Καλεσμένος στην εκπομπή του Μιχάλη Κεφαλογιάννη «Όλα για τη ζωή μας» βρέθηκε καλεσμένος, το πρωί της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου, ο Άρης Σοϊλέδης.
Ο πρώην ποδοσφαιριστής (σ.σ.: αριστερός μπακ-χαφ η θέση του) μίλησε για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε μετά τον θάνατο του πατέρα του, αλλά και του αδερφού του.
«Έφτασα στην υπερκόπωση. Ξεκίνησε ένας τραυματισμός που ήρθε μετά από μια πολύ μεγάλη στεναχώρια, μια πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση. Εκείνο το εξάμηνο πριν τον τραυματισμό είχα χάσει τον αδελφό μου και μετά από έξι μήνες έχασα και τον μπαμπά μου. Οπότε η ψυχολογία μου δεν ήταν καλά για να μπορώ να αποδίδω αγωνιστικά όπως θα ήθελα. Το σώμα μου κρατούσε προφανώς κάποια πράγματα που δεν εξωτερίκευε. Όλο αυτό μετατράπηκε σε τραυματισμό που δε μπορούσα να αποφύγω, δε μπορούσα να θεραπευτώ όπως είχα συνηθίσει και αυτό, έφερε μια κούραση στο σώμα μου από την οποία δε μπορούσα να βγω εύκολα.
Είχα την τύχη να βρίσκομαι σε μια πολύ μεγάλη ομάδα, όπως η Στεάουα Βουκουρεστίου, που είχε πολύ αξιόλογους και αξιοθαύμαστους ανθρώπους, ο καθένας στον τομέα του, από ψυχολόγους, γιατρούς. Ήταν πολύ σημαντικό πλήγμα για μένα ψυχολογικά όλο αυτό που πέρασα και βγήκε και στο σώμα μου. Προσπαθούσα να φτάσω στο επίπεδο των υπολοίπων αθλητών για να ενταχθώ στις προπονήσεις της ομάδας. Λόγω των πολύωρων προπονήσεων και της κακής ψυχολογικής κατάστασης, ένιωσα κάποια στιγμή το σώμα μου να μη μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς της προπόνησης που είχα συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Εκεί κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά. Συμβουλεύτηκα τους ανθρώπους της ομάδας και κάναμε ένα τεστ κοπώσεως. Βγήκε ότι το σώμα μου είχε βαρέσει κόκκινο και θεώρησαν ότι παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία μου. Μίλησα με ένα ψυχολόγο και κάπως ήρθαν πιο γρήγορα τα πράγματα στα καλά τους. Κάποια στιγμή μου είχε κοπεί η όρεξη για φαγητό, γυρνούσα στο σπίτι και δε μπορούσα να σηκωθώ από τον καναπέ, καθόμουν όλη μέρα στον καναπέ και έβλεπα τηλεόραση, που δε το συνήθιζα σαν άνθρωπος. Εκεί ήταν το σημείο που τρόμαξα και απευθύνθηκα στην ομάδα» εξομολογήθηκε ο Άρης Σοϊλέδης.
