Χρόνια πολλά Roger
Το 32ο έτος της ηλικίας του συμπληρώνει σήμερα ο μεγαλύτερος τενίστας όλων των εποχών, Roger Federer και μολονότι τελευταία η περιλάλητη ηλικία του, έχει απασχολήσει έντονα τον τύπο, ο ίδιος δηλώνει ότι έχει ακόμη χρόνια μπροστά του… Οπότε, εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε Χρόνια Πολλά!
Όταν φτάνει η στιγμή γύρω από το όνομα ενός αθλητή να ίπταται μία ανησυχία για την ενδεχόμενη φθίνουσα πορεία του που ακολουθείται από το ερώτημα τι θα κάνει τώρα, είναι σημαντικό, να θυμόμαστε ξανά και ξανά τι έχει κάνει μέχρι τώρα…
Τότε που η μπάλα ήταν ποδοσφαίρου…
Από μικρός ο Roger λάτρευε το ποδόσφαιρο και ονειρευόταν να γίνει μία μέρα ποδοσφαιριστής στην αγαπημένη ομάδα της γενέτειρας του- της Βασιλείας. Ίσως είναι αυτή η σπάνια περίπτωση που λέμε ότι ευτυχώς που το όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα. Στην πορεία, στα 6 του χρόνια, προφανώς οι γονείς του, του άλλαξαν την μπάλα και διαπιστώνοντας αμέσως τα πρώτα σκιρτήματα του υπέρ-ταλέντου του στο τένις, είπαν ας παίξει προς το παρόν με αυτό το μπαλάκι, και μετά βλέπουμε…
Και μετά είδαμε όλοι…Το 1998 ο δεκαεξάχρονος Roger κερδίζει στην κατηγορία των εφήβων το Wimbledon , και 3 χρόνια μετά ως επαγγελματίας πλέον, αντιμετωπίζει και μάλιστα κερδίζει τον ίδιο τον Pete Sampras στα προημιτελικά του αγγλικού Grand Slam, νίκη που για πολλούς σηματοδοτεί το start της υπέρλαμπρης καριέρας του. Μάλλον, δεν του γύρισαν ποτέ πίσω την μπάλα του ποδοσφαίρου..
10 Χρόνια στην Κορυφή
«Αυτό που έχει κάνει ο Roger Federer τα τελευταία 5 χρόνια, δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και μάλλον δε θα ξαναγίνει ποτέ» – Pete Sampras
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα χρόνια της καριέρας του, από το 2003 μέχρι το 2013, χωρίζονται, ανά πενταετία, σε δύο περιόδους. Στην περίοδο της ορμητικής εκτόξευσης, κατά την οποία ο Roger αναρριχάται με πάθος και στοχοπροσήλωση στην κορυφή χωρίς να κοιτάει αριστερά και δεξιά, και στην περίοδο της ήρεμης παραμονής του στην κορυφή, που συνειδητοποιεί πλέον με ωριμότητα που έχει φτάσει.
Το 2003 ο Federer κατακτά το πρώτο του Wimbledon κερδίζοντας στον τελικό τον έλληνα Mark Philippoussis. Από κείνη τη στιγμή και μετά, φαίνεται ότι του ανήκουν πια όλα τα Grand Slams και κανένας δεν έχει τύχη να τον αντιμετωπίσει. Την επόμενη χρονιά, κάτω από το γενικό αθλητικό πνεύμα της Αθηναϊκής Ολυμπιάδας, ο Ελβετός κερδίζει όχι μόνο το Wimbledon αυτή τη φορά, αλλά και το Australian Open, και το U.S Open. Τους δύο τελευταίους major τίτλους, τους κατακτά και το 2005, και το 2006 επαναλαμβάνει την τριπλή κατάκτηση Grand Slam ( Wimbledon, U.S Open, Australian Open) φτάνοντας το ρεκόρ του Rod Laver, της συμμετοχής σε όλους τους μεγάλους τελικούς μέσα στην ίδια χρονιά. Το 2007 είναι και πάλι ο μεγάλος νικητής του αυστραλιανού, του αγγλικού και του αμερικάνικου Grand Slam.
Έχει συνεπάρει τα πλήθη, κάνει το άθλημα ολοένα και πιο λαοφιλές, έχει δώσει στο τένις μία νέα προσωπικότητα, τη δική του προσωπικότητα..είναι το Νο1.
«Μπορεί να είσαι σπεσιαλίστας στο χώμα, μπορεί να είσαι σπεσιαλίστας στο χορτάρι, μπορεί να είσαι σπεσιαλίστας σε σκληρή επιφάνεια, ή μπορεί να είσαι ο Roger Federer” – Jim Connors.
Το 2008, παίρνει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, στο διπλό ανδρών παίζοντας με τον συμπατριώτη και φίλο του Stanislas Wawrinka και το ίδιο καλοκαίρι, αναδεικνύεται νικητής και στην άλλη άκρη του κόσμου, κερδίζοντας το U.S Open για πέμπτη φορά.
Το μόνο που έλειπε από τη χρυσή βασιλική συλλογή του Roger Federer, ήταν ο τίτλος του χωμάτινου major. Το 2009 όμως, ήρθε και η πολυπόθητη κατάκτηση του Roland Garros που όχι μόνο συμπληρώνει έτσι το “ Career Grand Slam” ( δηλαδή νίκες και στα 4 μεγαλύτερα τουρνουά) αλλά φτάνει το ρεκόρ του προκατόχου του Pete Sampras που μετρά 14 Grand Slam στην καριέρα του. Ο Roger όμως δε σταματά εκεί, την ίδια χρονιά σαρώνει παραδοσιακά και στο Wimbledon και έτσι ξεπερνάει πλέον το ρεκόρ του ινδάλματός του, P. Sampras, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά προσθέτει στη συλλογή ακόμη ένα U.S Open και ένα Australian Open, ισοφαρίζοντας στον αριθμό των κατακτηθέντων αυστραλιανών τρόπαιων με τον αξεπέραστο έως τότε Αndre Agassi. Σπάει όλα τα ρεκόρ.
To 2011, για πρώτη φορά το ράφι για τα major βραβεία, μένει κενό. Όπως θα έλεγαν οι αυστηρότεροι σχολιαστές δεν ήταν η χρονιά του, και όπως θα έλεγαν οι πιο επιεικείς, ήταν χρονιά ανάσας. Η απάντησή του στα κακεντρεχή σχόλια ήταν το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 και η έβδομη-ρεκόρ νίκη στην αγαπημένη του επιφάνεια, στο Wimbledon. Είναι και πάλι Νο1
Γιατί ο Roger Federer είναι “ G.Ο.Α.Τ – Greatest Οf Αll Τime” ;
«He’s a Perfect player, perfect serve, perfect volley, super perfect forehand, perfect backhand, very fast on court, everything is perfect” – Rafael Nadal
Έχει 17 Grand Slams.
Παρέμεινε για 237 συνεχείς βδομάδες στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης.
Κάνει το πιο θεαματικό και όμορφο παιχνίδι που έχει γίνει ποτέ στο τένις.
Έγινε all court player τον καιρό που όλοι οι παίκτες ανέβαιναν στο φιλέ μόνο για break.
Έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία χτυπημάτων.
Είναι ο πιο «ευφυής» παίκτης του τένις.
Δεν είχε ποτέ μέχρι πρότινος προπονητική καθοδήγηση, τα έκανε όλα μόνος του.
Μιλάει 7 γλώσσες, πράγμα που αυξάνει τη δημοτικότητά του.
Έχει κερδίσει όλα τα δυνατά βραβεία που έχουν στα ακρωνύμιά τους τη λέξη Sport ( ένα σημαντικό εξ αυτών ήταν ότι ανακηρύχτηκε το 2011 « Most trusted and respected person in the world next to Nelson Mandela.»
Δέχεται πάντα με το κεφάλι ψηλά και τη νίκη και την ήττα.
Ο Federer είναι μία εμβληματική φιγούρα που συνδυάζει τον αθλητισμό με την ευγένεια, την υπεροχή με τη σεμνότητα, κάνοντας το παιχνίδι του όχι μόνο θεαματικό αλλά και κομψό. Έχει μία αυθεντική κλάση και έναν έμφυτο αέρα ανωτερότητας χωρίς να φαίνεται «υπεράνω» και «σνομπ». Είναι αριστοκρατικός αλλά και προσιτός. Είναι ανέκφραστος, συγκρατημένος και μετρημένος στις αντιδράσεις του, αλλά είναι και ο πιο αγαπημένος.
«Για μένα, είναι ο καλύτερος που έχει παίξει ποτέ σ’αυτό το άθλημα» – Andre Agassi
Σήμερα, οι περισσότεροι θεωρητικοί του τένις, συμφωνούν ότι τα χρόνια που ζούμε είναι τα καλύτερα στην ιστορία του αθλήματος. Και αυτό αναντίρρητα, το χρωστάμε κατά πολύ στο Roger, που με το καινούργιο, δυναμικό του στυλ, αποτέλεσε πρόκληση, έμπνευση και καταβολή κάθε δύναμης και τεχνικής για τους ανταγωνιστές του, όπως το Nadal, τo Djocovic, το Murray, να προσπαθήσουν να τον κερδίσουν με αποτέλεσμα να φτάσουν το παιχνίδι σε μια νέα διάσταση.
Το τένις ανέδειξε το Federer αλλά και ο Federer ανέδειξε το τένις.
«Είναι ένα παιδί από την Ελβετία, που παίζει τένις με έναν τρόπο που δεν έχει παίξει ποτέ κανένας πριν – και το εννοώ- ποτέ κανένας πριν. Πόσο τυχεροί είμαστε που το βλέπουμε αυτό»
– Becker
Diamonds are (F)oreve(R)….
H πολυσυζητημένη πτωτική τάση του Federer, το 2013, αποδίδεται σε πολλές αιτίες.
Άλλοι λένε ότι δεν έχει πια ανταγωνιστικό ρυθμό , δεν έχει κίνητρο και σπίθα επειδή τα έχει κερδίσει όλα, άλλοι λένε ότι δεν έχει τις ανάλογες αντοχές, αφού οι αγώνες πια και ιδίως οι τελικοί απαιτούν τετράωρο τρέξιμο, άλλοι λένε ότι απλώς κουράστηκε, άλλοι λένε ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος και τον έχει προσπεράσει. Αλλά όλοι περιμένουν να ακούσουν κάποιες σαφείς δηλώσεις για το “λυκόφως της καριέρας του”, πράγμα που ο ίδιος αποφεύγει προς το παρόν.
Αλήθεια, όταν κάποιος ανεβαίνει στην κορυφή του Έβερεστ, έχει νόημα να ανακοινώσει και να φωνάξει δυνατά, “κατεβαίνω”; Μάλλον τελικά, δεν έχει τόση σημασία, το αν, το πώς και το πότε θα κατέβει. Σημασία έχει ότι ανέβηκε. Αυτό θυμούνται όλοι στο τέλος. Έτσι δεν είναι;
«Είναι τιμή μου, μόνο που με συγκρίνουν με το Roger Federer. Είναι απίστευτο ταλέντο. Θα μπορούσε να είναι ο σπουδαιότερος τενίστας όλων των εποχών» Rod Laver
Πηγή: gazzetta.gr
