Σταυρίδης: Άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Συρία
Δήλωση του πρώην διοικητή των Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης στο ΝΑΤΟ την περίοδο 2009-2013, Ελληνοαμερικανού ναύαρχου Τζέιμς Σταυρίδη σχετικά με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ στο θέμα της Συρίας, φιλοξενεί η εφημερίδα New York Times.
Ο κ. Σταυρίδης τάσσεται υπέρ μιας άμεσης στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Συρία, ακόμη και χωρίς την εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, όπως συνέβη στην περίπτωση του Κοσόβου το 1999.
Ο Τζέιμς Σταυρίδης υποστηρίζει ότι η ανάληψη της εν λόγω δράσης, η οποία θα έπρεπε να ξεκινήσει με επιθέσεις κατά καίριων υποδομών του καθεστώτος ‘Ασαντ, δηλαδή με επιθέσεις σε αεροπορικά κέντρα, κέντρα ελέγχου και διοίκησης, πυραυλικές εγκαταστάσεις, θα μείωνε αισθητά τον κίνδυνο που θέτει η Συρία για την Τουρκία και την Ελλάδα. Επίσης, διατυπώνει την άποψη ότι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί στη βάση της αρχής της αυτοάμυνας, λόγω της απειλής που θέτει το καθεστώς της Συρίας για την Τουρκία, της συνολικής απειλής των όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά και της εξέλιξης της διεθνούς αρχής της «ευθύνης για προστασία».
Αναφερόμενος στα αποτελέσματα της νατοϊκής επέμβασης στο Κόσοβο χωρίς τη συγκατάθεση του ΟΗΕ, ο κ. Σταυρίδης την χαρακτηρίζει ως μια επιτυχημένη επιχείρηση, καθώς το ΝΑΤΟ ενισχύθηκε από πλευράς ασφάλειας, η ειρήνη στην περιοχή σχεδόν αποκαταστάθηκε και ένα ανεξάρτητο Κόσοβο αναγνωρίζεται σήμερα από περίπου 100 κράτη, όπως τονίζει.
Τέλος, σημειώνει ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της θητείας του, πριν συνταξιοδοτηθεί τον περασμένο Μάιο, οι δυνάμεις της βορειοατλαντικής συμμαχίας ανέπτυξαν πυραύλους Πάτριοτ στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας (σε τρεις περιοχές με πυραύλους που παρείχαν η Γερμανία, η Ολλανδία και οι ΗΠΑ) προκειμένου να αμυνθούν ενάντια σε απροσχεδίαστες ή εσκεμμένες πυραυλικές επιθέσεις από το καθεστώς ‘Ασαντ. Σε πολλές περιπτώσεις, τα πυρομαχικά εκτοξεύτηκαν από τη Συρία προς την Τουρκία, ενώ οι Σύριοι κατέρριψαν πέρυσι τουρκικό αναγνωριστικό αεροπλάνο. Παράλληλα, τονίζεται, ότι περίπου 450.000 Σύριοι πρόσφυγες βρίσκονται στην Τουρκία σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ενώ άλλοι διασχίζουν τα θαλάσσια σύνορα, καταφεύγοντας στην Ελλάδα και άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ.
