Είναι απλά λύπη ή κινδυνεύω από κατάθλιψη;
«Γιατρέ, απ’ ό,τι κατάλαβα ισχυρίζεστε ότι η παραμορφωμένη σκέψη είναι, η μόνη αιτία της κατάθλιψης. Αν όμως τα προβλήματα μου είναι πραγματικά;»
Πρόκειται για μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που συναντώ σε διαλέξεις και εφαρμοσμένα εργαστήρια (workshops) για τη γνωστική θεραπεία. Πολλοί ασθενείς τη θέτουν στην αρχή της θεραπείας, απαριθμώντας μια σειρά «πραγματικών» προβλημάτων τα οποία είναι σίγουροι ότι προκαλούν «πραγματικές καταθλίψεις». Από τον ψυχοθεραπευτή και συγγραφέα Άαρον Μπεκ. Επιστημονική επιμέλεια κειμένου, ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Δρ. Γρηγόρης Σίμος
Τα πιο συνηθισμένα γεγονότα που μου αναφέρουν ως πηγή της κατάθλιψης είναι:
– Χρεωκοπία ή φτώχεια.
– Μεγάλη ηλικία (μερικοί άνθρωποι επίσης θεωρούν τη βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία, την εφηβεία, τη νεαρή ενήλικη και την τρίτη ηλικία ως περιόδους αναπόφευκτης κρίσης).
– Μόνιμη σωματική αναπηρία.
– Θανάσιμη ασθένεια.
– Τραγική απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου.
Είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να προσθέσετε πολλά ακόμη.
Ωστόσο, κανένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια «πραγματική κατάθλιψη».
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Το πραγματικό ερώτημα στο σημείο αυτό είναι πώς να τραβήξουμε μια διαχώρισακή γραμμή ανάμεσα στα επιθυμητά και ανεπιθύμητα αρνητικά συναισθήματα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ «υγιούς λύπης» και κατάθλιψης;
Η διάκριση είναι απλή. Η λύπη είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που δημιουργείται από μια πραγματική μη διαστρεβλωμένη αντίληψη ενός αρνητικού γεγονότος που αφορά απώλεια ή απογοήτευση.
Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που πηγάζει πάντα από σκέψεις που κατά κάποιον τρόπο είναι παραμορφωμένες.
Για παράδειγμα, όταν πεθάνει ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, σκέφτεστε: «Τον (ή την) έχασα και θα μου λείψει η στοργή και η αγάπη που μοιραζόμασταν».
Τα συναισθήματα που δημιουργεί μια τέτοια σκέψη είναι τρυφερά, αληθινά και επιθυμητά. Αυτού του είδους τα συναισθήματα αυξάνουν τον ανθρωπισμό σας και δίνουν βάθος στο νόημα της ζωής. Με τον τρόπο αυτό κερδίζετε από την απώλειά σας. Στην αντίθετη περίπτωση θα σκεφτείτε: «Ποτέ ξανά στη ζωή μου δε θα ευτυχήσω γιατί εκείνος (ή εκείνη) πέθανε. Είναι άδικο!». Οι σκέψεις αυτές θα σας γεννήσουν συναισθήματα αυτολύπησης και απόγνωσης. Και επειδή τα συναισθήματα αυτά είναι βασισμένα σ’ έναν παραμορφωμένο τρόπο σκέψης, θα σας οδηγήσουν στην ήττα και την απελπισία.
Και η κατάθλιψη και η λύπη μπορούν να εκδηλωθούν μετά από μια απώλεια ή αποτυχία των προσπαθειών σας να εκπληρώσετε ένα στόχο τεράστιας προσωπικής σημασίας.
σχολίασε κι εσύ
Ακολουθήστε το enikos.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο enikos.gr
Ειδήσεις
Ροή Ειδήσεων
2 ώρες πριν
Τραγωδία στην Αθήνα: Φωτιά σε διαμέρισμα – Εντοπίσθηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους ένας άνδρας και μια γυναίκα
7 ώρες πριν
Ιράν: Πενθήμερο πένθος και εκλογές στις 28 Ιουνίου – Την Τρίτη οι τελετές για την κηδεία του Ραϊσί
8 ώρες πριν
Μενίδι: «Όταν έπινε γινόταν επιθετικός, απειλούσε ότι θα μας σκοτώσει» – Συγκλονίζει η κόρη της 40χρονης