Η ομοφυλοφιλία οφείλεται στην απουσία του πατέρα;
Ο γάμος των ομοφυλοφίλων νομιμοποιήθηκε και επίσημα σήμερα, στο γαλλικό κοινοβούλιο. Ωστόσο παραμένει ένα θέμα ταμπού για το οποίο συχνά η ενημέρωση είναι ελλιπής. Μέσα από την αληθινή ιστορία του Μάριου, 48 χρονών, καθηγητή Κοινωνιολογίας θα μάθουμε για το πώς σχετίζεται η ομοφυλοφιλία με τις οικογενειακές σχέσεις στην παιδική και νεανική ηλικία και πιο συγκεκριμένα με την απουσία της πατρικής φιγούρας.
“Μεγάλωσα χωρίς καμία επικοινωνία με τον πατέρα μου, παρ’ όλο που ήταν πάντα φυσικά παρών, αφήνοντας την ανατροφή μου καθ’ ολοκληρία στη μητέρα μου, που με θεωρούσε πάντα κτήμα της. Στην εφηβεία μου η κατάσταση χειροτέρεψε, ο πατέρας μου είχε μπλέξει με άλλη γυναίκα και συμπεριφερότανε στο σπίτι σαν επισκέπτης. Καμιά επικοινωνία δεν είχε με εμένα. Με άφηνε πάντα με τις ερωτήσεις στα χείλια μου πάνω σε χιλιάδες απορίες που είχα ως προς τη ζωή μου και την αρρενωπότητα μου.
Πάντα ήμουν ενεργός ετεροφυλόφιλος και στα 20 μου χρόνια άρχισα να συζώ με μια γυναίκα που αγαπούσα πολύ. Ήθελα να ξεφύγω από την καταπιεστική μου μητέρα, που ήταν μια γυναίκα με κυρίαρχο χαρακτήρα, σκληρή, που θεωρούσε αντίζηλό της όποια κοπέλα σχετιζόμουνα. Η ζήλια της έφτανε σε τρελές συμπεριφορές.
Οι σχέσεις μου με τα κορίτσια ήταν πάντα τρυφερές και εγκάρδιες. Όμως κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής μας επαφής, ακόμα και με τη γυναίκα που συνέζησα, για να φτάσω στην ολοκλήρωση του έρωτα κατέφευγα σε διεστραμμένες φαντασιώσεις που βίωνα με το μυαλό μου και όχι με το σώμα μου. Με την πάροδο του χρόνου, οι ομοφυλοφιλικές μου φαντασιώσεις γινόντουσαν πιο ελκυστικές και πιο συναρπαστικές…
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Πηγή: boro.gr
