«Ουδέποτε κατά την διάρκεια της θητείας μου ως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ υπήρξε πολιτική παρέμβαση στο έργο μας», διαβεβαίωσε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής ο Ηλίας Πλασκοβίτης, γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών και προεδρεύων της Αρχής από τις εκλογές του 2009 μέχρι τον Ιούλιο του 2010.
Από την άλλη, ο κ. Πλασκοβίτης σκιαγραφώντας το όλο πλαίσιο εργασίας της κρατικής στατιστικής υπηρεσίας επί των ημερών του, ανέφερε πως «υπήρχε μία συνεχής πίεση και ανάγκη να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή αξιοπιστία, διότι αυτό ήταν που μας πλήγωνε. Επ’ αυτού γινόταν συνεχώς κριτική για τη χώρα, πάνω σ’ αυτό είχαμε τις αλλεπάλληλες επισκέψεις και ελέγχους τις Eurostat και γύρω απ’ αυτό το θέμα ήταν όλος ο αγώνας».
Επιπροσθέτως, με αφορμή και πάλι την επίμαχη επιστολή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου προς τον εκπρόσωπο Πολ Τόμσεν, (με την οποία ο πρώτος ζητούσε πολιτική παρέμβαση της τρόικας για τις αντιδράσεις μελών της ΕΛΣΤΑΤ στο πρόσωπο και την μεθοδολογία του), ο κ. Πλασκοβίτης παρατήρησε πως, αν και ο ίδιος δεν θα ακολουθούσε τακτική σαν αυτή του κ. Γεωργίου, «γενικοί γραμματείς υπουργείων, υπηρεσιακοί παράγοντες, πρόεδροι Αρχών, δεν μπορεί να λειτουργήσουν αν δεν γνωρίζουν τι χρειάζεται να κάνουν σε σχέση με τις δεσμεύσεις της χώρας και αν δεν εξηγούν στους εταίρους αυτά τα οποία κάνουν. Η επαφή θα έλεγα ότι είναι αυτονόητη».
Στο παραπάνω πλαίσιο, η Στατιστική Υπηρεσία (μετονομασθείσα σε ΕΛΣΤΑΤ), αξιολογεί μετά τις εκλογές του 2009 τις οφειλές των νοσοκομείων έναντι των προμηθευτών, οι οποίες είχαν ξεπεράσει τα 6 δισ. ευρώ το φθινόπωρο του 2009 αποτελώντας και μέρος του ελλείμματος. Κατανέμοντας τα χρέη –σύμφωνα με τους κανόνες της Eurostat– ανάλογα με το έτος εντός του οποίου θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί η εκάστοτε δαπάνη, τα 6 αυτά δισ. δεν επηρέασαν το έλλειμμα του 2009, παρά κατά ποσοστό μικρότερο του 1%. Εκείνο που εκτοξεύει το έλλειμμα του 2009, είναι «η ελαφρότητα των αρχικών εκτιμήσεων σε σχέση με τα έσοδα: Ήταν αδύνατον να υπάρξει ο περιορισμός των δαπανών και η αύξηση των εσόδων που προέβλεπε ο Προϋπολογισμός».
Σε ερώτημα εάν υπήρχε η δυνατότητα απόκρυψης ελλείμματος, ο κ. Πλασκοβίτης απάντησε πως «τα έτη 2007-2009 υπήρχε ένα περιθώριο αναβολής παράδοσης στοιχείων. Σήμερα αυτά τα περιθώρια δεν υπάρχουν καθόλου».
Την απολογητική του κ. Πλασκοβίτη αμφισβήτησε ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος εμφανίστηκε πεπεισμένος πως οι οφειλές των νοσοκομείων που εγγράφηκαν στο έλλειμμα των τελευταίων ετών δεν ήσαν βεβαιωμένες και πως οι δηλώσεις Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού», όσο και η σπουδή της ΕΛΣΤΑΤ να ανταποκριθεί στην επιταγή της αναμόρφωσης των στατιστικών στοιχείων, είχαν επίπτωση στον δανεισμό της χώρας, εκτοξεύοντας τα spreads και οδηγώντας την στον μηχανισμό στήριξης:
– «Τον Ιανουάριο του 2010 υπήρξε μια μελέτη που ανέφερε ότι το έλλειμμα είναι 12%. Το Μάρτιο το έλλειμμα έφτασε στο 13%. Δεν έπαιξε ρόλο αυτό στην άνοδο των spreads;» ρώτησε τον μάρτυρα ο βουλευτής.
– «Κατά τη γνώμη μου καθόλου. Ήταν μια μεταβολή μικρότερη από το 1% του ΑΕΠ. Ήδη τα επιτόκια είχαν πάρει την ανηφόρα με ταχύτητα, διότι διαπιστώνανε ότι η χώρα δεν είχε αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία» απάντησε ο κ. Πλασκοβίτης.
– «Δεν ξέρατε ότι ανακοινώνοντας μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα μια τόσο σημαντική διαφορά για το έλλειμμα, έστω και μιας μονάδας και κάτι, αυτό θα είχε επίπτωση στην δανειοδοτική ικανότητα;» επανήλθε ο βουλευτής. «Γιατί προβήκατε τόσο βίαια;»
– «Και τι έπρεπε να κάνουμε; Να κρύψουμε το έλλειμμα;» αντέταξε ο Η. Πλασκοβίτης.
– «Μέσα σε ενάμισι μήνα εσείς επιδείξατε τόσο υπερβάλλοντα ζήλο για να σας πουν μπράβο στην Ευρώπη; Πήρατε μπράβο για την καταστροφή της χώρας;» επανήλθε ο βουλευτής.
– «Το διάστημα ήταν μεγαλύτερο του ενάμιση μήνα. Και αποδείχθηκε πως τον Μάρτιο, όταν εκτιμήσαμε το έλλειμμα στο 13,6% με τα στοιχεία που είχαμε, είχαμε προβεί σε υποεκτίμηση του πραγματικού ελλείμματος», απάντησε ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών.
– «Θα ήταν η ίδια επίπτωση στη χώρα αν το έλ��ειμμα έμενε στο 12% και όχι στο 15,6% με τον υπερβάλλοντα ζήλο του κ. Γεωργίου;» ρώτησε ο βουλευτής.
– «Όταν από τον Οκτώβριο του 2009 ήταν γνωστό πως η χώρα είχε ένα έλλειμμα 36 δισ. και πως θα έπρεπε ως εκ τούτου να δανειστεί 80 δισ. μέσα στο 2010 για να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της, ήταν προφανές ότι η εικόνα που είχαν οι αγορές για την ελληνική οικονομία είχε ανατραπεί ήδη πλήρως. Ο συνδυασμός των στοιχείων αυτών με την ύφεση και το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών, είναι καταλυτικός όσον αφορά την ανάλυση κινδύνου που κάνει ένας επενδυτής».
Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Πλασκοβίτης εκτίμησε πως η όποια κυβέρνηση αναδεικνυόταν μετά τις εκλογές του 2009 δεν θα κατάφερνε εντός του διμήνου που της αναλογούσε να συγκρατήσει αισθητά το έλλειμμα, αν και ίσως κατάφερνε μικρή βελτίωση με δριμύτατα μέτρα. Έτσι κι αλλιώς, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του είχε πάντα «φοβία στο να ληφθούν μέτρα που θεωρούνται γενικώς αντιλαϊκά, που επηρεάζουν αμοιβές, κοινωνικά επιδόματα, την απασχόληση στο δημόσιο τομέα. Αυτού του είδους τα μέτρα τα αποφύγαμε για σειρά ετών και στο ασφαλιστικό σύστημα και στο σύστημα των συντάξεων, ελπίζοντας πως, είτε δεν θα χρειαστεί να τα λάβουμε καθόλου, ή ότι θα χρειαστεί να τα πάρουν κάποιοι άλλοι μετά από εμάς» παρατήρησε ο κ. Πλασκοβίτης.
