«Μου αρέσει η μυρωδιά των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα»! Με αυτό το… ρητό της ρεπουμπλικανής πρώην υποψήφιας για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ, Σάρας Πέϊλιν, ξεκινάει το καινούργιο της βιβλίο «Αυτό αλλάζει τα πάντα – Καπιταλισμός εναντίον κλίματος», η Ναόμι Κλάιν, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Μετά το εμβληματικό ευπώλητο «Το Δόγμα του Σοκ», που ενεργοποίησε ένα παγκόσμιο κίνημα κατά του χρηματιστηριακού καπιταλισμού, η Καναδή δημοσιογράφος- ερευνήτρια, έρχεται με το καινούργιο της πόνημα να αποκαλύψει τον κυνισμό της ελίτ των μεγάλων ρυπογόνων εταιρειών των ισχυρότερων χωρών με πρώτες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και παράλληλα, να βάλει μια «βόμβα» ευαισθησίας στις εφησυχασμένες συνειδήσεις των πολιτών όπου Γης, με σκοπό να τους ωθήσει σε μια άμεση δράση για την αποτροπή δολοφονίας του πλανήτη.
Το βιβλίο, που είναι αφιερωμένο στο δίχρονο γιό της Τόμα- στον οποίο εύχεται να ζήσει σε ένα κόσμου όπου θα υπάρχουν πεταλούδες και δεν θα έχουν εξαφανισθεί από την υπερθέρμανση- αριθμεί 694 σελίδες γεμάτες στοιχεία, μαρτυρίες και ντοκουμέντα που συνοψίζονται στο επιμύθιο: Όχι, δεν φταίει ο άνθρακας, φταίει ο καπιταλισμός!
Γράφοντας σε αφηγηματικό τόνο και σε πρώτο πρόσωπο, η συγγραφέας- ακτιβίστρια δεν κρύβει ότι και ή ίδια, πριν ξεκινήσει αυτή την έρευνα, δεν είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου που απειλή τη Γη, αλλά και το μέγεθος της απόκρυψης του προβλήματος από τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Δύσης, σε συνδυασμό με την αμεριμνησία των απλών ανθρώπων που δεν έχουν κανένα συμφέρον να παραβλέπουν τον αδήριτο τέλος.
Από την εισαγωγή της ήδη απευθύνει την προειδοποίηση, υπογραμμίζοντας ότι αν συνεχίσουμε να επιτρέπουμε την ετήσια αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η κλιματική αλλαγή θα μεταβάλει τα πάντα στον κόσμο μας.
Μια άνοδος κατά 4 βαθμούς κελσίου σε λιγότερο από ένα αιώνα θα έχει ως συνέπεια να καταποντισθούν νησιωτικά κράτη όπως είναι οι Μαλβίδες, θα πλημμυρίσουν πολλές παράκτιες περιοχές του Εκουαδόρ, της Βραζιλίας, της Καλιφόρνιας, της Ολλανδίας, καθώς και τεράστια τμήματα της νοτιοανατολικής Ασίας.
Θα κινδυνέψουν οι μεγαλουπόλεις Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Βανκούβερ, Λονδίνο, Βομβάη, Χονγκ Κόνγκ και Σαγκάη. Οι αφόρητοι καύσωνες θα επιφέρουν μείωση της παραγωγής σιταριού στην Ινδία και καλαμποκιού στις ΗΠΑ κατά 60 %. Οι καταστροφικοί κυκλώνες, οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, η πτώση της αλιείας, οι διακοπές στην παροχή νερού, οι παγκόσμιες επιδημίες, θα τροφοδοτήσουν πολλαπλασιαστικές συμφορές, προκαλώντας την διασάλευση της τάξης και της ασφάλειας των κοινωνιών. Και προσοχή – λέει η Ναόμι- αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο!
Γιατί όμως οι ηγεσίες δεν σπεύδουν να βάλουν κάποιους φραγμούς; Η συγγραφέας αναφέρεται στις παγκόσμιες διασκέψεις… ομαδικής ψυχοθεραπείας του ΟΗΕ για τις δεσμεύσεις των ρυπογόνων βιομηχανικών συγκροτημάτων , αλλά από την άλλη πλευρά αναδεικνύει τις ευκαιρίες κερδοσκοπίας. Πως; Με τα «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης καιρού» που επιτρέπουν σε εταιρείες και τράπεζες να στοιχηματίζουν στις κλιματικές αλλαγές «σαν να είναι οι θανατηφόρες καταστροφές μια παρτίδα ζάρια στα καζίνα του Λας Βέγκας», αφού μεταξύ 2005- 2006 ο όγκος των συναλλαγών στην αγορά παραγώγων καιρού πενταπλασιάστηκε, από 9,7 δισ. δολάρια στα 45, 2 δισ.
Επιπλέον, αποκαλύπτει ότι η ανετοιμότητα των κρατών και των επιχειρήσεων να αντιμετωπίσουν τις ξηρασίες, τις πλημμύρες και τις καταιγίδες, δημιούργησε μια συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για ιδιωτικούς στρατούς, ενώ οι τυφώνες Σάντι στο Νιου Τζέρσεϊ λειτούργησαν σαν λαχείο δισεκατομμυρίων για τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που ανήγειραν ταχέως νέα πολυτελή θωρακισμένα κτίρια, εν αντιθέσει με τις εργατικές κατοικίες που παρέμειναν στο έλεος του τυφώνα.
Όμως: Ευθύνη για την πορεία προς το τέλος του πολιτισμού δεν έχει μόνο η πλουτοκρατία. Έχει και η μεσαία τάξη στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Περιβαλλοντικού Ινστιτούτου στο Πρίνστον, 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ευθύνονται για τις μισές σχεδόν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Και που θα βρεθούν χρήματα για να επενδυθούν σε συστήματα περιορισμού της ρύπανσης; Η συγγραφέας, προτείνοντας ένα τεχνολογικό Σχέδιο Μάρσαλ για τη Γη, σημειώνει ότι και μόνο από τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα θα εξοικονομηθούν 775 δις δολάρια μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς για τη Μετάβαση από το Πετρέλαιο.
Παρά την υπερπληθώρα των παραθεμάτων, τις συχνές επαναλήψεις, τους πλατειασμούς και τις δευτερεύουσες πηγές (μόνο οι παραπομπές υπερβαίνουν τις 110 σελίδες και οι ευχαριστίες πιάνουν 8 σελίδες!) το έργο αυτό είναι η Βίβλος για να γενεσιουργά αίτια του ολέθρου της περιλάλητης βιομηχανικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα το μανιφέστου του κινήματος για να σωθεί η ανθρωπότητα από τη μανία του απάνθρωπου κέρδους, υπό την εγκληματική αδιαφορία όλων μας.
«Η Φύση μιλάει, αλλά η ανθρωπότητα δεν ακούει»- επίγραμμα του Βίκτωρ Ουγκώ στην προμετωπίδα του Κεφαλαίου με τίτλο «Κακή Συγκυρία».
Διαβάστε επίσης:
