ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Ο πολυσχιδής Ρένος Χαραλαμπίδης ετοιμάζει ένα ξεχωριστό και φιλόδοξο «χτύπημα»! Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μου, θα συνεργαστεί με την καίρια Παιδική Σκηνή του Χρήστου Τριπόδη και την εταιρεία του, που λέγεται «Μέθεξις», για να παρουσιάσουν το διασημότερο μουσικό παραμύθι όλων των εποχών, το «Ο Πέτρος και ο λύκος», του Σεργκέι Προκόφιεφ. Πλάι στον εξαίρετο Ρένο Χαραλαμπίδη, θα απολαύσουμε ένα κουαρτέτο τεσσάρων μουσικών και ηθοποιών. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μεταγραφή για πιάνο βιολί φλάουτο σαξόφωνο κλαρινέτο και κρουστά, ζωντανά επί σκηνής με την παράσταση να «σπάει» την κλασική φόρμα της εκτέλεσης από ορχήστρα με συνοδεία αφήγησης, όπως έχουμε συνηθίσει στις διαφορετικές εκδοχές του ανά τον κόσμο.
Πρόκειται για μια θεατρική προσέγγιση του παραμυθιού, με στοιχεία χοροκίνησης τραγουδιών βασισμένα στις κλασικές μελωδίες του συνθέτη, διαδραστικό παιχνίδι και θέατρο σκιών, που στόχο έχει την καλύτερη πρόσληψη της μουσικής και των 2 μουσικών οργάνων από τα παιδιά μέσω της θεατρικής παράστασης. Το μαγευτικό κείμενο του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ γράφτηκε το 1936 και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά παραμύθια όλων των εποχών. Ο Πέτρος δεν φοβάται τους λύκους κι ας λέει ο παππούς ότι είναι επικίνδυνοι… Είναι επειδή ο παππούς είχε δει λύκους εκεί τριγύρω, ενώ το αγόρι όχι. Μέχρι βέβαια τη μέρα που άφησε ανοιχτή την πόρτα του φράχτη και βγήκε έξω από το κτήμα τους: Η συντροφιά του παράξενη! Το μικρό πουλί που τσακώνεται με τη στρουμπουλή πάπια στη λίμνη, η πονηρή γάτα που παραμονεύει να τους φάει και κάπου πιο πέρα κρυμμένος ο λύκος!!! Όμως, όταν αποφασίσει να επιτεθεί ο Πέτρος ο γενναίος, θα φανεί πιο έξυπνος από τον λύκο και θα του στήσει παγίδα. Θα σώσει άραγε ο Πέτρος τους μικρούς του φίλους; Και ο λύκος; Ποια θα ναι τώρα η μοίρα που έφτασαν οι κυνηγοί;
Το 1936 ο Προκόφιεφ αποδέχεται την πρόταση της διευθύντριας του παιδικού θεάτρου της Μόσχας να συνθέσει ένα μουσικό παραμύθι. “Το έργο θα πρέπει να βοηθήσει τα παιδιά να καταλάβουν και να αγαπήσουν τη μουσική. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ένα βρεθεί μια κοινή μουσική γλώσσα με αυτά …” σημειώνει ο Προκόφιεφ. Έτσι λοιπόν, δεν διστάζει να θέσει τη μουσική του εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία του κειμένου, ώστε να προκαλέσει τους κατάλληλους συνειρμούς στο παιδικό του ακροατήριο. Κάθε όργανο της ορχήστρας αντιστοιχεί σε ένα χαρακτήρα του παραμυθιού. Επιδίωξη του συνθέτη είναι να δημιουργήσει μια πραγματική απλή και κατανοητή μουσική, που οπωσδήποτε δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τα χαρακτηριστικά του μουσικού του ύφους. Η τεράστια δημοτικότητα του έργου σε συνδυασμό με τις μεταφράσεις του παραμυθιού σε πολλές γλώσσες – το κείμενο του οποίου γράφτηκε από τον ίδιο τον συνθέτη – σύντομα καθιέρωσαν το έργο στην παγκόσμια μουσική φιλολογία. Η φιλόδοξη παραγωγή θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα κι ήδη υπάρχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον από το εκτός των τειχών θεατρόφιλο κοινό.
