Από τις καλύτερες κωμικές ηθοποιούς της γενιάς της, η Βίκυ Σταυροπούλου κέρδισε κοινό και ειδήμονες στην πρώτη της γερή αναμέτρηση με τον Αριστοφάνη και νιώθει ευτυχής που υποδύεται τη Λυσιστράτη στην ομώνυμη κωμωδία του με μια γερή ομάδα ηθοποιών. Λίγο πριν ξεκινήσει τις παραστάσεις στην Αθήνα, μιλά στη Realnews και τον Βασίλη Μπουζιώτη, γι’ αυτό το κερδισμένο “στοίχημά” της αλλά και για την παρέα του “Just the 2 of us”, που ετοιμάζεται να επανέλθει και δριμύτερη.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη στη Reallife
– Δεν μπορώ να μην ξεκινήσω την κουβέντα μας από το ντεμπούτο σου στην Επίδαυρο. Περιέγραψέ μου πώς ήσουν την εβδομάδα που φτάσατε εκεί για τις πρόβες σας.
Ήταν μια εβδομάδα γεμάτη άγχος, χαρά και ανυπομονησία. Ήμουν αφοσιωμένη στις πρόβες και έβγαινα από το δωμάτιο μόνο για φαγητό! Μη σκεφτείς… “άρα συνέχεια”, γιατί δεν ισχύει (γελά).
– Φτάνοντας στο “Ξενία” με βροχή, σε βρήκα στο καφέ με τον Νίκο Ψαρρά σε κατάσταση… τρομο-χαράς! Πες μου τις τελευταίες σου σκέψεις πριν βγεις στη σκηνή, Βίκυ…
Τι γλυκό πλάσμα που είναι ο Νίκος! Τι γλυκά παιδιά που είναι όλος ο θίασος! Ναι, ήμουν ακριβώς σε αυτή την κατάσταση που περιγράφεις. Ήμουν κάθιδρη, είχε στεγνώσει το στόμα μου, έτρεμαν τα πόδια μου και σκεφτόμουν ότι πρέπει να τα νικήσω όλα αυτά και να προσπαθήσω να απολαύσω την πιο συγκινητική θεατρική μου στιγμή…
– Υπάρχουν ρόλοι που ονειρεύεσαι για να επιστρέψεις στο αργολικό θέατρο;
Υπάρχουν σκηνοθέτες που ονειρεύομαι να με βάλουν στο όνειρό τους, όχι ρόλοι! Ονειρεύομαι συνεργασίες δημιουργικές και όμορφες, ουσιαστικές “συναντήσεις”.
– Πάμε στο “Just the 2 of us”. Μοιάζεις να περνάς τέλεια εκεί με την τρελή παρέα ως κυρία… Κοκλώνη -γιατί έγινε και γάμος (γέλια).
Περνώ υπέροχα. Διασκεδάζω πολύ και με τον Νίκο (Κοκλώνη) και με τον Σταμάτη (Φασουλή) και με τη Δέσποινα (Βανδή) και τη Μαρία (Μπακοδήμου). Είναι κάπως σαν να πηγαίνω στο λούνα παρκ…
– Το οικονομικά ήταν σίγουρα “δέλεαρ”, αλλά μοιάζεις να το γουστάρεις το “πακέτο”.
Φυσικά και είναι το μεγαλύτερο δέλεαρ. Δεν έκανα ποτέ τηλεόραση από χόμπι. Έτσι κι αλλιώς, όταν αποφασίζω μια συνεργασία, οφείλω να την υπερασπιστώ. Πόσο μάλλον μια τέτοια συνεργασία σε μια τέτοια στιγμή. Ο Νίκος (Κοκλώνης) είναι ένας υποδειγματικός συνεργάτης. Είναι ένα παιδί με όλη τη σημασία της λέξης. Πανέξυπνο, καλόψυχο και σκανταλιάρικο.
