Πρέπει πάντα να πληρώνει ο άνδρας στο ραντεβού;
Αναγνώστης του boro.gr ετοιμάζεται μάλλον για κάποιο ραντεβού…
Είμαι 26 ετών λέγομαι Κώστας και θέλω να σας ρωτήσω το εξής. Πρέπει ή όχι να δεχόμαστε οι άνδρες από μια γυναίκα να μην θέλει να πληρώσει στο ραντεβού; Επίσης, αν δεχτεί ο άνδρας να πληρώσει μπορεί να τον κατηγορήσετε οι γυναίκες ότι είναι τσιγκούνης; Γιατί μερικές γυναίκες δε θέλουν να πληρώνουμε; Μήπως αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα απορρίπτει τον άνδρα που έχει απέναντί της και δεν τον θέλει και πολύ;
Αγαπητέ αναγνώστη. Ανατρέξαμε σε ένα κείμενο του συνεργάτη μας, κυρίου Χρήστου Ζιούβα Ψυχοθεραπευτής-Οικογενειακός θεραπευτής και μέλος της επιστημονικής ομάδας του Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων. Διαβάστε το, έχει μεγάλο ενδιαφέρον
Στην επικοινωνία υπάρχουν πάντα δύο επίπεδα: το περιεχόμενο αυτού που λέμε και το τι αυτό που λέμε σημαίνει για τη σχέση μας. Για να συνεννοηθούμε χρειάζεται να «ακούσουμε» και στα δύο επίπεδα.
Πώς «μεταφράζεται» η επιθυμία μιας γυναίκας να πληρώσει το ήμισυ ενός λογαριασμού σε μια έξοδο; Μήπως λέει στον σύντροφό της ότι σε αυτή τη σχέση μου είναι σημαντικό να διατηρήσω την ανεξαρτησία μου; Αντίστοιχα η αποδοχή αυτής τη κίνησης από τον άνδρα μήπως σημαίνει αναγνώριση της επιθυμίας αλλά και της ικανότητας της συντρόφου να κινηθεί αυτόνομα; Αυτό που λένε μεταξύ τους εκτός από το ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό μπορεί να είναι σε ένα άλλο επίπεδο ότι θα είμαστε μαζί ισότιμα, από επιλογή και όχι από ανάγκη.
Αντίστροφα, η επιθυμία της γυναίκας να πληρώσει τον λογαριασμό ο άνδρας μπορεί να εμπεριέχει την προσδοκία ότι είναι πρόθυμος και ικανός να εκπληρώσει τον παραδοσιακό ρόλο του «κουβαλητή» που μέσα από αυτό παρέχει ασφάλεια στην σύντροφό του. Το άδηλο αντάλλαγμα που ο άνδρας συχνά προσδοκά είναι η συναισθηματική κάλυψη που εκείνη θα του παράσχει.
Τσιγκούνης ή σπάταλος, οικονόμος ή ανοικτοχέρης;
Πολλές φορές επιλέγουμε για σύντροφο κάποιον/α που έχει συμπληρωματικά προς εμάς χαρακτηριστικά. Επίσης στις σχέσεις μας με τους σημαντικούς άλλους μπορεί να είμαστε σαν συναισθηματικά συγκοινωνούντα δοχεία. Η «τσιγκουνιά» και η «σπατάλη», ο «γαλαντόμος» και ο «οικονόμος» εκτός από οικονομικές συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν και ευρύτερες στάσεις ζωής.
Κάποιος «σφικτοχέρης» μπορεί να είναι φειδωλός και στην έκφραση των συναισθημάτων του όπως και κάποιος «γενναιόδωρος» μπορεί να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος και στις κοινωνικές του σχέσεις.
Ένας «τσιγκούνης» σύντροφος μπορεί να προσπαθεί να συμμαζέψει τα οικονομικά και να παράσχει οικονομική ασφάλεια στην ευρύτερη οικογένεια. Μπορεί επίσης να υιοθετεί μια τέτοια συμπεριφορά ως αντίδραση σε βιώματα που κουβαλάει από την οικογένεια καταγωγής του (π.χ. να είχε ένα πατέρα χαρτοπαίχτη που σπατάλησε τους οικογενειακούς πόρους).
Από την άλλη μεριά ένα «σπάταλο» μέλος μιας οικογένειας μπορεί με την συμπεριφορά του να προσκαλεί τα υπόλοιπα μέλη να «ζήσουν την ζωή τους».
Είναι χρήσιμο το ζευγάρι να αναρωτηθεί – και αν μπορεί να συζητήσει – εάν οι χαρακτηρισμοί «τσιγκούνης» και «σπάταλος» εμπεριέχουν και άλλες διαστάσεις όπως οι παραπάνω που ξεπερνούν τα στενά όρια της οικονομικής διαχείρισης;
Πηγή: boro.gr
