Τη Δευτέρα συμπληρώθηκαν ακριβώς 10.316 ημέρες από την ημέρα που άρχισε η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, του Τείχους που περίκλειε την μεγαλύτερη “φυλακή” του κόσμου, την Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Το ορόσημο αυτό είναι ιδιαιτέρως συμβολικό αφού 10.316 ημέρες διήρκεσε και η διαίρεση της Γερμανίας χάρη στο αποτρόπαιο κατασκεύασμα του κομμουνιστικού-δικτατορικού καθεστώτος της.
Στο Twitter διαδόθηκε το hashtag “χωρίς την πτώση του Τείχους” (#ohneMauerfall) όπου χιλιάδες πολίτες τι θα είχε ή δεν θα είχε συμβεί στη ζωή τους αν δεν έπεφτε το Τείχος. “…δεν θα είχα γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής μου”, γράφει ένας χρήστης, “…θα έμενα ακόμη στο θλιβερό δυτικό Βερολίνο και όχι στην ύπαιθρο, στο ανατολικό Βρανδεμβούργο”, γράφει ένας άλλος, “…δεν θα είχα πάει στις ΗΠΑ για σπουδές”, αναφέρει ένας ακόμη χρήστης του Twitter.
Το σημερινό ορόσημο τίμησε η εφημερίδα της πόλης, “Berliner Zeitung”, με μια φωτογραφία του Βερολίνου από αέρος και τον τίτλο “Μια πόλη επί 10.316 μέρες”. Σήμερα ένα τμήμα του Τείχος, μήκους 1.3 χλμ “επιβιώνει” μόνο ως υπαίθρια έκθεση ζωγραφικής με θέμα την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών, ενώ πάνω του είναι χαραγμένη μια από τις διασημότερες φράσεις σχετικά με την πτώση του:
“Πολλοί μικροί άνθρωποι οι οποίοι σε πολλά μικρά μέρη κάνουν πολλά μικρά πράγματα, μπορούν να αλλάξουν το πρόσωπο του κόσμου”. Πρόκειται για αφρικανική παροιμία και η αποτύπωσή της αποδίδεται στον γερμανοϊρανό καλλιτέχνη Κανί Αλαβί και στον γάλλο δημιουργό Μιριέλ Ραού.
Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση, ένας πρώην Ανατολικογερμανός γράφει: “Ήδη τρία χρόνια πριν από την πτώση ήρθα στην Δύση ως παιδί της Ανατολής. Χωρίς την πτώση του Τείχους δεν θα είχα ξαναδεί τους γονείς μου, δεν θα ήταν δυνατό να ταξιδέψουμε μαζί στην Ελλάδα και η μητέρα μου δεν θα είχε γνωρίσει ποτέ το εγγόνι της”.
Το Τείχος είχε μήκος 155 χιλιόμετρα και η ανέγερσή του ξεκίνησε στις 13 Αυγούστου 1961. Τουλάχιστον 5000 Ανατολικογερμανοί επιχείρησαν να το περάσουν για να διαφύγουν στη Δύση, και περίπου 140 άνθρωποι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ στην προσπάθειά του να δραπετεύσουν. Η επίσημη δικαιολογία του κομμουνιστικού καθεστώτος για την ανέγερσή του ήταν η απειλή της Δύσης, ωστόσο ο πραγματικό λόγος ήταν ότι η χώρα τους άδειαζε από έμψυχο δυναμικό και μάλιστα νέους ανθρώπους. Στο διάστημα 1949-1961 -δηλαδή πριν την ανέγερση του Τείχους- 2,7 εκατ. Ανατολικογερμανοί δραπέτευσαν από τον κομμουνιστικό “παράδεισο” αναζητώντας την ελευθερία της Δύσης.
