ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Βγαίνοντας από την Μονή Λαζαριστών και την πρεμιέρα της «Μεγάλης Πλατείας» ψέλλισα ενθουσιασμένος και πλήρης από την σπουδαία παράσταση που είχα δει: «Μεγάλη Πλατεία-Μεγάλο Θέατρο» και λίγες ώρες μετά-τις πρώτες πρωινές,ήμουν ο πρώτος που το έγραψα για αυτή την παράσταση-κέντημα που είναι από τις πιο σημαντικές που έχω απολαύσει τα τελευταία χρόνια. Ναι, πρόκειται για Μεγάλο Θέατρο-και τα δύο με κεφαλαία τα πρώτα γράμματα- αυτό που φιλοξενεί η Μονή Λαζαριστών. Το εμβληματικό κείμενο της μεταπολεμικής πεζογραφίας του Νίκου Μπακόλα ευτυχεί στη θεατρική του μεταφορά από τον ταλαντούχο Άκη Δήμου. Εννια ολόκληρους μήνες παλευε για να χωρέσει όλους τους χυμούς του μυθιστορήματος σε ένα θεατρικό έργο και το αποτέλεσμα είναι αξιοζήλευτο.Ναι, πρόκειται για έναν άθλο, τόσο από μέρους του όσο και από μέρους της τάχιστα ανερχόμενης και εξαιρετικά χαρισματικής Ελένης Ευθυμίου. Οι δύο τους δούλεψαν πολύ μαζί, συνεργάστηκαν έξοχα και πέτυχαν μια κοινή «νίκη» ισχυρότατη και αληθινά εντυπωσιακή! Μια άρτια παράσταση είναι αυτή της «Μεγάλης Πλατείας»που οφείλει πολλά στα συναρπαστικά σκηνικά της Ευαγγελίας Κιρκινέ που στιγμές-στιγμές…κλέβουν την παράσταση, στα υπέροχα κοστούμια του «μαιτρ»Άγγελου Μέντη, την θαυμάσια μουσική του Λευτέρη Βενιάδη, στην έξοχη κίνηση του Τάσου Παπαδόπουλου, στους θεϊκούς φωτισμούς της Ζωής Μολυβδά-Φαμελη και στον μοναδικό σχεδιασμό βίντεο του Δημήτρη Ζάχου-η κινηματογράφηση φτάνει να παίξει και … πρώτο ρόλο στην παράσταση. Ένα μεγάλο εύγε αξίζει στον Δήμου, ένα τεράστιο στην Ευθυμίου και ένα ακόμα στους άξιους συνεργάτες της! 
DREAM TEAM
Η Ευθυμίου κατάφερε άθλο όχι μόνο γιατί έστησε μια τρίωρη παράσταση αξιώσεων, αλλά και γιατί οδήγησε τους ικανούς ηθοποιούς της σε γερές επιδόσεις! Με δεινότητα…μαέστρου κατάφερε να συντονίσει ένα πολυπληθή θίασο, να φτιάξει μια ασύλληπτη «χημεία»μεταξύ των ερμηνευτών της και να πετύχει από αυτούς συνταρακτικές επιδόσεις. Έφτιαξε άψογη εικόνα-η αισθητική της σπάνια συναντάται στο θέατρο-,αλλά παράλληλα δίδαξε στους ηθοποιούς της να «βουτήξουν»στην ουσία των ηρώων τους κι όχι να τους περιγράψουν. Ένας κι ένας οι ηθοποιοί της μα οφείλω να ξεχωρίσω τον χαρισματικό Γιάννη Μαστρογιάννη, την έξοχη Κατερίνα Σισίννι-και τι υπέροχη φωνή πέρα από υποκριτική ακρίβεια-, τον ευθύβολο Nίκο Καπέλιο,τον εύστοχο Νίκο Μήλια, την γεμάτη χυμούς Εύη Σαρμή.Εξαιρετικοί πλάι τους οι Χρήστος Παπαδημητρίου,Χρήστος Παπαδόπουλος,Μαρία Χατζηιωαννίδου, Ελένη Θυμιοπούλου,Νίκος Κουσούλης, Μελίνα Κοτσέλου,Χριστίνα Σωτηριάδου, Θεόδωρος Σκούρτας, Φωτεινή Τιμοθέου, Μάρα Τσικάρα , Δημήτρης Σακατζής, Βικτώρια Φώτα, Δημήτρης Μορφακίδης,Βασίλης Τρυφουλτσάνης, Γιάννης Καραμφίλης. Τόσο «δεμένο»θίασο, σπάνια βλέπουμε.Ένα ξεχωριστό «εύγε»σε όλους τους! 
Από το βιβλίο,
στη σκηνή
Η “Mεγάλη πλατεία αφηγείται την ιστορία τεσσάρων προσώπων: του ρέμπελου Φώτη, του δημοσιογράφου Χρίστου, της προσφυγοπούλας Αγγέλας και του αμφιλεγόμενου και φιλόδοξου Γιάννη. Μαζί με τους άλλους δύο βασικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος, τους νεότερους σε ηλικία Άγγελο και Αντιγόνη, οι ήρωες του Βιβλίου ανήκουν στις γενιές του Μεσοπολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου. Στις σελίδες του Βιβλίου συναντώνται, εσκεμμένα ή τυχαία, ένα πλήθος από πρόσωπα και γεγονότα που συνθέτουν μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης. Βαθιά πολιτικό στον πυρήνα του, το βιβλίο ανατέμνει τη σύγχρονη ιστορία της συμπρωτεύουσας, θέτει καίριους προβληματισμούς και αναμετράται μετωπικά με τα ιδεολογήματα που καλλιεργήθηκαν στην περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ο Άθλος που επιτεύχθηκε είναι ότι αυτή η ιστορία «φωτίστηκε» χωρίς να χάσει τη δυναμική της-αντιθέτως «απογειώθηκε» και χάρη στη μεταγραφή της και χάρη στον τρόπο που ανέβηκε. Παράδειγμα προς μίμηση είναι αυτή η υπερπαραγωγή του ΚΘΒΕ. Έτσι πρέπει να κινείται ένας κρατικός οργανισμός.Να σκύβει σε «ακριβά» κείμενα και να τα «ανεβάζει»στη σκηνή χρησιμοποιώντας το νέο αίμα του θεάτρου μας! Ο διευθυντής του ΚΘΒΕ Γιάννης Αναστασάκης αξίζει ένα προσωπικό εύγε για την ιδέα του να ανεβεί στη σκηνή το εν λόγω αριστούργημα και δη από την Ευθυμίου που την περιμένουν κι άλλες Μεγάλες Νίκες. Θα πρότεινα δε στον νέο διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη και στην Κατερίνα Ευαγγελάτου που ανέλαβε το… τιμόνι του Ελληνικού Φεστιβάλ να ανέβουν στην Θεσσαλονίκη για να χαρούν κι αυτοί την «νίκη» του ΚΘΒΕ και της Ευθυμίου βεβαίως!
