7 «εμπόδια» στην ανάπτυξη
Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει μέχρι στιγμής περιγράψει με σαφήνεια, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσής της με τους εταίρους μας, τι ΔΕΝ θα κάνει. Εχει, για παράδειγμα, δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε κανένα νέο μέτρο λιτότητας και ότι δεν σκοπεύει να εφαρμόσει καμμία υφεσιακή πολιτική, αποκρούοντας αποφασιστικά τις σχετικές πιέσεις των δανειστών. Αυτό που δεν έχει «ξεδιπλώσει» ακόμη η νέα κυβέρνηση είναι το δικό της σχέδιο για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Δεν έχει μιλήσει, δηλαδή, θετικά για όσα σκοπεύει να κάνει προκειμένου η χώρα να γυρίσει επιτέλους σελίδα, μετά από πέντε σκληρά χρόνια μνημονιακής αποσάθρωσης της οικονομίας μας και ακραίας πτωχοποίησης της κοινωνίας μας. Τα «όχι» της είναι σαφή! Οι προτάσεις της, όμως, κινούνται δυστυχώς ακόμη στη σφαίρα της… δημιουργικής ασάφειας.
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι στις πρώτες αυτές εβδομάδες της θητείας της η νέα κυβέρνηση με λάθη, παραλείψεις και καθυστερήσεις στην υλοποίηση της πολιτικής της δημιουργεί την εντύπωση ότι βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη, αλλά και ότι «τιμωρεί» την επιχειρηματικότητα, στέλνοντας με τον τρόπο αυτό αντικρουόμενα μηνύματα τόσο προς τους Ελληνες όσο και προς τους ξένους υποψήφιους επενδυτές. Το παράδοξο, μάλιστα, είναι ότι δύο σημαντικά κυβερνητικά λάθη, που προκάλεσαν οξύτατες αντιδράσεις του επιχειρηματικού κόσμου, περιλαμβάνονταν σε νομοσχέδιο που έφερε τον -παραπειστικό- γενικό τίτλο «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας»! Ας απαριθμήσουμε, όμως, τα 7 πρώτα συγκεκριμένα «εμπόδια» στην ανάπτυξη:
1. Το άρθρο 21 του προαναφερθέντος νομοσχεδίου προβλέπει την παρακράτηση φόρου 26% στις συναλλαγές ελληνικών επιχειρήσεων με εταιρείες που εδρεύουν σε κράτη που θεωρούνται «μη συνεργάσιμα φορολογικά» ή έχουν «προνομιακό φορολογικό καθεστώς». Ο φόρος θα επιστρέφεται αζημίως σε διάστημα τριών μηνών, εφόσον η επιχείρηση αποδείξει στη φορολογική διοίκηση ότι η συναλλαγή είναι πραγματική και όχι εικονική. Παρά τις έντονες αντιδράσεις, η διάταξη ψηφίστηκε και το υπουργείο Οικονομικών δεσμεύθηκε ότι στην ερμηνευτική εγκύκλιο θα προβλέπεται η απαλλαγή από τον φόρο όσων επιχειρήσεων αποδεικνύουν με στοιχεία ότι οι συναλλαγές τους δεν είναι εικονικές. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα, καθώς αφενός οι επιχειρήσεις θα επιβαρυνθούν με περισσότερη γραφειοκρατία και αφετέρου το κράτος στέλνει το μήνυμα ότι θεωρεί τους επιχειρηματίες συλλήβδην και εκ προοιμίου ύποπτους και τους καλεί να αποδείξουν οι ίδιοι την… αθωότητά τους!
2. Μεγάλος θόρυβος ξέσπασε και για το άρθρο 31 του ίδιου νομοσχεδίου, το οποίο προβλέπει τη θέσπιση της αλληλέγγυας, προσωπικής και εις ολόκληρον ευθύνης των εταίρων και μελών των Δ.Σ. (και των μη εκτελεστικών) των επιχειρήσεων για κάθε οφειλή τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Μετά τις έντονες αντιδράσεις της αγοράς, η διάταξη τροποποιήθηκε και εξαιρέθηκαν τα μέλη του Δ.Σ. από την ευθύνη για την καταβολή των οφειλομένων. Ωστόσο, παραμένουν υπεύθυνοι οι μέτοχοι των εταιρειών με ποσοστό τουλάχιστον 10%. Η διάταξη αυτή ψηφίσθηκε για καθαρά εισπρακτικούς λόγους. Στην πράξη, όμως, λειτουργεί ως αντικίνητρο για κάθε επενδυτή.
3. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας Μ. Μανουσάκης έκανε δήλωση… κατά της σταθερότητας του νομικού πλαισίου για τις επενδύσεις! «Δεν είναι δυνατόν -είπε- το κράτος να προσφέρει εγγυήσεις στους επενδυτές ότι οι νόμοι δεν θα αλλάξουν. Οι νόμοι αλλάζουν όποτε κρίνεται αναγκαίο από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις για την προστασία των πολιτών, ανεξάρτητα από επιχειρηματικά συμφέροντα», συμπλήρωσε. Ωραίο «σήμα» προς υποψήφιους επενδυτές!
4. Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη τη στρατηγική που θα ακολουθήσει στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων. Αν και έχει υπαναχωρήσει από τις ακραίες θέσεις που είχε διατυπώσει προεκλογικά, περί ακύρωσης όλων των αποκρατικοποιήσεων και επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων στον έλεγχο του κράτους, το μοντέλο που τελικά θα επιλέξει για τη συνεργασία με τους ιδιώτες δεν έχει διευκρινιστεί.
5. Η κυβέρνηση καθυστερεί την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και επομένως την εκταμίευση της δόσης που θα χαλάρωνε τη θηλιά της χρηματοδοτικής ασφυξίας που πνίγει την οικονομία. «Στεγνώνει» έτσι η αγορά, καθώς για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις του Δημοσίου ουσιαστικά δεσμεύεται η διαθέσιμη ρευστότητα των τραπεζών σε έντοκα γραμμάτια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα δανειοδότησης του ιδιωτικού τομέα. Παράλληλα, το κράτος καθυστερεί τις πληρωμές στους προμηθευτές του και τις επιστροφές ΦΠΑ…
6. Το νέο ΕΣΠΑ παραμένει ανενεργό, καθώς εκκρεμούν πάνω από 40 υπουργικές αποφάσεις που πρέπει να εκδοθούν για να τεθεί σε εφαρμογή.
7. Το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα καταθέσει. Και βέβαια το γεγονός ότι δεν δίνει το στίγμα των προθέσεών του για τη φορολογία των επιχειρήσεων, αλλά και των ακινήτων, αποθαρρύνει όσους θα ήθελαν να επενδύσουν στην ελληνική αγορά.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ υπογραμμίζουν την ανάγκη, μόλις ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση-σίριαλ της κυβέρνησης με τους δανειστές, να αρχίσει αμέσως ένας ανοικτός και κυρίως ουσιαστικός διάλογός της τόσο με την εσωτερική αγορά, όσο και με τους υποψήφιους επενδυτές από το εξωτερικό. Αρκετά τους «τρόμαξε» όλους με τις πρώτες κινήσεις της… Η χώρα χρειάζεται τώρα επειγόντως και πάση θυσία αναθέρμανση της οικονομικής της δραστηριότητας, ώστε να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας. Και αυτό προϋποθέτει την προσέλκυση «φρέσκου» χρήματος, το οποίο πηγαίνει πάντα εκεί που βλέπει ευκαιρίες! Οχι… μπελάδες! Ας παραμερίσουν, λοιπόν, τάχιστα οι νέοι υπουργοί τις πολιτικές τους εμμονές και αγκυλώσεις και ας λειτουργήσουν έξυπνα και αποτελεσματικά! Δεν έχουμε ούτε χρόνο, ούτε χρήμα…
