Ο Κώστας Νεστορίδης άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή σε ηλικία 93 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον αθλητικό κόσμο. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες επιθετικούς με μεγάλη προσφορά στην ΑΕΚ και την Εθνική Ελλάδος.
Ο Κώστας Νεστορίδης γεννήθηκε το 1930 στην Δράμα από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο. Το 1933 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα και η εφηβεία τον βρήκε στα σοκάκια της Καλλιθέας άλλοτε ως λούστρο με το κασελάκι του και άλλοτε ως πωλητή τσιγάρων. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδιζε τα απογεύματα να παίζει στην αλάνα της γειτονιάς του με μια αυτοσχέδια μπάλα από κάλτσες.
Το 1944 η οικογένεια Νεστορίδη μετακόμισε στην Πρέβεζα. Εκεί ο 14χρονος Κώστας είχε την ευκαιρία να δείξει για πρώτη φορά το ταλέντο του, παίζοντας ποδόσφαιρο με Ιταλούς στρατιώτες οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και του πρότειναν να πάει στην Ιταλία.
Έξι μήνες αργότερα, με την Απελευθέρωση, η οικογένειά του επέστρεψε στην Αθήνα και ο Κώστας προσπαθεί να πιάσει δουλειά. Πίσω από το χώρο που εργαζόταν υπήρχε ένα γήπεδο, όπου οι Άγγλοι αξιωματικοί του εκστρατευτικού σώματος συνήθιζαν να παίζουν ποδόσφαιρο. Εκεί σύχναζε και ο Κώστας Νεστορίδης, ο οποίος τους τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον, ζητώντας από τους γονείς του να τον πάρουν στην Αγγλία για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Σε ηλικία 15 ετών ο Νεστορίδης έπαιξε τον πρώτο του ποδοσφαιρικό αγώνα με την Ένωση Αγίου Νικολάου Καλλιθέας. Ακολουθεί η Ελλάδα Μοσχάτου, όπου αγωνίζεται με αντάλλαγμα μια θέση εργασίας σε εργοστάσιο. Μάλιστα επειδή δεν ήθελε να φαίνεται στο δελτίο του το όνομά του, υπογράφει ως «Κωνσταντίνος Μπρίτζος». «Μπρίτζος» ήταν το παρατσούκλι του αδελφού του, που του το είχαν κολλήσει επειδή κουβαλούσε μπρούντζους και σίδερα. Στο διάστημα της παραμονής του στην ομάδα του Μοσχάτου, τον δοκίμασε ο Ολυμπιακός, αλλά τον απέρριψε.
Το 1947 υπέγραψε δελτίο στον Πανιώνιο, όπου και καθιερώνεται. Τη σεζόν 1950-51 αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Αθηνών και βοηθά την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο. Την ίδια χρονιά καλείται για πρώτη φορά στην Εθνική Ελλάδος. Οι άνθρωποι του Πανιωνίου προτίθενται να του προσφέρουν μεγαλύτερο συμβόλαιο και να τον κρατήσουν για χρόνια στη Νέα Σμύρνη, όμως ο Νεστορίδης διαφωνεί.
Η μετεγγραφή στην ΑΕΚ – «Θα έρθω στην προσφυγιά, εκεί ανήκει η καρδιά μου»
Τον Ιούλιο του 1955 τον προσέγγισε ο αντιπρόεδρος της ΑΕΚ, Βασίλης Σεβαστάκης και του πρότεινε να μετακινηθεί στην Ένωση. Ο Νεστορίδης δέχτηκε αμέσως: «Εμένα η καρδιά μου είναι στην προσφυγιά. Στην ΑΕΚ θα έρθω!». Ο Πανιώνιος όμως αρνήθηκε να δώσει την συγκατάθεσή του στη μεταγραφή, κατήγγειλε τον παίκτη και την Ένωση και πετυχαίνει αξιοποιώντας τους υπάρχοντες νόμους περί μεταγραφών διεθνών ποδοσφαιριστών να επιβληθεί στο Νεστορίδη ποινή αποκλεισμού δύο ετών από κάθε επίσημη διοργάνωση.
Η ποινή αποκλεισμού λήγει τον Σεπτέμβριο του 1957 και ο Νεστορίδης κάνει το ντεμπούτο του στην ΑΕΚ. Τα επόμενα 8 χρόνια θα αποτελέσει το πρώτο όνομα της ομάδας, τον αρχηγό και στυλοβάτη της.
Το 1966 έφυγε για την Αυστραλία για να αγωνιστεί στον σύλλογο των Ελλήνων ομογενών Ελλάς Μελβούρνης, τη σημερινή Σάουθ Μέλμπουρν ΦΚ Κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα και παράλληλα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση.
Το 1967 επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Βύζαντα Μεγάρων, που αγωνιζόταν στην Α΄ εθνική, όπου και έκλεισε την καριέρα του στην Α΄ Εθνική.
Τη σεζόν 1967-68 αναζήτησε σύλλογο κι έκανε προπονήσεις διαδοχικά στο Αιγάλεω, στον Πανιώνιο και τον Ιωνικό Νικαίας, σύμφωνα με την Wikipedia. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 1968 υπέγραψε ως παίκτης-προπονητής στον Αίαντα Σαλαμίνας, με τον οποίο έπαιξε στη Β΄ Εθνική (Νότιος όμιλος). Πρώτη συμμετοχή του ήταν την 21η αγωνιστική στο ματς “ΠΑΣ Γιάννινα-Αίας 2-1” στις 3 Μαρτίου 1968 και πέτυχε το πρώτο του γκολ στο ματς “Αίας-ΑΕ Χανίων 2-1” στις 31 Μαρτίου 1968. Παρέμεινε ως τις 20 Απριλίου, οπότε παραιτήθηκε.
Στις εθνικές ομάδες
Φόρεσε τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας 17 φορές, 2 ως παίκτης του Πανιώνιου και 15 ως παίκτης της ΑΕΚ.
Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1951, στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Β’ ομάδας της Γαλλίας, υπό τις οδηγίες του Γιάννη Χέλμη.
Υπήρξε επίσης δύο φορές διεθνής με την εθνική Ενόπλων το 1951.
Δείτε ΒΙΝΤΕΟ:
