Από τη Marie-Denise Διαμαντή
Ναι, είμαστε πολύ κοντά. Μετράμε μέρες πια, για να «ακουμπήσουμε» την έναρξη της νέας χρονιάς: 2019!
Αν το ξεκινούσαμε εναλλακτικά – αριθμολογικά δηλαδή- θα υπολογίζαμε: 2+0+1+9= 12 = 1+2 = 3. Έχουμε ένα Τρία, το οποίο όμως προκύπτει από το 12. Τι θέλουν να μας πουν οι αριθμοί του…Πυθαγόρα; αδιαμφισβήτητα το Τρία συνδέεται άρρηκτα με έννοιες όπως η επικοινωνία, η δημιουργικότητα, η τέχνη, ο ρομαντισμός, η ανεμελιά, η ποικιλία και η κοινωνικότητα. Αρνητικός κραδασμός του αριθμού θα μπορούσε να σημαίνει την άσκοπη φλυαρία, την ασωτία, την ανευθυνότητα, την υπερβολή, τη διάσπαση της ενέργειας, με άλλα λόγια μια επιπολαιότητα που τελικά καθιστά τον αριθμό …αρνητικό, αν δεν γίνει εποικοδομητική διαχείριση. Όμως, πρέπει να δούμε και το Δώδεκα, αριθμό από τον οποίο προκύπτει τελικά το Τρία του 2019. Το Δώδεκα, λοιπόν, είναι γέννημα του συνδυασμού του Ενός με το Δύο, δηλαδή της Αρσενικής με τη Θηλυκή Αρχή – εξ’ ου και η «δημιουργικότητα», αφού Αρσενικό και Θηλυκό συνεργάζονται για να γεννήσουν το Τρία. Εδώ ενυπάρχει μια εσωτερική θλίψη, αυτή του Ενός, το οποίο καλείται να απαρνηθεί τον Εγωισμό του και να δεχτεί να διαιρεθεί στο Δύο, να ενωθεί με αυτό και να παράξουν από κοινού το Τρία, δηλαδή να δημιουργήσουν. Συζητούμε, ίσως, για τη μελαγχολία της επίγνωσης του ματαίου της ατομικότητας και για τη συνειδητοποίηση της αξίας της συνεργασίας / συμπόρευσης, έτσι ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία. Υπάρχει το Ένα, αλλά τώρα υπάρχει και το Έτερον, δηλαδή το Δύο, με τη βοήθεια του οποίου το Ένα θα εκφραστεί δημιουργώντας (το Τρία). Κάπου εδώ κρύβεται μια θυσία, αυτή της αυτονομίας του Ενός η οποία όπωςσκοπεί στην έκφραση όλων εκείνων των δυνατοτήτων του Ενός που δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μέσα από την ατομική πορεία. Ποιο είναι το νόημα όλων των παραπάνω; πιθανώς ότι έχουμε μπροστά μας μια χρονιά όπου θεωρητικά – ενεργειακά καλούμαστε να κατανοήσουμε τη ματαιότητα του εγωισμού / ατομικισμού, να ενωθούμε με άλλους ανθρώπους, να επικοινωνήσουμε, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε κι έτσι να νιώσουμε την πολυπόθητη χαρά της ζωής. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί, αν η στάση / συμπεριφορά μας μπολιάζεται συχνά – πυκνά από ιδιότητες αρνητικές του Τρία που προαναφέρθηκαν, με άλλα λόγια αν φερθούμε επιπολαίως, αν μιλάμε ακατάσχετα και σπαταλάμε την ενέργειά μας χωρίς λόγο, αν αποφύγουμε την ευθύνη των πράξεων / παραλείψεών μας κι αν δεν έχουμε ως επίκεντρο κάτι δημιουργικό επί της ουσίας.Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
