Όταν κορυφώθηκε ο πόλεμος στην Ουκρανία και ιδιαίτερα όταν οι ρωσικές δυνάμεις πολιορκούσαν τη Μαριούπολη, υπήρχαν εκατοντάδες άρθρα και αφιερώματα στον έντυπο, τον ηλεκτρονικό τύπο και στην τηλεόραση για τον Ελληνισμό της Αζοφικής Θάλασσας, της Μαιώτιδας Λίμνης της Αρχαιότητας.
Υπήρχαν επίσης και πολιτικές πρωτοβουλίες από πλευράς της κυβέρνησης, για επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών κ. Δένδια στην πολιορκούμενη πόλη καθώς και για ανέγερση με έξοδα του ελληνικού δημοσίου του Μαιευτηρίου της πόλης, που είχε καταστραφεί από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς.
Από τότε που έπεσε η Μαριούπολη στα χέρια των Ρώσων, άκρα του τάφου σιωπή. Λες και εξαφανίστηκαν οι Έλληνες από την περιοχή εκείνη. Από τη δική μας έρευνα προκύπτει ότι περίπου οι μισοί Έλληνες της περιοχής έχουν παραμείνει εκεί, στα σπίτια και την ιδιαίτερη πατρίδα τους και προσπαθούν να γιατρέψουν τις πληγές τους.
Κάποιοι σκοτώθηκαν, κάποιοι έχουν καταφύγει στη Ρωσία, κάποιοι στην Ελλάδα και ορισμένοι σε χώρες της Ευρώπης.
Για εκείνους που έχουν παραμείνει στον τόπο τους, δεν υπάρχει καμία αναφορά στα ελληνικά ΜΜΕ, όπως επίσης δεν υπάρχουν και σχετικές δηλώσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους και κόμματα.
Όμως, οι Έλληνες είναι εκεί και πρέπει να παραμείνουν εκεί.
Δεν θέλουμε να είμαστε διχαστικοί, ούτε να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις και τον πατριωτισμό οιουδήποτε, αλλά από την πρώτη στιγμή, συμφωνήσαμε με το σύνολο της πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης και την ομόθυμη καταδίκη της ρωσικής εισβολής, πλην όμως εκφράσαμε τη διαφωνία μας για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία για έναν και μοναδικό λόγο.
Διαβλέψαμε ότι οι περιοχές που κατοικούνται από Έλληνες, της Μαριούπολης συμπεριλαμβανομένης, θα περάσουν υπό ρωσικό έλεγχο και τότε, η τύχη των Ελλήνων θα εξαρτάται από τον ρωσικό παράγοντα.
Και δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον Ελληνισμό της Μαριούπολης και της Αζοφικής, η Ελλάδα να στέλνει όπλα που σκοτώνουν Ρώσους, οι οποίοι την ίδια στιγμή έχουν τη διοίκηση της περιοχής τους.
Και τώρα φθάσαμε στο σημείο μηδέν. Η περιοχή ελέγχεται και διοικείται από τους Ρώσους και σύμφωνα με τον στρατηγικό σχεδιασμό της Μόσχας, η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί.
Ποια είναι σ’ αυτήν την περίπτωση η πολιτική της Αθήνας για τον Ελληνισμό της περιοχής αυτής;
Αν αφήσουμε τους Έλληνες εκεί στην τύχη τους, είναι πιθανόν να γίνουμε μάρτυρες αλλά και υπεύθυνοι, λόγω των επιλογών της Αθήνας, άλλης μιας επίπονης και μαρτυρικής διαδικασίας συρρίκνωσης του Ελληνισμού.
Από την άλλη μεριά, όντως υπάρχουν δυσκολίες παρέμβασης από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης, αφού αυτή ενέχει τον κίνδυνο νομιμοποίησης της ρωσικής κατοχής στην περιοχή, κάτι που, εκτός των άλλων, πλήττει τα εθνικά μας συμφέροντα στην Κύπρο και όχι μόνον. Η Αθήνα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να νομιμοποιήσει κατοχή εδαφών μιας χώρας από άλλη χώρα, αν θέλει κάποια στιγμή να δει ελεύθερη την Κύπρο από το στρατό κατοχής της Τουρκίας και αν δεν θέλει να δει μια εισβολή της Τουρκίας σε ελληνικό έδαφος.
Όμως, τα προβλήματα των Ελλήνων είναι εκεί και περιμένουν λύση.
Μέχρι στιγμής, με βάση τα όσα γνωρίζουμε, μόνον η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, της οποίας πρόεδρος είναι ο Ιβάν Σαββίδης, έστειλε βοήθεια κυρίως στα ελληνικά χωριά της Μαριούπολης, με στόχο την παραμονή των Ελλήνων εκεί. Γεννήτριες για να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και οχήματα 4χ4, για να έχουν πρόσβαση στους οδικούς άξονες και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια.
Δηλαδή, τη στρατηγική που δεν έχει η Αθήνα, την έχει η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, η οποία επίσης είναι σε κατάσταση «απολογουμένου» προς τη Μόσχα, κυρίως γιατί «η Μητέρα Πατρίδα στέλνει όπλα στην Ουκρανία, που σκοτώνουν Ρώσους στρατιώτες».
Η κατάσταση στην Μαριούπολη και τα ελληνικά χωριά της είναι τραγική, λόγω των ρωσικών βομβαρδισμών που σε μεγάλο βαθμό τα ισοπέδωσαν.
Όμως ο Ελληνισμός της περιοχής πρέπει να παραμείνει εκεί, γιατί εκεί είναι μια ελληνική πατρίδα, είναι η Υπερβόρειος Ελλάς, όπως την αποκαλούσαν οι Έλληνες τον 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα.
Παρά τα όποια λάθη και τις όποιες επιλογές της Αθήνας, τώρα πρέπει να βρεθεί τρόπος να βοηθηθούν οι Έλληνες της περιοχής.
Αν γίνει, για παράδειγμα, ένας τηλεμαραθώνιος, με πρωτοβουλία μη κυβερνητικών φορέων και οργανώσεων, με σκοπό να ευαισθητοποιηθεί ο απανταχού ελληνισμός, μπορεί να συγκεντρωθεί ένα σεβαστό ποσό, για παράδειγμα 50 εκατομμυρίων ευρώ.
Με αυτό το ποσό, που θα το διαχειριστούν τρεις συνταξιούχοι δικαστικοί Αρεοπαγίτες, μπορούν δέκα χιλιάδες οικογένειες να επισκευάσουν τα σπίτια τους, κάτι που θα τους βοηθήσει να περάσουν τον ερχόμενο χειμώνα και να παραμείνουν εκεί.
Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να δράσει, αν δεν θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες και συνένοχοι άλλης μιας συρρίκνωσης του Ελληνισμού.
