Είμαστε συγκάτοικοι όλοι -πλην πλουσίων- στην τρέλα (των Μνημονίων), αλλά οι δύο συγκάτοικοι στο Μαξίμου, Αντώνης και Βαγγέλης, έχουν τρελάνει κάθε ορισμό του σύστριγγλου όντας αναγκασμένοι να ζουν μαζί στο ίδιο σπίτι.
– Ο δικός σου κάνει ψυχοθεραπεία με ψαροθεραπεία από νησάκι σε νησάκι σε όλο το Αιγαίο κι εγώ είμαι κλεισμένος στο σπίτι να ετοιμάζω μουσακά με τα χεράκια μου για τον Σόιμπλε!
– Πόσες φορές θα σου το πω, ΑντώνηΓιωργάκης δεν είναι «δικός μου»!
– Και τότε τι σούρτα φέρτα είχες μαζί του προχθές στη Βουλή; Τι συζητούσατε; για τον καιρό;
– Αντώνη, δεν σου επιτρέπω!
– Τι δεν μου επιτρέπεις, ρε ΜπενύτοΠαπουτσήΚαψή στην ΕΡΤ να την κάνει Ντόυτσε Βέλε;
– Ασ’ τα αυτά, Αντώνη! Τον Καψή στην ΕΡΤ τον έστειλε ο Ψυχάρης κι όχι εσύ! Σιγά τη χάρη που μου ’κανες! Χάρη έκανε σ’ εσένα ο Ψυχάρης.
– Μπένυ, πάψε να σκληρίζεις σαν τον Φώτη! Κάνω ό,τι μπορώ! Δεν τα κάναμε πλακάκια για τη Λίστα Λαγκάρντ
– Ναι, αλλά στο ταξίδι στην Αμερική δεν με παίρνεις μαζί σου! – Τι να σε κάνω, ρε Βαγγέληαποσχισθεί το νησί! Ωχ, Θεέ μου! θα μου καεί ο μουσακάς!!! – Είδες άσε κάτω τα πιάτα! Θα τα πλύνω εγώ! Σ’ αυτά δεν θα φάει ο Σόιμπλε; – εγώ θα τα πλύνω! Εσύ κάνεις μόνον για νεύματα, σαν αυτό που σου έκανε η Μέρκελ! Πάλι καλά που δεν σου είπε «έλα δω, Μιμή» – χι χι… – Πάντα άξεστος ήσουν, Βαγγέλη! Σου είπα εγώ τίποτα όταν έβαλες φόρο πολυτελείας στις μπουγάτσες; – Διαφορετικό ΦΠΑ έβαλα στις μπουγάτσες! για να ενισχύσω την κατανάλωση στις τυρόπιτες και πάψε να διαστρεβλώνεις το έργο μου. Ολα αυτά μου τα κάνεις γιατί δεν θέλεις να με πάρεις μαζί σου στην Αμερική! – Δεν γίνεται, Βαγγέλη μου! – Μη σπας τα πιάτα, Βαγγέλη! – Πού θα φάει ο Σόιμπλε, μωρέ; σε σπασμένα πιάτα; – Ορίστε! τώρα πρέπει να βάλουμε νέα έκτακτη εισφορά στους χαχόλους για να πάρουμε καινούργια πιάτα. – Να τη βάλεις εσύ, Αντώνη! Το ΠΑΣΟΚ δεν θα την ψηφίσει! – Θα την πάω με προεδρικό διάταγμα. – Θα σου κάνω το πολυνομοσχέδιο μπουρδέλο. – Σιγά τα ωά! έτσι κι αλλοιώς μπουρδέλο είναι. – Θα με πάρεις μαζί σου στην Αμερική και θα πεις κι ένα τραγούδι! – Εντάξει – εντάξει, θα δούμε! Αμάν αυτή η γκρίνια σου! Τώρα που έρχεται ο Σόιμπλε, τι να φορέσω; – Στολή Γερμανοτσολιά! – Βαγγέλη!!! – Τι θέλεις να σου πω, με αυτά που με ρωτάς; Ντύσου Ζήμενς! Ντύσου ΕΟΠΥΥ, ντύσου ό,τι θέλεις. – Δεν ντρέπεσαι, ρε Βαγγέλη! μιλάς εσύ για Ζήμενς; Θεούλη μου, τι είμαι αναγκασμένος να ακούω; τι αμαρτίες πληρώνω; Δεν μπορώ άλλο, Βαγγέλη! Εσένα δεν σε ανέχεται ούτε η τρέλα σου και θα πρέπει να σε ανέχομαι εγώ; δεν γίνεται! – Εντάξει λοιπόν, Αντώνη! να χωρίσουμε! Μόλις γυρίσουμε απ’ την Αμερική, να χωρίσουμε – κρατς – μη σπας τα πιάτα, Αντώνη – κρατς κρατς – σπάσε και κάνα ποτήρι! Ετσι τα έκανε πάντα η Δεξιά, γυαλιά καρφιά. Πάντα χάος παρελάμβανε ύστερα η Δημοκρατική Παράταξη, χάος και καμένη γη – ορίστε! έκαψες και τον μουσακά. Τώρα τι θα φάει ο Σόιμπλε; – Ενάμισι εκατομμύριο ανέργους θα φάει, μωρέ! Δέκα δισεκατομμύρια νέα μέτρα θα φάει, τον άμπακο θα φάει, πετρέλαια, φυσικό αέριο, ό,τι γουστάρει θα φάει! Αμάν πια! – Τα ’χεις πει αυτά στους Αμερικανούςμαρτυρήσω! Ωραία! Θα τους στείλω κι εγώ μια τσίλικη κασέτα που μόλις ηχογράφησα, Αντωνάκη! – Ατιμε! – Μπα; συγκατοικείς και συγκυβερνάς με έναν άτιμοαυτό από σένα, Αντώνη… – «τις καθαρίστριεςκαθαρίστριες email: [email protected]
Κράάάτς!Κρατς κρατς! Κρατς…Κρατς κρατς κρατς και κρατς…Κι ύστερα στο Μέγαρο Μαξίμου όλα ησύχασαν! Μόνον μια ελαφρά μελωδία τζαζ του μεσοπολέμου ερχόταν απ’ το καμαράκι του κ. Λαζαρίδη στον πρώτο όροφο, όπου ο Χρύσανθος έγραφε και λογάριαζε –Αφησε το μολύβι του κάτω συλλογισμένος. Με όλον αυτόν τον θόρυβο να ξεκουφαίνει καθημερινώς τους πάντες στο Μαξίμου δεν γίνεται να δουλέψει κανείς! – ιδού, μια πρώτη στιγμή ησυχίας κι αμέσως μια νέα ιδέα για εξοικονόμηση πόρων από απόρους μου κατέβηκε στο μυαλό, μονολόγησε ο Χρύσανθος ευχαριστημένος…Success story uber alles…
