Απλά Μέτρα Αναδιάρθρωσης της Ελληνικής Οικονομίας: Ένας Οδικός Χάρτης Ανάπτυξης
Γράφει ο Νικόλαος Απέργης,
Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς και
Fellow of Kingston University, U.K.
Μετά από σχεδόν 4 έτη αυστηρής λιτότητας στην οποία αναγκάστηκε να μπει η χώρα λόγω της αδυναμίας της να εξυπηρετήσει το μεγάλο δημοσιονομικό της χρέος, έχει γίνει επιτακτική η ανάγκη να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα ξαναβάλουν την ελληνική οικονομία στο μονοπάτι της ανάπτυξης, μιας και αυτός είναι ο μόνος αξιόπιστος δρόμος για την απομείωση του δημοσιονομικού χρέους, αφού τόσο η φοροδοτική ικανότητα της οικονομίας έχει εξαντληθεί ενώ δεν συνιστάται η περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών αφού έτσι κινδυνεύει η οικονομία να μπει σε ένα ατέρμονο κύκλο ύφεσης και αύξησης της ανεργίας.
Η ανάπτυξη όμως της πραγματικής οικονομίας δεν είναι μια διαδικασία που μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αφού οι κυριότερες συνιστώσες της είναι η αλλαγή των προσδοκιών και η μετατροπή της διάρθρωσης της παραγωγής. Για να επιτευχθούν οι αλλαγές αυτές χρειάζονται επίπονες και αξιόπιστες οικονομικές πολιτικές που συνδέονται με συγκεκριμένα μέτρα αναδιάρθρωσης αλλά και προσέγγισης όπως:
– Ένα αξιόπιστο και σταθερό φορολογικό σύστημα που θα δίνει έμφαση στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αλλά και στην ενθάρρυνση εγχωρίων και ξένων επενδύσεων που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανεργίας
– Ενθάρρυνση εγχώριας παραγωγής (σε αγροτικό και ελαφρύ βιομηχανικό τομέα) μέσω σημαντικής μείωσης των φορολογικών συντελεστών και του κόστους παραγωγής όπως αυτό επηρεάζεται κυρίως από το υψηλό κόστος ενέργειας
– Σε σχέση με το ανωτέρω σημείο, έμφαση (κυρίως μέσω κινήτρων) πρέπει να δοθεί στην χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ώστε να ελαφρυνθεί το ισοζύγιο συναλλαγών αλλά και να προστατευθεί το περιβάλλον
– Ενθάρρυνση δραστηριοτήτων που αποφέρουν σημαντικά έσοδα (συνάλλαγμα) στην οικονομία μας, όπως είναι οι εξαγωγικές δραστηριότητες και ο τουρισμός (ια τον τομέα του τουρισμού χρειάζεται και ένα εθνικό σχέδιο αναδιάρθρωσης των τουριστικών ικανοτήτων της χώρας αλλά και επέκτασής του σε εναλλακτικούς τρόπους προσέλκυσης τουριστικών υπηρεσιών, όπως είναι ο συνεδριακός τουρισμός, ο τουρισμός υγείας και ο πολιτιστικός τουρισμός)
– Τέλος, αλλά ένα από τα πιο σημαντικά μέτρα που πρέπει να επιληφθούν είναι η ριζική αναδιάρθρωση του τομέα της Παιδείας σε όλους τους τομείς και κυρίως, λόγω θέσης μου, της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπου απαιτούνται σημαντικές αλλαγές και κυρίως η εξάλειψη του κομματικού και πελατειακού κατεστημένου τόσο από την πλευρά των φοιτητών αλλά και από την πλευρά του επιστημονικού προσωπικού. Ταυτόχρονα να δοθούν κίνητρα έρευνας και να προσελκυσθούν ερευνητικά κεφάλαια που τόσο χρειάζεται ο χώρος λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Εάν η χώρα βιαστεί και υπάρχει η πολιτική βούληση να εξαλείψει εμπόδια υιοθέτησης των μέτρων αυτών, νομίζω ότι η οικονομία θα προλάβει τις εξελίξεις που συντελούνται και αναμένονται να συμβούν σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλιώς θα έχουμε υλικό απλώς για να διαπιστώνουμε την κακή μας μοίρα!
