Του Κώστα Βενιζέλου
Βήμα προς βήμα και φασούλι-φασούλι θέλει να γεμίζει το σακούλι της η αχόρταγη Τουρκία. Τα θέλει όλα δικά της και επιδιώκει να τα εξασφαλίσει διά της ισχύος. Παλιές δοκιμασμένες πρακτικές, που απέδωσαν διαχρονικά. Κατάφερε η Τουρκία να απαλλαχθεί των ευθυνών της ως κατοχική δύναμη και έχουμε φθάσει σε σημείο, κατά το οποίο πρέπει η υπό κατοχή χώρα να είναι πάντα γενναιόδωρη. Να δίνει μέχρι να χορτάσει το καθεστώς της Άγκυρας και να πετύχει την πλήρη υποταγή της Λευκωσίας.Τούτο επιβεβαιώνεται από την πορεία των συζητήσεων όλα αυτά τα χρόνια στο πλαίσιο του λεγόμενου δικοινοτικού διαλόγου. Η μεγάλη κατάντια –με διαχρονικές ευθύνες των ηγεσιών στην ελληνική πλευρά– είναι η μετατροπή ενός θέματος εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε ζήτημα «συνταγματικών ρυθμίσεων». Αυτή είναι, βέβαια, μια παλιά αμαρτία, την οποία όμως κουβαλούμε τέσσερις και πλέον δεκαετίες.Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο slpress.gr
