τους την κίνηση, την αλλαγή, τη ροή των συναισθημάτων και γενικότερα της ζωής στο σύνολό της. Η αισιοδοξία θέλει ρεαλισμό και επίγνωση της κατάστασης της εναλλαγής των περιστάσεων και των όποιων δυσμενών ή μη καταστάσεων. Πραγματικά όμως πιστεύω, ότι τα πράγματα θα γίνουν ευκολότερα στο μέλλον και θα κατευθυνθούμε προς το Φως, δίνοντας επιτέλους σημασία και αξία σε αυτά που έχουν πραγματική αξία στη ζωή μέσα από μια κατάσταση επαναπροσδιορισμού και μιας εκ νέου αξιολόγησης και ιεράρχησης όλων των τομέων δράσης μας και των παραμέτρων αυτών».  Πηγή: metrogreece.gr