Το παιδί μoυ δεν τρώει. Τι φταίει;

Το παιδί μoυ δεν τρώει. Τι φταίει;

Αναγνώστριά του boro.gr αναρωτιέται:

Έχω μητέρα δυο αγοριών, το ένα είναι 3 ετών και το άλλο 5. Ο μεγάλος έχει γίνει πολύ  δύσκολος στο φαγητό. Όχι μόνο δεν τρώει όλα τα φαγητά που του δίνω και είναι πολύ επιλεκτικός αλλά και πολλές φορές δε θέλει να φάει πεισμώνει και μένει όλη την ημέρα νηστικός. Θα αποφασίσει να φάει μόνο όταν δει τον μικρό του αδερφό να τρώει κάτι γευστικό. Τότε σταματάει την “απεργία πείνας” του ορμάει και θέλει οπωσδήποτε να φάει όχι αυτό που εγώ του δίνω αλλά το πιάτο του αδερφού του! Τι μπορεί να συμβαίνει; Κάνω κάτι λάθος; (Δήμητρα, 39 ετών Θεσσαλονίκη)

Αγαπητή αναγνώστρια. Διαβάσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία για τα παιδιά που δε θέλουν να φάνε το φαγητό τους στο βιβλίο του συνεργάτη μας, ψυχιάτρου, ψυχοθεραπευτή κυρίου Ματθαίου Γιοσαφάτ, «Μεγαλώνοντας στην Ελληνική Οικογένεια» που ίσως σας ενδιαφέρει. Ρίξτε και εσείς μια ματιά.

Με ρωτούν πολλές φορές αν η άρνηση ενός παιδιού να φάει, δηλώνει δυσαρμονία με τη  μητέρα. Αυτό στην ψυχιατρική το λέμε pica. Κατά κανόνα είναι 90% διαταραχή στη σχέση με τη μητέρα.

Όχι ότι η μητέρα είναι κανένα “κάθαρμα”. Μερικά παιδιά όμως είναι πιο ευαίσθητα. Για να μάθετε την τραγική ιστορία της ζωής μου, θυμάμαι ακόμα τι έκανα στην μητέρα μου όταν ήμουν δυο ετών και μόλις είχε γεννηθεί ο αδερφός μου. Ζητούσα να μου καθαρίσει ένα μήλο, μετά που το καθάριζε το ήθελα πάλι με τη φλούδα. Η μάνα μου του έβαλε γύρω γύρω τη φλούδα αλλά όχι. Το ήθελα κολλημένο όπως πριν. Και όταν έλεγε να μου φέρει άλλο με τη φλούδα κολλημένη, όχι το ήθελα το ίδιο με τη φλούδα κολλημένη. Έπρεπε να μου δώσει καμιά σφαλιάρα να ησυχάσω αλλά ήθελα να τη βασανίσω για το κακό που μου έκανε να είμαι ο πασάς της για δυο χρόνια, ο μόνος άνδρας της ζωής της – έτσι νόμιζα!- και ξαφνικά να φέρει νέο παιδί και να είναι όλο αγκαλίτσες.

Στα γενέθλια της κόρης μου, τότε που έγινε δυο ετών είχαμε βάλει ένα μικρό στο δωμάτιο με τα παιδάκια. Παρών και ο μεγάλος του αδερφός που ήταν και αυτός δυο. Άκουσα ησυχία και πήγα στο δωμάτιο. Αυτά τα χαριτωμένα πλασματάκια είχαν βάλει κάτω τον μικρό και του πάταγαν το καρύδι «για να δουν τη γλώσσα του» γιατί όσο τον πάταγαν ο μικρός μελάνιαζε και του είχε βγει η γλώσσα έξω. Μπορεί και να τον σκότωναν χωρίς καμία τύψη! Τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά!

Διαβάστε περισσότερα στο boro.gr

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ