Με ένα μοναδικό λυρικό κύτταρο, την επικουρία της σπουδαίας δραματικής του παιδείας την οποία είχε σφυρηλατήσει στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, πλάι στο μεγάλο δάσκαλο Κάρολο Κουν, αλλά και την δίψα για την τέχνη του θεάτρου, ο αγαπημένος ηθοποιός Νικηφόρος Νανέρης, μας είχε χαρίσει έξοχες ερμηνείες, τόσο στο φάσμα του θεάτρου, όσο και στη μεγάλης οθόνη, αλλά και την τηλεόραση και αναγορεύτηκε στους σπουδαίους ηθοποιούς, της δραματικής μεταπολιτευτικής μας σκηνής.
Ανεξάλειπτες θα μείνουν έτσι στη μνήμη μας, οι σπουδαίες θεατρικές του ερμηνείες στο παλκοσένικο, πρωταγωνιστώντας σε μεγάλες παραστάσεις του κλασικού δραματολογίου, όπως «Γυάλινος Κόσμος», «Μιας πεντάρας νιάτα», «Το φιντανάκι», «Ο αρχοντοχωριάτης» και άλλες. Ενώ και στο πεδίο της μεγάλης μας οθόνης, τη δεκαετία του ’80, με τις οιστρηλατημένες δραματικές του ερμηνείες, ο έξοχος Νικηφόρος Νανέρης, μας έδωσε υψηλά δείγματα της υποκριτικής του τέχνης και μας χάρισε μοναδικές στιγμές κινηματογραφικής ευδίας. Μνημονεύουμε χαρακτηριστικά τις συμμετοχές του στις σπουδαίες μας ταινίες, «Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο», το έξοχο πολεμικό δράμα του Γιάννη Δαλιανίδη το 1970, όπου συμπρωταγωνιστούσε πλάι στους Ζωή Λάσκαρη, Γιάννη Φέρτη, Μάνο Κατράκη, Βαγγέλη Σειληνό και άλλους, με καμβά την αντίσταση κατά των ναζί κατακτητών, το ιστορικό δράμα «Η δίκη των δικαστών» το 1974 σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη, όπου πλάι στο γίγαντα Νίκο Κούρκουλο – ο οποίος υποδύετο τον πρόεδρο του δικαστηρίου Αθανάσιο Πολυζωΐδη που θα δίκαζε σε μία στημένη δίκη- παρωδία τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Πλαπούτα – ο έξοχος Νικηφόρος Νανέρης, υποδυόμενος τον άλλο μεγάλο δικαστή – υπόδειγμα δικαστικού ήθους Γεώργιο Τερτσέτη, πού με σθένος και αυταπάρνηση για το ιδεώδες της δικαιοσύνης, αρνείτο να υπογράψει την επαίσχυντη καταδίκη των οπλαρχηγών μας, κορυφαίων της εθνεγερσίας του 1821, Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, μας έδωσε μια ακόμα υψηλής περιωπής ερμηνεία. Αλλά και σε άλλες μεγάλες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νικηφόρος Νανέρης με την άρτια σκηνική του παρουσία, την πλατιά δραματική του αρματωσιά και το ευγενές λυρικό του κύτταρο, μας πρόσφερε υψηλού ήθους υποκριτικές ερμηνείες.
Ο Νικηφόρος Νανέρης είδε το φως της ζωής στις 5 Οκτωβρίου του 1940 στην Αθήνα, στη συνοικία της Καισαριανής, σε μία οδυνηρή ιστορική μας περίοδο, όπου η πατρίδα μας έμπαινε στην περιπέτεια του πολέμου με την φασιστική προσβολή του πατρίου μας εδάφους από τους Ιταλούς. Μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές και έχοντας μεγάλη αγάπη για τη θεατρική τέχνη, ενεγράφη στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και μυήθηκε στα μυστικά της υποκριτικής τέχνης, από τον κορυφαίο δάσκαλο Καρόλου Κουν. Με την αποπεράτωση της δραματικής σχολής του Κάρολου Κουν, κατευθύνθηκε στην Αμερική όπου και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές, στην Αμερικάνικη Ακαδημία Δραματικής Τέχνης, σφυρηλατώντας ένα πολυεδρικό υποκριτικό υπόβαθρο, που θα τον κατευόδωνε στα κατοπινά επιτυχημένα δραματικά του βήματα.
Σε όλη την πλατιά και εμπνευσμένη θεατρική καριέρα και διαδρομή του, ο Νικηφόρος Νανέρης συνεργάστηκε με σπουδαίους μας σκηνοθέτες μας, όπως ο Αλέξης Σολωμός, ο Γιάννης Χουβαρδάς και άλλοι. Σημαντική επίσης ήταν η παρουσία του στην τηλεόραση, όπου πρωταγωνίστησε σε αισθαντικές νουβέλες και μας χάρισε και εκεί, την αύρα της ευγενούς και γλυκιάς υποκριτικής του παρουσίας.
Αγαπήθηκε πλατιά από το θεατρόφιλο και κινηματογραφόφιλο κοινό και για το ευγενές ακόμα κοινωνικό του ήθους και αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές της καλλιτεχνικής μας Σκηνής. Το 1997 ο Νικηφόρος Νανέρης αποτύπωσε συγγραφικά σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, τις εμπειρίες και τα βήματα της πολυεπίπεδης δραματικής του πορείας, υπό τον τίτλο «Πριν τα σβήσει ο χρόνος». Μοίρα τραγική στις 5 Απριλίου του 2011, ο έξοχος Νικηφόρος Νανέρης απεβίωσε από νεφρική ανεπάρκεια, στις Μηλιές Μαγνησίας, στις οποίες και είχε αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Άρτια σκηνική παρουσία, ευγένεια ύφους, αλλά και πολύ δυνατό δραματικό κύτταρο, ήταν τα στοιχεία με τα οποία πορεύτηκε στη οιστρηλατημένη και επιτυχή καλλιτεχνική του διαδρομή, ο Νικηφόρος Νανέρης. Θα τον θυμόμαστε για πάντα, με σεβασμό και αγάπη!
Φιλμογραφία
- 1960 Ερόικα
- 1967 Οι βοσκοί
- 1967 Σιλουέτες
- 1968 Ανοιχτή επιστολή
- 1969 Το νυφοπάζαρο
- 1970 Όμορφες μέρες
- 1970 Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο
- 1970 Δεν υπάρχουν λιποτάκτες (aka Μεγάλες προσδοκίες)
- 1971 Ο καμαριέρης της μπουζουξούς
- 1972 Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς
- 1974 Η δίκη των δικαστών
- 1991 Δύο ήλιοι στον ουρανό
- 2001 Αλεξάνδρεια
Θεατρικές παραστάσεις
- 1966/1967 Παράβαση καθήκοντος
- 1967/1968 Ο γυάλινος κόσμος
- 1969/1970 Μιας πεντάρας νειάτα
- 1970/1971 Ο αρχοντοχωριάτης ,
- 1970/1971 Το φιντανάκι
- 1971/1972 Οι γίγαντες του βουνού
- 1972/1973 Ο Αλχημιστής
- 1979/1980 Ο τοπικός παράγων
- 1986/1987 Το παιχνίδι της τρέλλας και της φρονιμάδας
* Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων / www.panosavramopoulos.blogspot.gr
