Πώς οι ευέλικτες μορφές εργασίας αλλάζουν την εκλογική συμπεριφορά

Γράφει ο Σάββας Ρομπόλης-Βασίλης Μπέτσης

Η πετρελαϊκή κρίση που μετεξελίχθηκε σε διεθνή οικονομική κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας, τις έντονες πληθωριστικές πιέσεις, τα ελλείμματα και την αύξηση της ανεργίας, αντιμετωπίσθηκε, κατά βάση, από διεθνείς οργανισμούς και φορείς σχεδιασμού και άσκησης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής με την νεοφιλελεύθερη στρατηγική επιλογή μετάβασης από:α) τις μακροοικονομικές στις μικροοικονομικές πολιτικές στην αγορά εργασίας, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους των ασκούμενων πολιτικών από το μοντέλο της πλήρους και σταθερής απασχόλησης στο μοντέλο της απασχολησιμότητας και των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και β) το βιομηχανικό υπόδειγμα (τρίτη βιομηχανική επανάσταση) στο τεχνο-οικονομικό υπόδειγμα (τέταρτη βιομηχανική επανάσταση).Διαβάστε περισσότερα στο slpress.gr

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ