Ο Στουρνάρας για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης

Ο Στουρνάρας για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης

 

Απάντηση του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, σε επίκαιρη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή, Μίμη Ανδρουλάκη, για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.

Αναλυτικότερα, ο κ. Στουρνάρας ανέφερε τα εξής:

«Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε Ανδρουλάκη, για την ελάφρυνση του χρέους, δείτε λίγο τον προϋπολογισμό, πόσο δίνουμε φέτος για τόκους και πόσα δίναμε πέρσι και πρόπερσι. 6 δισ. ευρώ σε σχέση με 12 και 13 δισ. ευρώ. Θα ήθελα να διαβάζετε πιο προσεκτικά τα νούμερα.

Άκουσα με προσοχή τις παρατηρήσεις σας.

Ωστόσο, επιτρέψτε μου να σας πω ότι τόσο το περιεχόμενο των ερωτήσεων που έχετε υποβάλει για το θέμα, που συζητάμε σήμερα όσο και τα σημερινά λεγόμενά σας, βασίζονται μάλλον σε παραδοχές που είναι λανθασμένες.

Υποστηρίξατε ότι η χώρα δεν έχει στρατηγική απέναντι στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.

Κάνετε λάθος. Ξέρετε πολύ καλά ότι είχαμε και έχουμε θέσει πολύ συγκεκριμένους στρατηγικούς στόχους τόσο για τη σχέση με τους εταίρους μας όσο και για τη θεμελίωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου. Σας θυμίζω ότι ίσως είμαι ο πρώτος, που μίλησα από το 2008 για την ανάγκη ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος στην ελληνική οικονομία.

Κατ’ αρχάς, η κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν, λειτούργησαν με συντεταγμένο και συνεκτικό τρόπο, ώστε η ελληνική οικονομία και κοινωνία να βγουν από το όξινο περιβάλλον, στο οποίο είχαν βρεθεί την περίοδο των εκλογών του 2012.

Το γεγονός ότι έχουμε την πολυτέλεια να συζητάμε αυτή τη στιγμή για ένα μακρόπνοο σχέδιο ανασυγκρότησης, οφείλεται στα προσεκτικά βήματα που έχουν γίνει έως σήμερα.

Και επιτρέψτε μου να γίνω πιο συγκεκριμένος. Αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε ένα σχετικά εμπροσθοβαρές πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής, το οποίο θα μας επιτρέψει να φτάσουμε νωρίς στα επιθυμητά δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Αυτή η σωστά ζυγισμένη στρατηγική απόφαση έδωσε το σωστό μήνυμα τόσο εκτός όσο και εντός της χώρας ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και να σταθεροποιήσει άπαξ και διά παντός τη θέση μας στην Ευρωζώνη. Τα λόγια είναι ωραία, οι πράξεις είναι δύσκολες. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αποδεικνύονται όλα. Όταν κάθεσαι απ΄ έξω και λες ωραία λόγια, είναι πολύ εύκολο. Στο τραπέζι, μέσα στο Eurogroup, όμως, παίζονται όλα.

Παράλληλα, προχωρήσαμε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα στη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος, αποτρέποντας οποιοδήποτε συστημικό χρηματοοικονομικό κίνδυνο, ακόμη και όταν πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις για το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής της Κύπρου.

Δηλαδή, εξασφαλίσαμε τη δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα, που είναι και όρος εκ των ων ουκ άνευ για την ανάσχεση της ύφεσης και την επάνοδο σε βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά. Αυτό ήταν η προϋπόθεση, για να έχουμε την πολυτέλεια σήμερα να μιλάμε για νέο αναπτυξιακό πρότυπο. Αν δεν υπήρχε αυτό, δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ.

Παράλληλα, όμως, με τη διαχείριση μίας οριακής οικονομικής κατάστασης, στρέψαμε τις προσπάθειές μας και προς το μέλλον.

Η κυβέρνηση έχει θέσει πολύ συγκεκριμένους κεντρικούς αναπτυξιακούς στόχους για το μέλλον της χώρας μας, που θα φέρουν την αύξηση της απασχόλησης και τελικά και του εισοδήματος.

Ωστόσο, προκειμένου να οριοθετήσουμε το που πρέπει να βρίσκεται η ελληνική οικονομία σε μία δεκαετία και να καθορίσουμε τη συνδρομή του κράτος στην πορεία αυτή, χρειαζόμαστε συγκεκριμένα στοιχεία και επιστημονικά εργαλεία.

Για το λόγο αυτό, το υπουργείο Οικονομικών, μαζί με το υπουργείο Ανάπτυξης, προβήκαμε στην ανάθεση σχετικών μελετών σε ερευνητικά ιδρύματα. Η σύμβαση που υπεγράφη μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, έχει δημοσιευθεί, όπως ορίζει ο νόμος, στη Διαύγεια.

Στις 05.09.2013, το ΙΟΒΕ, σε εφαρμογή των όρων της σύμβασης, απέστειλε εμπρόθεσμα στο υπουργείο Οικονομικών το 1ο Παραδοτέο (Ενδιάμεση Έκθεση), ενώ η τελική μελέτη (Δεύτερο Παραδοτέο) θα πρέπει να έχει παραδοθεί έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2013.

Η μελέτη αποτελεί μέρος ενός συνολικού πακέτου, που εκπονείται, σε συνεργασία με το υπουργείο Ανάπτυξης και αφορά τη στρατηγική ανάπτυξη της χώρας και αναμένεται, μεταξύ άλλων:

– Να καταγράψει τις επιδράσεις του αναπτυξιακού υποδείγματος (1994-2007) στην παραγωγική διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας.

– Να προσδιορίσει τους κλάδους που μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, την περίοδο 2014-2020, με ποσοτικοποίηση των θετικών επενεργειών τους στην επάνοδο της εθνικής οικονομίας σε βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά και να δώσει έμφαση στις πιθανές δημόσιες πολιτικές, που μπορούν να συμβάλουν προς αυτήν την κατεύθυνση, πρωτίστως, στο πλαίσιο της Ε’ Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020 (νέο ΕΣΠΑ).

Συνεπώς, νομίζω ότι τα περί έλλειψης εθνικού σχεδίου και διαπραγματευτικής πολιτικής θεωρώ ότι είναι άδικη κριτική.

Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Ανδρουλάκης γνωρίζει μία ρήση που αποδίδεται στο Μάο, ότι τα πλοία δεν διοικούνται από επιτροπές. Εμείς χρησιμοποιούμε όλη την επιστημονική γνώση και αποφασίζουμε. Η έκφραση του αναπτυξιακού προτύπου θα είναι, κυρίως, το ΕΣΠΑ. Για να κατανείμουμε, όμως, δημιουργικά τα χρήματα του ΕΣΠΑ, πρέπει να ξέρουμε ποιοι είναι οι κλάδοι που έχουν τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, τις μεγαλύτερες συνέργειες στην υπόλοιπη οικονομία και τη μεγαλύτερη εξωστρέφεια.

Διότι, το προηγούμενο αναπτυξιακό πρότυπο που έγινε με τις Επιτροπές, όπως είπατε, πού οδήγησε;

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσω κάτι στο οποίο σας έχω απαντήσει και στο παρελθόν και στο οποίο διαπιστώνω ότι, δυστυχώς, επιμένετε. Λέτε να βάλουμε το σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας σε διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας. Τι είναι αυτό; Από πού και ως πού;

Επιτρέψτε να σημειώσω ότι η κυβέρνηση οφείλει να καταστρώσει ένα μακρόπνοο οικονομικό σχέδιο, ανεξάρτητα και πέρα από τη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές μας. Άλλο πράγμα αφορά η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές και άλλο το μακρόπνοο αναπτυξιακό σχέδιο που είναι εθνικό ζήτημα. Αυτό δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης με τους εταίρους.

Είναι πολύ κοντόφθαλμη η προσέγγιση που υποστηρίζει ότι πρέπει να ετοιμάσουμε ένα σχέδιο και να το βάλουμε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τις αποφάσεις που θα παρθούν για το ελληνικό χρέος. Το αναπτυξιακό πρόγραμμα είναι δική μας δουλειά. Το ζήτημα δεν είναι να βρούμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο, στο οποίο θα συναινέσουν οι πιστωτές μας.

Το ζήτημα είναι να καταλήξουμε σε κάποιους βασικούς άξονες πάνω στην ελληνική οικονομία, οι οποίοι θα τύχουν της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης και αποδοχής από τους πολιτικούς φορείς όσο και κυριότερα από τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, οι οποίες θα είναι και οι κύριοι πρωταγωνιστές του νέου αναπτυξιακού προτύπου.

Πρέπει να βρούμε όλες εκείνες τις συνέργειες ανάμεσα στους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και να τις ενισχύσουμε με σωστά στοχευμένες δημόσιες πολιτικές.

Να συνδέσουμε, για παράδειγμα: Τη ναυτιλία με τα λιμάνια και τις εμπορευματικές μεταφορές, τον τουρισμό με τον πολιτισμό με την προώθηση εξειδικευμένων αγροτικών προϊόντων, αλλά και με την υγεία, με την αγροτική παραγωγή, καθώς και την αγροτική παραγωγή με τη μεταποίηση.

Και όλα αυτά με το «τρίγωνο της Γνώσης»: Την παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία.

Επιτρέψτε μου να πω κατηγορηματικά ότι όλα αυτά δεν είναι θέματα των πιστωτών μας. Με τίποτε.

Καθόλου. Είναι θέματα στα οποία εμείς, ως Έλληνες, πρέπει να πάρουμε βασικές αποφάσεις, τις οποίες, στη συνέχεια, θα πρέπει να τις μετουσιώσουμε σε συντονισμένη πράξη.

Πρέπει να τα αποτυπώσουμε σε επιχειρησιακά σχέδια συνδεδεμένα με τους προϋπολογισμούς μας, σχέδια τα οποία θα τα αξιολογούμε και θα τα αναπροσαρμόζουμε μέσα από σοβαρές και αξιόπιστες θεσμικές διαδικασίες.

Κύριε Ανδρουλάκη,

μία από τις οδυνηρές πραγματικότητες της μεταπολίτευσης ήταν το γεγονός ότι δεν καταρτίστηκαν σοβαρά και μακρόπνοα αναπτυξιακά σχέδια για την οικονομία και το κράτος.

Δεν είναι τυχαίο ότι το μνημόνιο, παρόλες τις αδυναμίες του, είναι – ίσως- το μοναδικό κείμενο πολιτικής – και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς σε αυτό – που έθεσε συγκεκριμένους στόχους δεσμευτικούς για το σύνολο του ελληνικού κράτους, είτε μας αρέσει είτε όχι.

Εσείς προτείνετε να καταρτίσουμε κάτι προς αντικατάστασή του. Εγώ σας λέω ότι αυτό που πρέπει να ετοιμάσουμε, πρέπει να είναι κάτι πολύ πιο μακρόπνοο και υπερβατικό.

Και σας καλώ να σ��μβάλετε και εσείς, με τις καινοτόμες αντιλήψεις και προτάσεις σας, σε αυτή την εθνική προσπάθεια».

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ