Τα σαγόνια του μεγάλου καρχαρία
Οι μεγάλοι καρχαρίες με το τρομερά οπλισμένο στόμα θανατώνουν ότι βρουν μπροστά τους. Καθώς ο άνθρωπος μπαίνει τώρα στους χώρους που κυνηγούν, οι συναντήσεις έχουν όλο και πιο συχνά μοιραία κατάληξη.
Τα τελευταία 100 χρόνια ο αριθμός των καταγεγραμμένων επιθέσεων εναντίον ανθρώπων σημείωσε ραγδαία αύξηση: από 13 περιστατικά το διάστημα 1900-1909 φτάσαμε στα 567 μεταξύ 2000-2009.
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της αμερικανικής ISAF (International Shark Attack File) δεν αυξάνονται μόνο οι επιθέσεις αλλά και το ποσοστό των θανάτων, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια.
Την τελευταία εικοσαετία οι καρχαρίες άρχισαν να επιτίθενται σε περιοχές που παλαιότερα δεν είχαν αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα.
Ανατρέχοντας στην ιστορία, η ISAF, η οποία στεγάζεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Florida, εντόπισε ότι η παλαιότερη καταγεγραμμένη επίθεση από καρχαρία είχε γίνει το 1580. Από τότε έχουν καταγραφεί σε όλον τον κόσμο σχεδόν 2.500 επιθέσεις από τις οποίες οι 1.800 έχουν συμβεί σε τρεις περιοχές των ΗΠΑ (ιδιαίτερα κατά μήκος των ακτών της California), στην Αυστραλία (κυρίως δυτικές και νότιες ακτές) και την Αφρική.
Τα υπόλοιπα περιστατικά είχαν σημειωθεί σε διάφορα μέρη με εξαίρεση τις τροπικές και αρκτικές περιοχές όπου σπάνια εμφανίζονται τα είδη των μεγάλων καρχαριών που είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.
Αξιοπερίεργο είναι ότι 35 επιθέσεις, που θεωρούνται σχετικά πολλές, σημειώθηκαν στη Μεσόγειο. Οι 17 από αυτές ήταν θανατηφόρες.
Βέβαια, από τα εκατομμύρια τουριστών που απολαμβάνουν στη Μεσόγειο τις διακοπές τους ελάχιστοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν λευκοί καρχαρίες. Ωστόσο αυτοί πλησιάζουν τις ακτές πολύ σπάνια και στην πράξη οι κολυμβητές δεν διατρέχουν κίνδυνο.
Ο καρχαρίας επιτίθεται με τρεις τρόπους
– Επίθεση – αποχώρηση: Είναι το είδος της επίθεσης που σημειώνεται χωρίς καμία πρόκληση κοντά στις ακτές, όπου ο καρχαρίας αναζητά τροφή. Αν στη θάλασσα υπάρχουν μεγάλα κύματα, ισχυρά ρεύματα και σκοτεινά νερά μπορεί εύκολα να θεωρήσει ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας είναι η συνηθισμένη τροφή του, για παράδειγμα μια φώκια. Ο καρχαρίας δαγκώνει μία φορά, αφήνει το θύμα του και εγκαταλείπει αμέσως την περιοχή. Δαγκώνει συνήθως χέρια ή πόδια, οι βλάβες είναι κατά κανόνα μικρότερες και οι θάνατοι σπανίζουν.
– Έφοδος: Στα βαθύτερα νερά το θύμα δεν αντιλαμβάνεται τον καρχαρία προτού χτυπηθεί. Η επίθεση μπορεί να καταλήξει σε σοβαρό τραυματισμό ή θάνατο κυρίως όταν ο καρχαρίας κάνει αλλεπάλληλες επιθέσεις.
– Περιπολία κι επίθεση: Ο καρχαρίας διαγράφει αργούς κύκλους γύρω από το θύμα και το σπρώχνει με το σώμα ή το κεφάλι του προτού επιτεθεί. Και σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί να συνεχίσει τις επιθέσεις προκαλώντας σοβαρές βλάβες, συχνά θανατηφόρες.
ΠΗΓΗ: scienceillustrated.gr
