Η Σεμίνα Διγενή σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Real News και τον Βασίλη Μπουζιώτη μίλησε για τη δεκάχρονη απουσία της από την τηλεόραση αλλά και τα ελαττώματά της.
Συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τότε που εγκατέλειψες την τηλεόραση. Τώρα, πώς το βλέπεις όλο αυτό που έζησες εκεί;
-Μπήκα στην τηλεόραση με ψυχολογία Κολόμβου. Παρασύρθηκα να εξερευνώ, πολλές φορές νομίζοντας πως είναι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά ήταν. Ήταν ένας νέος κόσμος και εγώ άργησα να το καταλάβω. Μόλις το συνειδητοποίησα, το ταξίδι τελείωσε! Άλλωστε, ό,τι ήταν να εξερευνηθεί εξερευνήθηκε, όσα χρόνια έπρεπε να κατατεθούν σε στούντιο, μοντάζ και συνεντεύξεις κατατέθηκαν. Είκοσι επτά χρόνια περιπλάνηση ήταν αρκετή. Έπρεπε να γυρίσω σπίτι.
Υπάρχουν πράγματα που δεν της έχεις συγχωρήσει;
-Είχα κενά ζωής εξαιτίας της. Δούλεψα πάρα πολύ σε αυτήν. Αν ξαναέμπαινα στο τούνελ της, θα αφιέρωνα περισσότερο χρόνο στην προστασία του εαυτού μου. Δεν θα του επέτρεπα να δουλεύει 18 και 20 ώρες την ημέρα, δεν θα τον άφηνα να πιστεύει σε φίλους μίας χρήσης και δεν θα του στερούσα τόσες χιλιάδες ώρες από την οικογένειά του. Μου έδωσε πολλά και μεγάλα δώρα η τηλεόραση, μόνο που όλα πληρώθηκαν, τελικά, πανάκριβα!
Πρέπει, πιστεύεις, να αποσύρονται νωρίς τα τηλεοπτικά πρόσωπα;
– Ναι, το πιστεύω αυτό. Από παντού πρέπει να αποχωρείς όταν κινδυνεύεις να χάσεις τον εαυτό σου. Όταν διαπιστώνεις ότι δεν ισχύουν οι κανόνες που ίσχυαν όταν ξεκινούσες τη δουλειά σου, όταν βλέπεις το τοπίο, τα πρόσωπα και τις συντεταγμένες να αλλάζουν, νομίζω πως οφείλεις να επαναπροσδιορίζεσαι… Βλέπω κάποιους να μην αφήνουν με τίποτε το τηλεοπτικό στασίδι, «καίγοντας» κατά κάποιον τρόπο το ένδοξο παρελθόν τους, και με πιάνει θλίψη. Πάντα πίστευα πως ό,τι δεν σε εμπνέει πρέπει να το αποφεύγεις.
Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο πρόβλημα του χαρακτήρα σου;
-Είμαι γεμάτη ελαττώματα, αλλά το βασικότερο είναι ότι παράγω περισσότερη αισιοδοξία απ’ όση μπορώ να καταναλώσω!
