Μια περιπέτεια υγείας πέρασε πριν από δύο χρόνια η Άντζελα Ζήλεια. Η σπουδαία τραγουδίστρια και ηθοποιός που υπήρξε παρτενέρ του Νίκου Ξανθόπουλου σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, πέρασε δύσκολες στιγμές λόγω… φυματίωσης.
Η ασθένεια που υποτίθεται ότι έχει εξαλειφθεί, της προκάλεσε τεράστιο πρόβλημα στον λαιμό, όπως αναφέρει η “Espresso”.
“Αυτούς τους πόνους και τα μαρτύρια που πέρασα για δύο χρόνια να μην τα ζήσει άλλος άνθρωπος, παιδί μου…” είναι τα πρώτα λόγια που είπε η ίδια.
Μετά τον θάνατο του επί 60 χρόνια συζύγου της, πριν από έναν χρόνο, η Άντζελα Ζήλεια βρίσκει πλέον παρηγοριά στην πολυαγαπημένη της κόρη καθώς και σε έναν γάτο που λατρεύει.
“Αν δεν είχα και αυτή την αισιοδοξία που την έχω έμφυτη στη ζωή μου, θα είχα “φύγει” με όσα πέρασα” συνεχίζει. Ποιος δεν θυμάται τη μεγάλη πρωταγωνίστρια στην ταινία “Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου” με τον Νίκο Ξανθόπουλο;
Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το διαχρονικό σουξέ της “καλωσόρισες έρωτα”;
Όπως τονίζει η ίδια στην “Espresso”, “κάποτε η λάμψη τελειώνει και ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους”.
Η διάγνωση
Όλα άρχισαν από μια απλή διάγνωση και έναν καθαρισμό στον λαιμό. “Τη φυματίωση την αντιλήφθηκε εντελώς τυχαία ένας γείτονάς μου που είναι γιατρός δερματολόγος. Με έβλεπε με κάτι γάζες στον λαιμό και μου λέει: “Άντζελα τι έχεις εκεί για να δω”. Βγάζω τις γάζες και μου λέει: “είναι φυματίωση”. Πήγα στο νοσοκομείο, έκανα ειδικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι όντως είχα φυματίωση. Κι εκεί μου είπαν οι γιατροί ότι η φυματίωση μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας. Χρειάστηκε να πάρω το φάρμακο που μας έδωσαν, το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από χημειοθεραπεία. Αυτό επηρέασε όλον τον οργανισμό μου. Διαλύθηκε το ασβέστιο στους σπονδύλους και αυτοί έσπασαν. Δύο χρόνια τα πέρασα στο κρεβάτι. Κοιμόμουν και ξυπνούσα με πόνους” περιγράφει και συγκλονίζει. Σε ερώτηση για το εάν έχει ξεπεράσει το πρόβλημά της απάντησε: “δεν το ξεπέρασα γιατί το έχω μπροστά μου κάθε μέρα. Δηλ. δεν βλέπω καλά, ενώ για την κουφαμάρα βάζω ακουστικό. Τηλεόραση δεν βλέπω καθόλου γιατί δεν μπορώ να ξεχωρίσω πράγματα μέσα εκεί. Έχω το γνώθι σαυτόν και ξέρω ότι ο θάνατος είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Εγώ το θέμα του θανάτου το έχω εμπεδώσει, το έχω συζητήσει με τον εαυτό μου και λέω ότι κάποια στιγμή “θα φύγω”.
