Στις 18/1/2011 είχε κατατεθεί στη Βουλή επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό, η οποία έλεγε τα εξής:
«Επίκαιρη ερώτηση προς τον κ. Πρωθυπουργό
Θέμα: «Εξοντωτικές αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στα ΜΜΜ και στα διόδια στις εθνικές οδούς»
Παράλληλα με τις αυξήσεις των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει από 1ης Φεβρουαρίου αύξηση 40% στην τιμή του εισιτηρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθώς και υπερβολικές αυξήσεις στις τιμές των διοδίων στις εθνικές οδούς που δεν αντιστοιχούν στην ποιότητα του εθνικού οδικού δικτύου. Την ώρα που οι άνεργοι πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο, το εισόδημα των εργαζομένων έχει μειωθεί δραματικά, η κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες και την ορολογία του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, ονομάζει εξορθολογισμό, εξυγίανση και αναδιάρθρωση την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την έμμεση ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών.
Επειδή σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες οι δημόσιες μεταφορές επιδοτούνται, επειδή το ελληνικό κράτος επιδοτεί τις ιδιωτικές μεταφορές ενώ αντίθετα χρωστά στις δημόσιες,
Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός
-Τι μέτρα θα λάβει ώστε να αποτραπεί η νέα αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων και να αποτραπεί κάθε απόπειρα ιδιωτικοποίησης των αστικών συγκοινωνιών;
-Προτίθεται να καταγγείλει τις συμβάσεις με κατασκευαστικές εταιρείες στις εθνικές οδούς για την είσπραξη των διοδίων που δεν έχουν τηρήσει τις συμβατικές τους υποχρεώσεις;
-Γιατί δεν υιοθετεί ένα δημόσιο μοντέλο για τις συγκοινωνίες όπου η μεταφορά δεν θα αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και δεν θα είναι απαγορευτική η πρόσβαση όλων των πολιτών;».
Ο τότε «ερωτών Βουλευτής» που απευθυνόταν στον τότε πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου (μας το θύμισε ο ανεξάρτητος βουλευτής κ.Στ.Παπαγούλης) ήταν ο… Αλέξης Τσίπρας.
Ίσως κάποιος ισχυριστεί πως μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα,
- από τα Μνημόνια που θα καταργούνταν σε ένα νόμο με ένα άρθρο που έγιναν τρίτο Μνημόνιο,
- από το δημοψήφισμα που από «όχι» έγινε «ναι»,
- από την επιστροφή της 13ης σύνταξης που έγινε νέες μειώσεις συντάξεων,
- από την προστασία της πρώτης κατοικίας που έγινε δουλεία στις τράπεζες και πλειστηριασμοί,
ότι το θέμα με την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι… «πταίσμα».
Αν είναι έτσι, όμως, τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν – ειδικά οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ – γιατί ως αντιπολίτευση διοργάνωναν ακόμα και καμπάνιες ενάντια στις ανατιμήσεις των εισιτηρίων όταν τις επέβαλλαν οι… προηγούμενοι (http://www.avgi.gr/article/4161435/kampania-tou-suriza-enantia-stin-auxisi-ton-eisitirion-tou-oasth). Τότε δεν ήταν «πταίσμα»;…
Καθόλου «πταίσμα», λοιπόν, δεν είναι ότι δίπλα στη φοροληστεία, στα κάθε λογής αντιλαϊκά μέτρα, στους ΕΝΦΙΑ και στα χαράτσια, έρχονται να προστεθούν και οι αυξήσεις σε εισιτήρια και κάρτες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Καθόλου «πταίσμα» δεν είναι μια ακόμα κυβέρνηση (αλλά… «αριστερή» αυτή τη φορά) να αξιοποιεί την ανάγκη της μετακίνησης των λαϊκών στρωμάτων για να κάνει μια ακόμα υπόκλιση στη λογική του κέρδους.
Καθόλου «πταίσμα» δεν είναι τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα στα οποία απευθύνονται τα εν λόγω μέτρα να υφίστανται ανατιμήσεις στις τιμές των εισιτηρίων όταν τα κράτος μειώνει τη χρηματοδότηση για τις συγκοινωνίες, όταν τα δρομολόγια μειώνονται λόγω της έλλειψης προσωπικού και τεχνικών μέσων, όταν το δίκτυο – εν έτη 2016 – δεν καλύπτει όλη την περιφέρεια Αττικής.
Στην ίδια όχθη με τους προηγούμενους βρίσκονται κι εκείνοι που σπεύδουν να χαρακτηρίσουν… «λαϊκισμό» να ασχολείται κανείς με τις τιμές των εισιτηρίων. Οι εν λόγω συλλαμβάνονται για μια ακόμα φορά επ’ αυτοφώρω: Ο… αριστοκρατισμός και οι σαχλαμάρες τους περί «λαϊκισμού» αν αποδεικνύουν κάτι είναι την βαθιά τους περιφρόνηση προς τον λαό και τις ανάγκες του.
Όσο για την κυβέρνηση, το θέμα με τις ανατιμήσεις έως και 16% για τις μετακινήσεις με τα ΜΜΜ, είναι κι αυτό ενδεικτικό ότι δεν υπάρχει τίποτα, «μικρό» ή μεγάλο, στο οποίο ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του να μην εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό.
