O Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος απένειμε το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής στον ομότιμο καθηγητή Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Ρόντρικ Μπίτον σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας στο Προεδρικό Μέγαρο.
Επιδίδοντας στον κ. Μπίτον, το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής, ο κ. Παυλόπουλος έκανε λόγο για την εμβληματική του συμβολή στην έρευνα της Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας, Γλώσσας και Λογοτεχνίας.
Όπως σημείωσε, «από τη συμβολή σας αυτή αρκούμαι να επισημάνω τις εξής δύο, μερικότερες, πτυχές: Εκείνη, η οποία σχετίζεται με την έρευνα της διαμόρφωσης της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων και εκείνη, η οποία αποδεικνύει, κατ’ αποτέλεσμα, ότι το Βυζάντιο και ο πολιτισμός του όχι μόνο δεν είναι επιτρεπτό να θεωρηθούν μέρος του Μεσαίωνα αλλά, όλως αντιθέτως, δίχως την πνευματική συνεισφορά του Βυζαντίου δεν θα είχαμε φθάσει στην Αναγέννηση, με τα χαρακτηριστικά τα οποία τελικώς προσέλαβε».
Παράλληλα, εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι η συμβολή του κ. Μπίτον δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά γενικότερα, και την ευρωπαϊκή παιδεία, συνακόλουθα δε και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, «αν αναλογισθούμε ότι πρώτος και βασικός πυλώνας του κοινού μας ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι η αρχαία Ελλάδα και η εν γένει πολιτισμική κληρονομιά της, από τις απαρχές της ως τα δεδομένα που δημιουργεί αενάως η διαχρονική της εξέλιξη», πρόσθεσε.
Από την πλευρά του ο ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Ρόντρικ Μπίτον, ευχαρίστησε θερμά τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για την παρασημοφόρηση και αναφέρθηκε με σύντομη ομιλία του στα ελληνικά, στην πρώτη του επαφή με την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και σε όλους εκείνους τους ανθρώπους, συνεργάτες, επιστήμονες και πανεπιστημιακά ιδρύματα, σε Ελλάδα και Κύπρο, που τον βοήθησαν στο πολυετές έργο του και την έρευνά του, τόσο ως διδάσκων σε Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου, ιδιαίτερα στο King’s College του Λονδίνου, όσο και ως συγγραφέας και κατέληξε καταθέτοντας για μια ακόμη φορά τον θαυμασμό του για την Ελλάδα και τον ελληνικό Πολιτισμό.
