Πέθανε σε ηλικία 72 ετών ο γλύπτης Γιάννης Μαρκαντωνάκης, που άφησε το στίγμα του στην τοπική κοινωνία των Χανίων.
Ο Γιάννης Π. Μαρκαντωνάκης γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1996 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Δήμου Χανίων, το οποίο μετείχε στο Δίκτυο Εικαστικών Εργαστηρίων του υπουργείου Πολιτισμού. Έχει βραβευτεί σε δύο πανελλήνιους διαγωνισμούς γλυπτικής: Το 1986 με το 1ο βραβείο για το Μνημείο Αντίστασης της Παναγίας Κεραμειών και το 1996 με το 1ο βραβείο για τον ανδριάντα του Σπύρου Καγιαλέ Καγιαλεδάκη, στο Ακρωτήρι Χανίων.
Τον Αύγουστο του 2012 εγκαινιάστηκε στον Χώρο Τέχνης Χανίων, έκθεση 44 εικαστικών – μαθητών του, για να τιμηθούν τα τριάντα χρόνια του ως δασκάλου στην πόλη των Χανίων. Ήταν, επίσης, μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο, Δευτέρα, στον Ιερό Ναό Αγίου Λουκά, στις 11 π.μ.
Στον θάνατο του Γιάννη Μαρκαντωνάκη αναφέρθηκε με δήλωσή του ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, Ν. Καλογερής, ο οποίος αναφέρει: “Η εκδημία του σπουδαίου Χανιώτη Εικαστικού Γιάννη Μαρκαντωνάκη μας γεμίζει θλίψη. ‘Έφυγε από κοντά μας ένας άνθρωπος που σμίλεψε με το έργο του και τα κείμενά του, το πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου μας. Το πρόωρο φευγιό του καθιστά φτωχότερο το Πολιτιστικό Κεφάλαιο της χώρας. Οι εμβληματικές δημιουργίες του, που κοσμούν το χανιώτικο τοπίο και όχι μόνο, θα μας τον θυμίζουν πάντα. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του”.
Ανακοίνωση εξέδωσε και το «Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη», το οποίο σημειώνει: ” Το «Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη» αποχαιρετά τον αγαπημένο φίλο και συνεργάτη Γιάννη Μαρκαντωνάκη. Ταυτισμένος με την πρωτοπορία στον χώρο των Τεχνών και βάζοντας την υπογραφή του σε εμβληματικές δημιουργίες για την πόλη των Χανίων, ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, όχι μόνον για την πόλη μας αλλά για τον χώρο του Πολιτισμού γενικότερα. Η σφραγίδα του ανεξίτηλη και στο Μουσείο Τυπογραφίας, με έργα και ιδέες του να εμπλουτίζουν τη μουσειακή συλλογή. Στη σύντροφό της ζωής του, Ζωή Κολλάρου, στον μοναχογιό του Πέτρο και σε όλους τους συγγενείς και οικείους του, τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια”.
