Κέιβ: “Με πονά να βλέπω την Ελλάδα σε απόγνωση”

Κέιβ: “Με πονά να βλέπω την Ελλάδα σε απόγνωση”

 

Πριν από λίγες εβδομάδες ο Νικ Κέιβ κυκλοφόρησε ένα τραγούδι για την Ελλάδα. Σήμερα δηλώνει ότι “με πονάει να βλέπω την Ελλάδα σε απόγνωση”.

Ο Νικ Κέιβ αγαπά την Ελλάδα και η επιλογή του να αφιερώσει το τραγούδι στην Ελλάδα δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού h σχέση που έχει αναπτύξει με τη χώρα μας στηρίζεται στον θαυμασμό του προς τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική παράδοση.

Το πώς εμπνεύστηκε το τραγούδι “Lightning Bolts” περιγράφει ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε.

Λέει: “Ήμουν στην Αθήνα σε περιοδεία μαζί με τους Grinderman, όταν οι διαδηλωτές εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν. Έγραφα ένα τραγούδι για τα παιδιά και την ανικανότητα να τα προστατέψουμε από τον κόσμο που φτιάξαμε για αυτά – ένα θέμα στο οποίο επιστρέφω επανειλημμένως – και η πραγματική παρουσία αυτής της ταραγμένης χώρας διείσδυσε μέσα στο τραγούδι. Πήρα την ιδέα από το ότι τα δικά μου δίδυμα παιδιά ήταν δώρο από τους Θεούς και τα ένωσα με τους διαδηλωτές της Αθήνας που συμβόλιζε την παρακμή του πολιτισμού. Στο τραγούδι μου τα δίδυμα παίζουν χαρούμενα, ενώ ο κόσμος καταρρέει τριγύρω τους”.

Συνεχίζει λέγοντας: «Με πονάει να βλέπω αυτή τη χώρα σε τέτοια απεγνωσμένη κατάσταση”.

Προσπαθεί να βάλει τον εαυτό του στη θέση ενός Έλληνα: “Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν στη θέση των Ελλήνων. Δεν έχω την εξουσία να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Αλλά τυχαίνει να γνωρίζω τους Έλληνες όλα αυτά τα χρόνια και ξέρω πολύ καλά ότι είναι γεμάτοι πνεύμα, ανθεκτικοί και ασυγκράτητοι” και καταλήγει: ” Είναι μια χώρα που μου έχει δώσει τόσα πολλά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα”.

Ο Αυστραλός καλλιτέχνης αγαπά την Ελλάδα και έχει έρθει πολλές φορές στη χώρα μας και λατρεύει την κουζίνα μας.

Ακούστε το τραγούδι που συγκίνησε λέγοντας: ” Στην Αθήνα οι νέοι κλαίνε από τα δακρυγόνα και εγώ είμαι στο ξενοδοχείο και κάνω ηλιοθεραπεία… στο λίκνο της Δημοκρατίας τα περιστέρια φορούν αντισφυξιογόνες μάσκες…”.

 

 

Πηγή: Έθνος της Κυριακής

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ