Χρόνια πολλά Ρόμπερτ Ντε Νίρο
Ο Ρόμπερτ Μάριο Ντε Νίρο, είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός γεννημένος στις 17 Αυγούστου 1943. Είναι γνωστός για την ενσάρκωση προβληματισμένων χαρακτήρων, για τη πολύχρονη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε καθώς και για τη συμμετοχή του στις πρώτες δουλειές του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του καθώς και ο πιο σημαντικός εν ζωή. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άκαμπτη τελειομανία του και στην επιμονή με την οποία προφυλάσσει την προσωπική του ζωή.
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την «Αρκούδα» του Αντόν Τσέχωφ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1963, ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο «Τόπο στα Νιάτα» (The Wedding Party) του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το 1969. Το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του ’60 το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία του Μαρσέλ Καρνέ «Τρία Δωμάτια στο Μανχάταν» (1965) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα Greetings (1968) και «Γεια σου Μαμα… Αμερική!» (1970).
Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο «Bang the Drum Slowly» (1973) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ στους «Κακόφημους Δρόμους». Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα «Ο Ταξιτζής» (1976), «Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη» (1977), «Οργισμένο Είδωλο» (1980), «Βασιλιάς για μια Νύχτα» (1983), «Τα Καλά Παιδιά» (1990), «Το Ακρωτήρι του Φόβου» (1991) και «Καζίνο» (1995). Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν «Ο Ταξιτζής», όπου ο ρόλος του Τράβις Μπικλ εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Στην ίδια ταινία περιλαμβάνεται και ο γνωστότατος “You talkin’ to me?” μονόλογός του.
Το 1974 συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού «Ο Νονός» όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου. Το 1976 εμφανίστηκε στο 1900 μαζί με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον «Ελαφοκυνηγό». Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο «Once Upon a Time in America» (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David ‘Noodles’ Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν «Καυτές Μαρτυρίες» (1981), «Μια Αγάπη Γεννιέται» (1984), «Μπραζίλ» (1985), «Η Αποστολή» (1986), «Οι Αδιάφθοροι» (1987), «Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου» (1988), «Ένταση» (1995), «Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος» (1997), «Ρόνιν» (1998), «Ανάλυσέ το» (1999), «Ξανά Ανάλυσέ το» (2002), «Γαμπρός της Συμφοράς» (2000), «Πεθερικά της Συμφοράς» (2004), «Το Κρυφτό» (2005) και «Οδηγός Αισιοδοξίας» (Silver Linings Playbook, 2012).
Κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για το «Οργισμένο Είδωλο» και Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για το «Ο Νονός ΙΙ». Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To 2006 σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους Ματ Ντέιμον, Αντζελίνα Τζολί και Τζο Πέσι στο «Ο Καθοδηγητής». Στις 7 Ιουνίου 2006, ο Ντε Νίρο δώρισε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν.
Πηγή: el.wikipedia.org
