“Καταπέλτης” η εισαγγελέας για τη δολοφονία του Πακιστανού
Την ενοχή των κατηγορουμένων για τη δολοφονία του 27χρονου εργάτη Σαχζά Λουκμάν ζήτησε η εισαγγελέας έδρας που δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους δύο Έλληνες που τον σκότωσαν. Κυρίως απευθυνόμενη προς τους ενόρκους του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, επισημαίνοντας τους ότι εκπροσωπούν την κοινωνία, η εισαγγελέας, στις καταληκτικές φράσεις της πρότασης της, τους ζήτησε να καταδικάσουν την πράξη των δύο κατηγορουμένων για τη στυγερή δολοφονία που είχε κίνητρο τη διαφορετικότητα, ως πράξη ξένη προς τον πολιτισμό της χώρας: «Να τους καταδικάσετε, όπως η κοινωνία στην Ελλάδα -με τις αξίες που έχουν γαλουχηθεί τα παιδιά και οι νέοι- θα καταδικάζει κάθε έγκλημα που έχει σαν κίνητρο τη διαφορετικότητα».
Η εισαγγελική λειτουργός ζήτησε με την πρόταση της την ενοχή, κατά το κατηγορητήριο, των δύο κατηγορουμένων Διονύση Λιακόπουλου και Χρήστου Στεργιόπουλου για τη δολοφονία του 27χρονου, ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013 στα Πετράλωνα. Όπως ανέφερε η εισαγγελέας, οι ισχυρισμοί των δύο κατηγορουμένων ότι προηγήθηκε διαπληκτισμός με το θύμα, που επέβαινε σε ποδήλατο πηγαίνοντας στην δουλειά του, όχι μόνο δεν ευσταθούν αλλά «δεν αντέχουν στη λογική». Κατά την εισαγγελική κρίση, «οι κατηγορούμενοι τέλεσαν ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και έπληξαν το θύμα με επτά μαχαιριές. Συναποφάσισαν να αφαιρέσουν τη ζωή ενός αθώου αλλοδαπού άνδρα και δη πακιστανικής καταγωγής. Το ποιο πλήγμα ήταν θανατηφόρο δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι, από την αρχή, ήταν αποφασισμένοι».
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η εισαγγελέας σχολίασε τη συμπεριφορά των δύο κατηγορουμένων, που αρνούνται ότι είναι μέλη της Χρυσής Αυγής, ωστόσο είναι κατηγορούμενοι για εγκληματική οργάνωση στην υπόθεση που χειρίζονται οι εφέτες Ι. Κλάπα και Μ. Δημητροπούλου, κάνοντας λόγο για δύο δράστες που απομακρύνθηκαν «ατάραχοι» από τον τόπο του εγκλήματος. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η εισαγγελική λειτουργός, «μετά την πράξη τους, απομακρύνθηκαν από τον τόπο του εγκλήματος ατάραχοι, χωρίς να είναι ταραγμένοι ή συγκλονισμένοι. Δεν πήγαν προς τα σπίτια τους, αλλά κατευθύνθηκαν στο κέντρο της Αθήνας για να κάνουν τον γύρο του θριάμβου. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η ηρεμία και η ψυχραιμία που αντιμετώπισαν το συμβάν και αναρωτιέμαι: “Αυτή η πράξη δεν τους άγγιξε καθόλου;” Δεν τους δημιούργησε καμία ταραχή; Δεν υπολόγισαν την ανθρώπινη ζωή και την αξία του άλλου ανθρώπου;»