Αλεξάνδρεια-Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άρα-γε;
Μια παράσταση εμπνευσμένη από το αριστούργημα του Λόρενς Ντάρρελ “Αλεξανδρινό Κουαρτέτο”.
Από την ομάδα “Elephas tiliensis”.
“Η πόλη γίνεται ο κόσμος όλος όταν αγαπάς κάποιον από τους κατοίκους της”.
Στην Αλεξάνδρεια, στο τελευταίο σύνορο Ανατολής και Δύσης, στήνεται το σκηνικό του αριστουργήματος του Λόρενς Ντάρρελ “Αλεξανδρινό κουαρτέτο”. Η ευρωπαϊκή παροικία της
Αλεξάνδρειας αναμετράται με το παρελθόν και το μέλλον της, παραμένοντας εν τέλει ο μυστικιστικός τόπος που καταφέρνει να επιβληθεί στον χρόνο και στους κατοίκους της. Καθορίζει το πεπρωμένο τους. Μεταμορφώνεται σε ζωντανό οργανισμό που ζει, ακμάζει και παρακμάζει μαζί τους.
Ιστορικό πλαίσιο είναι οι αρχές της δεκαετίας του ’40. Η οικονομική κρίση του 1929, η άνοδος του αυταρχισμού και του εθνικισμού που κορυφώνεται με τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο δημιουργούν τα στοιχεία μιας εποχής που οι αναλογίες της με το σήμερα προκαλούν αμηχανία και σκεπτικισμό. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι προσωπικές αγωνίες των ανθρώπων συμβαδίζουν με τον αγώνα τους να επιβιώσουν σε μια αμείλικτη εποχή. Οι ταυτότητες αλλάζουν, οι έννοιες χάνουν την μέχρι τώρα γνωστή σημασία τους και η μνήμη του παρελθόντος βυθίζεται στην αχλή της αμφιβολίας.
Η “Αλεξάνδρεια” μας δίνει τη δυνανότητα να αναστοχαστούμε το χθές και να επαναπροσδιορίσουμε το σήμερα.
Η ομάδα Elephas tiliensis μετά την μεταφορά του διηγήματος της Ζυράννας Ζατέλη “Περσινή Αρραβωνιαστικιά” εμπνέεται από το αριστούργημα του Ντάρρελ και δημιουργεί μια παράσταση που συνομιλεί με το μυθιστόρημα μέσω κειμένων πρωτότυπων της ομάδας, του Καθηγητή Φιλοσοφίας Θεοφάνη Τάση, της Βαλεντίνας Καραμπάγια, του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη, του Σαρλ Μπωντλαίρ, του Κόβεντρι Πάτμορ, ιστορικών και πολιτικών ντοκουμέντων.
Δύο ζευγάρια και ένα κορίτσι μπαίνουν στο μικροσκόπιο της παράστασης. Δοκιμάζουν τα όρια των συσχετισμών τους. Προκαλούν γενναία την ηθική μιας εποχής που τρέφεται από ο,τιδήποτε ολοκληρωτικό και βίαιο. Αφουγκράζονται το ένστικτο της ελευθερίας τους και τρέχουν με λύσσα σε ένα φως γεμάτο ζωή και θάνατο. Ξεδιπλώνουν μπροστά μας τις εκδοχές της πραγματικότητάς τους και μένουν αμήχανοι μπροστά στο ερώτημα: Τι ακριβώς έχω ζήσει; Με ποιον ακριβώς το έχω ζήσει; Ποια είναι η αλήθεια; Αλήθεια, κατά τον ορισμό, είναι η συμφωνία με την πραγματικότητα, το αντικειμενικά υπάρχον, η πραγματικότητα ενός γεγονότος. Υπάρχει μία αλήθεια; Μία πραγματικότητα; Ποιό είναι το αληθινό πρόσιμο της μνήμης;
Ο έρωτας, το σεξ, οι πολιτικές συνωμοσίες, η αγωνία της εξουσίας, η αναζήτηση της αγάπης συνθέτουν τον μικρόκοσμο των ηρώων στο εξωτικό, κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Αλεξάνδρειας του μεσοπολέμου. Η τρομερή δίνη της ιστορίας γίνεται ο μοχλός της αλλαγής. Το μαγνητικό πεδίο της πόλης εξαναγκάζει στην πιο επίπονη φυγή και στην πιο μεγάλη απώλεια, εκείνη της ταυτότητας.
Συντελεστές
Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου
Πρωτότυπα κείμενα: Θεοφάνης Τάσης, Βαλεντίνα Καραμπάγια, Elephas tiliensis
Σκηνικός χώρος- Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: costinho (Κωστής Ζουλιάτης) Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα Κινησιολογική επιμέλεια: Ξένια Θεμελή Βοηθός σκηνοθέτη: Πένυ Γκούζου Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ
Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Θανάσης Δόβρης, Ξένια Θεμελή, Δέσποινα Κούρτη, Νεφέλη Μαϊστράλη
Σκηνοθετικό σημείωμα
Για να αντέξει κανείς αυτό που είναι, για να αντέξει να είναι μέρος μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας προβάλλει ένα γεγονός γύρω από το οποίο τυλίγει το νήμα της ύπαρξής του.
Η μνήμη του γεγονότος δημιουργεί την ανάγκη της αναπαράστασής του. Οι αλυσίδες της μνήμης οδηγούν κρίκο τον κρίκο σε μία στιγμή, σε ένα πρόσωπο, σε έναν τόπο που πλέον αποτελείται από τα θραύσματα αυτών που κάποτε έζησε κανείς, όσα κατόρθωσαν να διεισδύσουν ακέραια ή παραθλασμένα σε εκείνο τον χώρο των αναμνήσεων.
Ένα λακκάκι, ένα από πολύ καιρό ξεχασμένο χαμόγελο έχει την ρίζα του σε αυτό που ζήσαμε ή σε αυτό που νομίσαμε ότι ζήσαμε.
Τί είναι όμως αυτό που έζησα;
Η ανάγκη διερεύνησης του γεγονότος εκπλήσσει ακόμα τον ίδιο τον βιώσαντα.
Η ιστορία ξαναφτιάχνεται αλλά αυτός που την οδηγεί δεν είναι ο γραμμικός χρόνος αλλά ο προσωπικός συνειρμός.
Ο ουρανός και η θάλασσα στην οποία κολύμπησα μοιάζουν με ένα όνειρο που κάποτε είδα, η φωνή εκείνου που αγάπησα ακούγεται σαν εκκωφαντική κραυγή και ο χρόνος διαστέλλεται την στιγμή που μια έκρηξη ξεκίνησε έναν πόλεμο.
Εγώ είμαι αυτός που το έζησα;
Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο αισθάνθηκα;
Αυτή είναι η εποχή στην οποία έζησα;
Ποιοι συσχετισμοί οδήγησαν στην διαμόρφωση της προσωπικής ιστορίας μου;
Της ιστορίας της πόλης μου;
Της ιστορίας;
Τί απομένει από αυτά που έζησα;
Τι θα απομείνει στο τέλος;
Η παράσταση “Αλεξάνδρεια, υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άρα γε;” της ομάδας Elephas Tiliensis παρουσιάζει μια πρωτότυπη σύνθεση εμπνευσμένη από την τετραλογία του Λώρενς Ντάρρελ
“Αλεξανδρινό Κουαρτέτο”.
Σε συνεργασία με τον φιλόσοφο Θεοφάνη Τάση έγινε η σύνθεση ενός κειμένου που μελετά το πείραμα της “πόλης” πάνω στους κατοίκους της.
Υπό τον θόλο μιας εποχής που αιωρείται αμείλικτη πάνω από τα κεφάλια τους, εν μέσω δύο παγκοσμίων πολέμων, στην Αλεξάνδρεια, το τελευταίο σύνορο της Ευρώπης στην Ανατολική Μεσόγειο πέντε πρόσωπα παρασύρονται από το μαγνητικό πεδίο της πόλης και της ιστορίας της. Αυτή υπαγορεύει την συμπεριφορά τους και την σκέψη τους. Διερευνούν κάθε πιθανό όριο του συσχετισμού τους με τους άλλους και με τον εαυτό τους διεκδικώντας λυσσαλέα όχι μόνο την επιβίωσή τους αλλά και την λύτρωση.
Ο συγγραφέας του “Αλεξανδρινού Κουαρτέτου” εφαρμόζει την θεωρία της σχετικότητας, που θεμελιώνεται την ίδια εποχή, πάνω στα πρόσωπα που δημιουργεί. Η θέαση του ίδιου γεγονότος από διαφορετικές αντιληπτικές γωνίες προκαλεί πολλαπλές ερμηνείες. Υπό αυτήν την έννοια η αλήθεια είναι σχετική και η πραγματικότητα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι διαφορετική διότι εντέλει εξαρτάται από την θέση και την εποχή όπου βρίσκεται κανείς.
Είμαστε όντως παιδιά της πόλης μας;
Είμαστε μέρος ενός πειράματός της;
Η πραγματικότητα εξαρτάται από την εποχή και την θέση που βρισκόμαστε;
Υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άρα γε;
Δέσποινα Αναστάσογλου, Δημήτρης Αγαρτζίδης
5 Nοεμβρίου 2014 – 17 Ιανουαρίου 2015
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη- Πέμπτη – Παρασκευή 9.15 μμ
Σάββατο 6.00μμ
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5 Αθήνα
Τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
Καθημερινά 10:00-13:00 και 17:00-22:00
Εισιτήρια online
Μπορείτε να αγοράσετε εισιτήρια μέσω του viva.gr
Εισιτήρια από καταστήματα
Μπορείτε να αγοράσετε εισιτήρια στα καταστήματα Παπασωτηρίου, Public και Seven Spots.
Τιμές εισιτηρίων
Δευτέρα-Παρασκευή:
15 € γενική είσοδος
10 € φοιτητές, άνεργοι με κάρτα ΟΑΕΔ, ΑΜΕΑ, νέοι κάτω των 23 ετών, συνταξιούχοι άνω των 65 ετών και groups 8 ατόμων και άνω.
Σάββατο/Κυριακή:
16 € γενική είσοδος /12 € μειωμένη
Ατέλειες – Προσκλήσεις:
3 € προαιρετική συνεισφορά στα έξοδα του Θεάτρου
Προσφορές
Πολυ- εισιτήρια:
Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις παραστάσεις μιας περιόδου της σεζόν (έναρξη, πρώτη περίοδος, δεύτερη περίοδος, τρίτη περίοδος) στην προνομιακή τιμή των 40 €.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις παραστάσεις δύο περιόδων στην προνομιακή τιμή των 70 €.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις παραστάσεις τριών περιόδων στην προνομιακή τιμή των 100 €.
Με 30 € και δωρεάν είσοδο για 1 παιδί μπορείτε να παρακολουθήσετε και τις τρεις παραστάσεις της Παιδικής-Εφηβικής Σκηνής.
Κάρτα μέλους
Με την κάρτα μέλους μπορείτε να παρακολουθήστε όλες τις παραστάσεις-συναυλίες-εκδηλώσεις ολόκληρης της σεζόν με 150 €..
Πληροφορίες για την κάρτα μέλους στα ταμεία του θεάτρου.
Επωφεληθείτε από τις ειδικές προσφορές για όλες τις παραστάσεις.
Αναζητήστε την ημέρα της εβδομάδας όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε μια παράσταση με γενική είσοδο 10 €.
