Οι 10 εντολές του καλού γονιού
Δώστε μια μεγάλη δόση αγάπης.
Αλήθεια, κανείς δεν έπαθε τίποτα επειδή του έδωσαν πολλή αγάπη! Το πρόβλημα προκύπτει όταν η αγάπη δεν συνοδεύεται από όρια στη συμπεριφορά του παιδιού, ή όταν ο γονιός καλύπτει δικές του ανασφάλειες και παρέχει στο παιδί υλικά αγαθά στο όνομα της αγάπης.
Δώστε το καλό παράδειγμα.
Τι είδους συμπεριφορές θέλετε να καλλιεργήσετε στο παιδί σας; Κοιταχτείτε στον καθρέφτη και απαντήστε με ειλικρίνεια αν εσείς οι ίδιοι πράγματι έχετε τις ανάλογες συμπεριφορές. Είτε πρόκειται για την επιθυμία σας να έχει το παιδί σας καλές φιλίες, να είναι αθλητικό ή να έχει υγιεινή διατροφή, θα πρέπει να προσέξετε τι παράδειγμα του δίνετε εσείς με τις πράξεις σας.
Δώστε το παρόν στη ζωή του παιδιού σας.
Αυτό δε σημαίνει να κάνετε τα μαθήματα του παιδιού σας ή να το κατασκοπεύετε! Σημαίνει ότι θα πρέπει να ξανασκεφτείτε τις προτεραιότητές σας, να κάνετε κάποιες αλλαγές ή θυσίες αν αυτό απαιτείται. Δίνω το παρόν σημαίνει ότι, ανάλογα με την ηλικία του, πηγαίνω το παιδί μου σε πάρτι, έχω ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τους δασκάλους του, πηγαίνω στις σχολικές εκδηλώσεις του, ξέρω τι του αρέσει και τι όχι, και δίνω συναισθηματικά το παρόν στη ζωή του.
Δώστε προσοχή στο είδος ανατροφής που χρειάζεται το παιδί σας.
Σε ποια ηλικία είναι το παιδί σας; Τι ανάγκες έχει; Ποια είναι η προσωπικότητά του ή κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του; Χρειάζεται να λάβετε όλα τα παραπάνω υπόψη για να προσαρμόσετε το στυλ της ανατροφής στις ανάγκες του παιδιού. Το τρίχρονο που λέει όλη την ώρα ‘όχι’ και θέλει να τα κάνει όλα μόνο του έχει κίνητρο να μάθει να χρησιμοποιεί την τουαλέτα και να ανεξαρτητοποιηθεί. Αντίστοιχα, το 13χρονο που έχε περιέργεια και κάνει ερωτήσεις στην τάξη σας αμφισβητεί και σας αντιμιλά, ως κομμάτι αυτής της φάσης διανοητικής και ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης.
Δώστε και εφαρμόστε συγκεκριμένους κανόνες.
Βάλτε όρια στο τι είναι αποδεκτό και τι όχι, θεσπίστε βασικούς κανόνες στην οικογένεια και εφαρμόστε τους. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί σας να έχει καλή συμπεριφορά και να μάθει να λειτουργεί μέσα στην ομάδα της οικογένειας. Μην κάνετε ‘εκπτώσεις’ σε θέματα ασφάλειας, ειδικά καθώς το παιδί μεγαλώνει και πάει στο γυμνάσιο. Οι κανόνες και τα όρια βοηθούν στο να αποκτήσει το παιδί αυτοέλεγχο.
Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να γίνει ανεξάρτητο.
Το παιδί χρειάζεται να νιώθει ότι κατευθύνει το ίδιο τη ζωή του. Αυτό επιτυγχάνεται με το να γίνει σταδιακά ανεξάρτητο. Ειδικά στην Ελλάδα υπάρχει η κακώς εννοούμενη φροντίδα, όπου η μητέρα φροντίζει κάθε ανάγκη του παιδιού πριν καν παρουσιαστεί, και ο πατέρας ή μητέρα λύνει όλα τα προβλήματα του παιδιού πριν αυτό προσπαθήσει μόνο του. Χωρίς αυτοέλεγχο και χωρίς την αίσθηση της κατεύθυνσης στη ζωή δεν υπάρχει προσωπική επιτυχία. Έπειτα, να θυμάστε ότι η ανεξαρτησία δεν είναι ούτε ανυπακοή ούτε επαναστατικότητα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
