ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Πρώτος πρόδωσα ότι ο σημαντικός Κύριος του θεάτρου μας Γιώργος Κωνσταντίνου έχει γράψει έναν μονόλογο που ακούει στον τίτλο «Σταματήστε τον χρόνο, θέλω να κατέβω» και πρώτος πως ήταν σε συζητήσεις για να τον παρουσιάσει τον χειμώνα, δίνοντας ραντεβού με το κοινό κάθε Δευτέρα και Τρίτη, αφού τις υπόλοιπες μέρες έχει «κλείσει» να συμπράττει στην «Παγίδα» του Ρομπέρτ Τομά, που έρχεται στο «Ζίνα». Στη…διαδρομή, έγινε αλλαγή πλεύσης και επιλέχτηκε αντί του μονολόγου, να κάνουν μαζί με την εξαιρετική Μάρω Κοντού τη «Φθινοπωρινή Ιστορία» του Αρμπούζοφ.
Ο ίδιος όμως μου αποκάλυψε πως η εν λόγω φιλόδοξη δουλειά αναβάλλεται για τον επόμενο χειμώνα, λόγω covid-19 και πως επέστρεψε στην αρχική του ιδέα να παρουσιάσει φέτος τον ολοκαίνουργιο μονόλογό του «Σταματήστε τον χρόνο, θέλω να κατέβω». Τον ρώτησα λοιπόν το θέμα του και εκείνος-ο υπέροχος!-ήταν αποκαλυπτικότατος. Αποκλειστικά στο enikos.gr λοιπόν το στόρι…
«Είναι η ιστορία ενός γερασμένου κλόουν, διασκεδαστή μικρών παιδιών. Η φιλοσοφία του είναι, ότι ο χρόνος είναι σαν ένα τρένο, που σε παραλαμβάνει από όταν γεννιέσαι, για να σε οδηγήσει στο τέρμα. Τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, όπως άλλωστε και η ζωή. Σ αυτό το ταξίδι, ο κάθε επιβάτης, ζει χαρές, λύπες, κέρδη, απώλειες και ότι εμπεριέχει η μοίρα του. Κάπου, κάπου, κάνει ένα σταθμό, για να κατέβουν μερικοί, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζουν, μέχρι εκεί που είναι το δικό τους το τέρμα. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτός ο κλόουν διηγείται τη ζωή του σ’ έναν δημοσιογράφο. Πέρασε από μπόρες και καταιγίδες, σε σημείο να έχει κουραστεί τόσο, που να ζητάει να σταματήσει κάπου το τρένο, ο χρόνος, για να κατέβει. Παντρεύτηκε τρεις γυναίκες, έκανε μια κόρη, που της έχει μεγάλη αδυναμία και ίσως γι’ αυτή, να ζει ακόμα. Η κόρη του είναι κωφάλαλη, όμως είναι σπουδαία χορεύτρια κλασικού χορού. Δεν ακούει τη μουσική, όμως την αισθάνεται. Είναι ένα αθώο κορίτσι που όμως παρασύρεται από ένα κακό και αποτυχημένο έρωτα που τη συντρίβει. Ο κλόουν, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες. Είναι η στιγμή που το τρένο εκτροχιάζεται. Ο δημοσιογράφος και οι γυναίκες του, παγωμένες φιγούρες επί σκηνής, δίνουν το στίγμα των συνεπιβατών, που ξετυλίγουν το κουβάρι της ζωής του».
Τον καιρό αυτό γίνονται οι ζυμώσεις για το πότε και με ποιους συντελεστές θα ανέβει ο εξαιρετικός αυτός μονόλογος με τον σημαντικότατο Γιώργο Κωνσταντίνου ερμηνευτή. Θα επανέλθω δριμύτερος!
