Του Τάσου Δασόπουλου
Προς μονιμοποίηση οδεύουν, εν όψει της πρώτης αξιολόγησης του μνημονίου ΙΙΙ, τέσσερις επαχθείς και «οριζόντιοι» φόροι, οι οποίοι επιβλήθηκαν ως έκτακτοι το 2012 και το 2013, για να προσθέσουν στα δημόσια έσοδα περίπου 5,5 δις ευρώ σε ετήσια βάση.
Κλειδί για την μονιμοποίηση των κατά τα άλλα έκτακτων φόρων, θα αποτελέσει η σύνταξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού σχεδίου 2016 -2019, που υποχρεούται να εμφανίσει η Ελλάδα μέχρι και το τέλος Οκτωβρίου, το οποίο θα συνοδεύσει το μνημόνιο ΙΙΙ και θα έχει ως στόχο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά.
Παρά την προεκλογική φιλολογία όλων των κομμάτων περί ελαφρύνσεων, αν παταχθεί η φοροδιαφυγή και ισοδύναμων μέτρων που θα αντικαταστήσουν τα επαχθή και οριζόντια φορολογικά μέτρα του μνημονίου, η πραγματικότητα της πενταετούς λιτότητας που επέβαλαν τα μνημόνια, έδειξε ότι κάθε τι έκτακτο «μονιμοποιείται», ειδικά αν έχει μόνιμη και υψηλή απόδοση.
Η μονιμοποίηση καταφανώς άδικων, σε πολλές περιπτώσεις, μέτρων, αναμένεται να επιβληθεί το επόμενο διάστημα και από τους δανειστές, οι οποίοι, ως γνωστόν, μπορούν να υιοθετήσουν μόνο τα μόνιμα «καλής ποιότητας» μέτρα. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται βέβαια ούτε η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (αν και είναι επιθυμητή) ούτε και η αύξηση της φορολογικής συμμόρφωσης των πολιτών.
Διαβάστε τη συνέχεια στο enikonomia.gr
Δείτε επίσης:
