Στη δραματική εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας, τα κρούσματα κορονοϊού παραμένουν σημαντικά και αχαρτογράφητα τα δικαιώματα εργαζομένων – εργοδοτών. Ας προσπαθήσουμε να τα κωδικοποιήσουμε:
Γράφει ο δικηγόρος – εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος
Σε περίπτωση που υπάρξει σύσταση του ΕΟΔΥ στον εργαζόμενο για κατ’ οίκον περιορισμό χωρίς να έχει μεσολαβήσει ή προηγηθεί η χορήγηση άδειας ασθενείας από τον ΕΦΚΑ, ο εργαζόμενος δικαιούται να απουσιάζει δικαιολογημένα από την εργασία του, λαμβάνοντας άδεια καραντίνας 7 ή 14 ημερών, παραμένοντας περιορισμένος στην οικία του. Κατ’ αρχάς, εφόσον είναι δυνατόν, είναι επιτρεπτό ο εργοδότης να ζητήσει από τον εργαζόμενο να τηλεργαστεί καθ’ όλο το διάστημα της δικαιολογημένης απουσίας.
Κατά την άποψή μας όμως, η εμφάνιση ασθένειας στον εργαζόμενο, έστω και ελαφρών συμπτωμάτων, που του δίνει το δικαίωμα κατόπιν εξέτασης από τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να λάβει άδεια ασθενείας, αποστερεί από τον εργοδότη και εξασθενεί το δικαίωμά του να ζητήσει την παροχή υπηρεσιών με τηλεργασία, και τούτο διότι η προαναφερθείσα άδεια καραντίνας σε αυτή την περίπτωση μετατρέπεται σε άδεια ασθενείας, όπου ο εργαζόμενος απέχει της εργασίας του.
Είναι διαφορετική όμως η περίπτωση που ο ΕΦΚΑ δεν χορηγεί άδεια ασθενείας, παρά το γεγονός ότι ο εργαζόμενος είναι φορέας του COVID. Σε αυτή την περίπτωση, ο τελευταίος δικαιολογημένα δεν προβαίνει σε αυτοπρόσωπη εμφάνιση και εργασία, πλην όμως, δύναται να τηλεργάζεται. Αν τούτο δεν είναι εφικτό, διότι τα καθήκοντα του εργαζόμενου, δεν μπορούν να ασκηθούν εξ αποστάσεως, τότε με την αυτοπρόσωπη επιστροφή του στην εργασία, εκείνος οφείλει να εργάζεται κατά μία ώρα πλέον του συμβατικού του ωραρίου, χωρίς αμοιβή, μέχρι τη συμπλήρωση του μισού συνολικού χρόνου, που απουσίαζε.
Διαβάστε περισσότερα στο enikonomia.gr
