Έλληνες.Από την κρίση στη διάκριση

Αγαπητοί Φίλοι,Σας καλωσορίζουμε στο πρώτο Συνέδριο των ellines.com με τίτλο « Από την κρίση στη διάκριση».Το video που μόλις είδαμε με την υπέροχη απαγγελία της Ιθάκης του Κωνσταντίνου Καβάφη από τον Sean Connery μπορεί να θύμισε σε όλους μας μία αλήθεια.Μία αλήθεια, που την μοιραζόμαστε όλοι όσοι νιώθουμε Έλληνες σε όποιο σημείο της γης και εάν βρισκόμαστε. Αυτή η αλήθεια υπάρχει μέσα μας και μας υπενθυμίζει ότι στο προσωπικό μας ταξίδι για την Ιθάκη η Ελλάδα ήταν πάντα ένα σταθερό σημείο στον ορίζοντα, μία μόνιμη αφετηρία αυτό-προσδιορισμού αυτογνωσίας και έμπνευσης.Ας μην λησμονούμε επίσης ότι αυτό το είδος της εθνικής αυτοσυνειδησίας είναι σχεδόν μοναδικό στον κόσμο.Για εμάς τους Έλληνες η Ελλάδα που μας κάνει περήφανους, η Ελλάδα που μας πληγώνει και μας απογοητεύει, η Ελλάδα που έχουμε μέσα μας ως ένα ιδιαίτερο σύστημα αξιών μας καθορίζει.Θα έκανε το ταξίδι του προς τις αξίες του οικουμενικού ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ο Γιώργος Μπίζος εάν δεν είχε την Ελλάδα μέσα στην ψυχή του; Θα κοίταζε προς τα άστρα ο Σταμάτης Κριμιζής εάν δεν κουβαλούσε μέσα του μία παράδοση αιώνων επιστημονικής περιέργειας; Θα διακρινόταν ο Άντυ Μανάτος στο στίβο της μεγαλύτερης δημοκρατίας του κόσμου, εάν δεν ένιωθε μέλος της πρώτης δημοκρατίας του κόσμου; Ο Ιωάννης Γούσιας τι έκανε; Απλά ανακάλυψε. Ανακάλυψε μία νέα επαναστατική μέθοδο για την χαρτογράφηση του βρεφικού εγκεφάλου. Αυτό δεν κάνουμε ως λαός εδώ και αιώνες; Ανακαλύπτουμε, καινοτομούμε, μοιραζόμαστε. Ο Στηβ Βρανάκης, ο Πίτερ Οικονομίδης και η Νάντια Χαραλάμπου έχουν πάθος για την επικοινωνία. Για την κατάργηση δηλαδή των συνόρων μεταξύ των ανθρώπων στην προσπάθεια τους να συνεννοηθούν, να ανταλλάξουν αγαθά, να προοδεύσουν. Και οι τρεις φέρουν την κληρονομιά ενός πολιτισμού που πρώτος δημιούργησε οικουμενικές αξίες, αναιρώντας με αυτό τον τρόπο πολιτισμικά εμπόδια στην ανθρώπινη επικοινωνία. Μακριά από εμάς κάθε σκέψη εθνοκεντρισμού και κάθε αντίληψη για περιούσιους λαούς. Απλά, η περιδίνηση της κρίσης, το άγχος για τις δημοσιονομικές επιδόσεις και η βαριά εθνική κατάθλιψη που σκεπάζει την χώρα συσκοτίζουν τον πιο ουσιαστικό διάλογο που ακόμα δεν έχουμε ξεκινήσει στην χώρα μας.Έλληνες. Ποιοι είμαστε; Πιστεύουμε στον εαυτό μας; Μπορούμε συλλογικά και οργανωμένα ως έθνος να τα καταφέρουμε στην παγκόσμια εποχή; Μπορούμε να περάσουμε από την εποχή της κρίσης στην εποχή της διάκρισης;Και με αφετηρία αυτά τα βασικά ερωτήματα για την εθνική μας ταυτότητα, να δώσουμε απαντήσεις και σε άλλα βασικά ερωτήματα που σχετίζονται άμεσα με τον εθνικό μας χαρακτήρα, την πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζουμε και την προοπτική εξόδου από αυτή.Πως γίνεται να αγαπάμε τόσο πολύ σε ατομικό επίπεδο την πατρίδα μας και την κληρονομιά μας αλλά να μισούμε τόσο πολύ το κράτος που έχουμε οικοδομήσει;Πως είναι δυνατό να έχουμε κρατήσει ζωντανές τις κοινότητες των Ελλήνων εδώ και 3000 χρόνια αλλά να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε ως λαός ούτε για αυτονόητα;Πως φτάσαμε στο σημείο εμείς που ανακαλύψαμε την αξία του νέου, της προόδου και της εξέλιξης να πιστεύουμε σήμερα ότι η παγκοσμιοποίηση και ο ξέφρενος ρυθμός εξέλιξης που την συνοδεύει είναι μία συνομωσία που απειλεί την εθνική μας ύπαρξη;Πως γίναμε από παραγωγοί μεγάλων ιδεών, παράτολμοι έμποροι και μεγάλοι ανθρωπιστές, μιμητές, παθητικοί καταναλωτές, δογματικοί, λάτρεις του παλιού, του σίγουρου, του εξαρτημένου. Εάν δεν απαντήσουμε σε αυτά τα βασικά ερωτήματα που σχετίζονται άμεσα με την εθνική μας ταυτότητα, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε να συνδιαμορφώσουμε ως κοινωνία το πολυπόθητο εθνικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οποιοδήποτε στρατηγικό σχέδιο ξεκινάει από την στοχοθέτηση και την ανάπτυξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Ξεκινάει από την ξεκάθαρη διατύπωση ενός οράματος και μίας αποστολής. Ξεκινάει από το επίπεδο των αξιών και των μοναδικών χαρακτηριστικών που επιθυμούμε να δούμε να αναπτύσσονται.Από την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους δεν τον κάναμε ποτέ αυτό το διάλογο για την ταυτότητά μας. Δεν κάναμε τον διάλογο και δεν αποκτήσαμε ποτέ το δικό μας σχέδιο, τη δικιά μας πολιτεία, το δικό μας παραγωγικό μοντέλο. Καταφύγαμε στην αντιγραφή, στον μιμητισμό, στον συνεχή δανεισμό. Τώρα λοιπόν που ολοκληρώνεται με τον πιο ηχηρό τρόπο όχι μόνο ο κύκλος της μεταπολίτευσης αλλά και ο κύκλος του ‘21 ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε στον καθρέπτη και να ανοίξουμε τον πιο ουσιαστικό διάλογο.Αγαπητοί Φίλοι,Το πρώτο Συνέδριο των ellines.com αποτελεί στην ουσία την πρώτη συζήτηση που διεξάγεται στην χώρα μας για την Ελλάδα μετά την κρίση.Βασική αποστολή του Συνεδρίου είναι να δείξουμε μέσα από τα φωτεινά παραδείγματα ζωής των διακεκριμένων ομιλητών μας ότι η Ελλάδα εξακολουθεί μέσα από τα παιδιά της και διακρίνεται σε όλους τους τομείς και σε κάθε γωνιά του κόσμου.Ότι η Ελλάδα μπορεί και θα τα καταφέρει Ότι η Ελλάδα παράγει πάνω από όλα χαρισματικούς ανθρώπους που όπου και εάν βρεθούν συμβάλλουν στην αλλαγή του κόσμου μας Θέλουμε επίσης να ανοίξουμε μέσα από τις εισηγήσεις των ομιλητών μας μία συζήτηση για τα συστατικά της δημιουργικότητας και τις αναγκαίες συνθήκες για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου και πρακτικού σχεδίου για την ανασυγκρότηση της παραγωγής στον τόπο μας.Φιλοδοξούμε τέλος να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη δημιουργία του πρώτου δικτύου, το οποίο θα εργάζεται καθημερινά για την συσπείρωση του Ελληνισμού και την προβολή της εθνικής μας ταυτότητας στον κόσμο.Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την παρουσία σας σήμερα εδώ. Πάνω από όλα θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω τους διακεκριμένους ομιλητές μας που μας τίμησαν με την ενεργή συμμετοχή τους στο πρώτο εγχείρημα των ellines.com.Μας τιμούν, μας εμπνέουν μας, μας δείχνουν το δρόμο, μας θυμίζουν το χάρισμα που κρύβεται μέσα στο ιστορικό μας DNA.Δείτε εδώ την ομιλία του Νίκου Χατζηνικολάου: