Ο Δημήτρης Δημητρίου, υπεύθυνος του υπουργείου Οικονομικών (επί Σαμαρά, Στουρνάρα) στην πώληση του παλαιού αεροδρομίου, σε δύο offshore μαζί με τον Σταύρο Παπασταύρου.
Διαβάστε το δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία»:
Νέα αδιανόητη διαπλοκή κρατικών αξιωματούχων και ιδιωτικών συμφερόντων, με πρωτοφανή ασυμβίβαστα ταυτόχρονης κατοχής θέσεων σε κρίσιμα δημόσια πόστα και υπεράκτιες εταιρίες στον Παναμά, φέρνει στο φως η έρευνα της εφημερίδας «δημοκρατία».
Σύμφωνα με επίσημα έγγραφα (πέραν αυτών που δημοσιοποιήθηκαν χθες διεθνώς από το ερευνητικό ινστιτούτο ICIJ με τα Panama Papers), ο υπεύθυνος του υπουργείου Οικονομικών για την ιδιωτικοποίηση του «φιλέτου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, ο Δημήτρης Δημητρίου, συμμετείχε σε δύο offshore εταιρείες στη μακρινή χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Στις ίδιες εταιρείες με τις ονομασίες Diman και Green Shamroch συμμετείχε και ο στενός σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά, ο Σταύρος Παπασταύρου.
Πρόκειται για σκάνδαλο μεγατόνων, καθώς δύο εκπρόσωποι των ίδιων offshore εταιριών, αφενός είχαν τη δυνατότητα ανάμειξης σε συμβόλαια αξίας πολλών εκατομμυρίων και διεθνούς ενδιαφέροντος και αφετέρου είχαν σχέση ελεγκτή-ελεγχόμενου (γραφείο Πρωθυπουργού και Γενική Γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών). Επίσης πρόκειται για τη δεύτερη υπόθεση μέγιστης οικονομικής σημασίας, μετά τη λίστα Λαγκάρντ, στην οποία ο πρώην Πρωθυπουργός είτε κάλυπτε στενούς συνεργάτες του είτε αυτοί λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα πίσω από την πλάτη του και το όνομα του. Σύμφωνα με τα έγγραφα που έχει στη διάθεση της η εφημερίδα «Δημοκρατία» και βάσει ειδικής έρευνας που αγγίζει και άλλες offshore, το ιστορικό της περίεργης αυτής υπόθεσης διαπλοκής είναι το εξής:
1. Στις 25 Νοεμβρίου 2005 (δηλαδή την ίδια εποχή που ο κ. Παπασταύρου έκλεινε ένα λογαριασμό του στην HSBC Γενεύης και λίγο μετά άνοιγε άλλον στην ίδια τράπεζα, όπως αποκαλύφθηκε από τη λίστα Λαγκάρντ), ιδρύονται οι εταιρίες Diman Foundation και Green Shamrock Foundation. Εκτός από τον κ. Παπασταύρου, στο διοικητικό συμβούλιο των δύο εταιριών συμμετέχουν και οι Πρόδρομος Πατούνης και Αλέξανδρος Πετρίδης.
2. Στις 12 Μαΐου 2009 γίνεται τροποποίηση των καταστατικών των δύο εταιριών, ώστε μαζί με τους τρεις προαναφερθέντες, να συμμετάσχει στα διοικητικά συμβούλια και ο Δημήτρης Δημητρίου. Τα τέσσερα μέλη της νέας σύνθεσης των Δ.Σ φέρεται ότι έχουν συναντηθεί περίπου έναν μήνα νωρίτερα, στις 16 Φεβρουαρίου 2009, στη Γενεύη, προς συζήτηση του θέματος και λήψη αποφάσεων.
Παραμένει άγνωστο, προς το παρόν, αν ο κ. Δημητρίου συμμετείχε στις δύο εταιρίες ως «αυτόνομος» επιχειρηματίας (ως φυσικό πρόσωπο η με την εταιρία του Δ. Δημητρίου Α.Ε) ή ως εκπρόσωπος τρίτου επενδυτή.
3. Στις 6 Φεβρουαρίου 2012 (δηλαδή επί κυβέρνησης Παπαδήμου), ο κ. Δημητρίου προσλαμβάνεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου σε θέση ειδικού συμβούλου στη Γενική Γραμματία Δημόσιας Περιουσίας. Προϊστάμενός του ήταν ο γενικός γραμματέας Αβραάμ Γούναρης, που θεωρείται πρόσωπο εμπιστοσύνης του τότε προέδρου της ΝΔ (στήριζε την κυβέρνηση Παπαδήμου) Αντ. Σαμαρά. Οι συμβάσεις του κ. Δημητρίου θα ανανεωθούν αργότερα, έως τις αρχές του 2013.
4. Στις 12 Μαρτίου 2013, με απόφαση που υπογράφει ο τότε υπουργός Οικονομικών (και νυν διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος), Γιάννης Στουρνάρας, ο κ. Δημητρίου αναβαθμίζεται, οριζόμενος «προϊστάμενος του Γραφείου Ελληνικού της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, επί θητεία διαρκείας τριών (3) ετών με δυνατότητα ισόχρονης ανανέωσης». Είναι πολιτικά αυτονόητο ότι στη σημαντική αυτή θέση, που επόπτευε το ΤΑΠΙΕΔ και αποτελούσε τη γέφυρά του με το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Οικονομικών, ο κ. Δημητρίου μπορούσε να διοριστεί μόνο μετά την προσωπική έγκριση του τότε πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά.
Το σημαντικό που μένει να αποδειχθεί, είναι αν ο κ. Δημητρίου επόπτευε για λογαριασμό του Μαξίμου τη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της Ελλάδας (και μία από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης), ως προσωπική επιλογή του κ. Σαμαρά ή ως πρόσωπο που υποδείχθηκε από τον κ. Παπασταύρου ή και τα δύο. Σε επίπεδο πολιτικών ευθυνών, έκθετος είναι ασφαλώς ο κ. Σαμαράς, που είτε γνώριζε τη δράση των δύο «Παναμέζων» είτε έπεσε θύμα τους.
5. Το φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα του 2014 σημειώνονται σοβαρότατες και περίεργες εξελίξεις που συμπίπτουν με την ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού και την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά λόγω της μη εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, στις 25 Σεπτεμβρίου 2014 και εν μέσω κυβερνητικής κρίσης (είχε προκληθεί από την αποτυχημένη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ και την παραίτηση του Έλληνα πρεσβευτή στο Βερολίνο Παν. Ζωγράφου) ο κ. Παπασταύρου σπεύδει να συναντηθεί με τον κ. Δημητρίου και με άλλα μέλη των Δ.Σ των δύο offshore, αποφασίζοντας τη λύση των εταιριών.
Κατά περίεργο τρόπο η εν Αθήναις απόφασή τους υλοποιείται στον Παναμά σχεδόν δύο μήνες αργότερα, στις 19 Νοεμβρίου 2014, και αφού προηγουμένως έχει μεσολαβήσει η ολοκλήρωση του διαγωνισμού ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού στις αρχές Οκτωβρίου.
Σε συνέχεια όλων των παραπάνω αλυσιδωτών εξελίξεων, είναι ενδεικτικό πως ο κ. Δημητρίου, με νέα απόφαση του τότε Μαξίμου, αναβαθμίζεται σε άλλη θέση ευρύτερου ενδιαφέροντος, απ’ όπου θα χειριζόταν περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις αν μακροημέρευε η κυβέρνηση Σαμαρά.
Στις 29 Δεκεμβρίου 2014, δηλαδή ανήμερα της αποτυχημένης τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και της προκήρυξης πρόωρων εκλογών για τις 25 Ιανουαρίου 2015, ο κ. Δημητρίου διορίζεται πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου, της ΕΤΑΔ Α.Ε.
Στη θέση αυτή θα παραμείνει και τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς έως τώρα να έχει γίνει γνωστό αν συμμετείχε σε άλλες offshore αυτήν την περίοδο.
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
