“Απορούμε με το ότι υπάρχουν ακόμη Έλληνες που εκπλήσσονται για το ότι πρώην Βουλευτές διεκδικούν αναδρομικά ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ (από 15 έως 50 εκατομμύρια) για την περίοδο μετά το 2009″, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Ευθύνη, και συνεχίζει:
“Για την ίδια περίοδο δηλαδή όπου τα εισοδήματα, οι μισθοί και οι συντάξεις των πολιτών κυριολεκτικά κατακρημνίστηκαν. Οι διεκδικήσεις τους, που ξεκίνησαν από το 2011, διευκολύνθηκαν σημαντικά με νόμο που πέρασε η Βουλή με εισήγηση του κου Κατρούγκαλου.
Λαμπρά! Τέτοια βλέπουμε συνεχώς και η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς και την πολιτική εξανεμίστηκε.
Και το καλύτερο στην όλη υπόθεση:
Όλα τα κόμματα συμφωνούν για το πόσο ανήθικη θα ήταν μια τέτοια νόμιμη καθ’ όλα τ’ άλλα εξέλιξη… Διαρρηγνύουν δε τα ιμάτιά τους.
Αλήθεια, πώς γίνεται να περνάνε νόμοι απ’ τη Βουλή, που ευνοούν την πολιτική τάξη καθ’ ολοκληρία, και η ίδια πολιτική τάξη να δηλώνει μετά σοκαρισμένη και κάθετα αντίθετη;
Το πως αρμόζει να χαρακτηρίσουμε όλο αυτό το σκηνικό το αφήνουμε στον καθένα.
Από κοντά στην επικαιρότητα, παρομοίως, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας απαίτησε να δρομολογηθεί επιτέλους η δυνατότητα να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού.
Πολύ σωστά. Συμφωνούμε.
Μάλιστα προ μηνός ο Πολιτικός Επικεφαλής της Δημοκρατικής Ευθύνης, Θωμάς Παπαλιάγκας, απέστειλε επιστολή σε όλους του πολιτικούς αρχηγούς προτείνοντας, μεταξύ δεκαέξι άλλων προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την τροποποίηση της σχετικής πρόβλεψης στο Σύνταγμά μας, ώστε η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να είναι υποχρεωτικά προβλεπόμενη και κανονικά ενταγμένη στην εκλογική διαδικασία. Όπως γίνεται από όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες.
Προκύπτει όμως πάλι το ερώτημα. Αυτό που ορθά προτείνει η Νέα Δημοκρατία είναι άραγε κάτι καινούργιο; Εδώ και πολλά χρόνια η ΝΔ συμφωνεί σε αυτό. Και το ΠΑΣΟΚ συμφωνούσε. Και ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούσε όταν ήταν αντιπολίτευση. Και τα περισσότερα κόμματα που ήταν και είναι στη Βουλή τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον, το προτείνουν στα προγράμματά τους. Γιατί λοιπόν δεν πραγματοποιήθηκε τόσα χρόνια; Γιατί καμία κυβέρνηση δεν το προχώρησε εφόσον και η ίδια το πίστευε και ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη εύλογα θα προσδοκούσε στο συγκεκριμένο θέμα;
Ας πούμε επιτέλους τα σύκα σύκα, και τη σκάφη σκάφη. Στην μεγάλη πλειονότητά του το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά αυτόν τον τόπο χρόνια τώρα, επιδιώκει πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να καταλαμβάνει, να νέμεται και να εμπεδώνει την εξουσία του χρησιμοποιώντας το κόμμα ως πολιορκητικό κριό, το κράτος ως λάφυρο και τους πολίτες ως πελάτες.
Οι Έλληνες πολίτες λοιπόν που κατοικούν στο εξωτερικό δεν προσφέρονται για ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων και ως εκ τούτου το σύστημα δεν τους «εμπιστεύεται». Τους θεωρεί αστάθμητο παράγοντα. Ό,τι δεν ελέγχει αυτό το πολιτικό σύστημα, και φυσικά και η παρούσα κυβέρνηση, επιχειρεί να το περιθωριοποιεί και να το αποκλείει.
Αυτό το κάνει συνειδητά και ας μην το ομολογεί. Συχνά μάλιστα με θράσος διαβεβαιώνει περί του αντιθέτου. Πολιτική υποκρισία λέγεται, είναι απλό. Kαι μας κάνει κακό.
Αρκετά πια. Ο Ελληνικός λαός οφείλει να βγει μπροστά και να απαιτήσει αναθέσμιση της χώρας και τομές που θα ξεκινούν με το τέλος της κομματοκρατίας στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση και την κατάργηση τον ατελείωτων νομίμων, πλην ανήθικων, προνομίων που η πολιτικές ελίτ αφειδώς και αναιδώς απονέμουν στον εαυτό τους και σε όσους τις υπηρετούν”, καταλήγει η ανακοίνωση του κόμματος που στηρίζει ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
