Ο ηθοποιός Αντώνης Λουδάρος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;» της ΕΡΤ και μεταξύ άλλων μίλησε για την διαδρομή που έχει διανύσει τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική του ζωή — μια πορεία γεμάτη μαθήματα, αμφιβολίες και αυτογνωσία.
«Στην αρχή δεν ήξερα τι έψαχνα στον χώρο. Όταν είσαι πιτσιρίκι, δεν ξέρεις ακριβώς που πας. Λες “ας ανέβω τώρα εγώ στη σανίδα και όπου με πάει η ζωή”», εξομολογήθηκε, περιγράφοντας το πώς μπήκε στον χώρο του θεάματος. «Τελικά αυτό είναι και ένα σχέδιο πολύ ωραίο που, αν αφεθείς και δεν πηγαίνεις κόντρα και ανάποδα, θα περάσεις την περιπέτεια της ζωής σου αλλά νομίζω ότι θα σε βγάλει σε πολύ ωραία μέρη».
Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στην έννοια της ροής, λέγοντας πως η ζωή τού έδειξε ότι είναι προτιμότερο να την εμπιστεύεσαι: «Να μην πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα, το πιστεύω πολύ αυτό. Ότι πρέπει δηλαδή να πηγαίνεις με τη ροή της ζωής. Τότε όμως, όταν ήμουν πιτσιρικάς, δεν το καταλάβαινα. Από ανάγκη το έκανα απλώς για να μην βουλιάξω, για να μην πνιγώ και το άφησα».
Αναλύοντας τον εαυτό του με ειλικρίνεια, δεν δίστασε να παραδεχτεί: «Ίσως να πήγα λίγο κόντρα στο ρεύμα στη διαδρομή αλλά δεν θα έλεγα ότι ήταν και κάτι που ευχαριστήθηκα. Ευχαριστήθηκα πιο πολύ να έρχεται το ένα μετά το άλλο με μια γλυκύτητα και μια πραότητα στα πράγματα, όχι το να πηγαίνεις ανάποδα».
Και συνέχισε με αυτοκριτική διάθεση: «Γιατί μέσα σε όλο αυτό, που πήγαινα με τη ροή των πραγμάτων, ήμουν και πολύ γκρινιάρης άνθρωπος. Τίποτα δεν ευχαριστιόμουν, ήμουν ένας άνθρωπος που πάντα έβλεπα μισοάδειο το ποτήρι».
