Οι ηγέτες της ευρωζώνης κατέληξαν σε συμφωνία χθες για την Ελλάδα. Πρόκειται για μια συμφωνία σχετικά με τη μέθοδο και το περιεχόμενο. Ορίζει τις προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για ένα νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας για τη χώρα. Η συνήθης προσέγγιση έχει έτσι αντιστραφεί: πρώτον, πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη και απτή απόδειξη της δέσμευσης της Αθήνας να μεταρρυθμίσει την οικονομία της και τη δημόσια διοίκηση. Μόνο μετά από αυτό μπορούν να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για ένα νέο πρόγραμμα ύψους περίπου 80 δισεκατομμυρίων ευρώ.
“Είναι αυτή μια καλή συμφωνία;” Έχω ερωτηθεί πολλές φορές από χθες. Η απάντησή μου είναι ναι, δεδομένου ότι ανοίγει μια διέξοδο από το αδιέξοδο των τελευταίων εβδομάδων και, δεδομένου ότι διατηρεί την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Με τον συμβιβασμό των αρχών της ευθύνης και της την αλληλεγγύη, τα κράτη μέλη έχουν βρει μια απαιτητική αλλά εφαρμόσιμη συμβιβαστική λύση. Δεν υπάρχουν νικητές ή ηττημένοι. Τα κράτη μέλη πρέπει τώρα να εργαστούν για την εφαρμογή του, αρχής γενομένης από τις συζητήσεις στα εθνικά κοινοβούλια.
Η συμφωνία εκφράζει τη βούληση των κρατών μελών της ευρωζώνης να κρατήσουν την Ελλάδα στο ενιαίο νόμισμα: αυτό είναι το πρώτο της πλεονέκτημα. Θέτει τη χώρα σε μια πορεία μακριά από την απειλή του Grexit και προς την εξομάλυνση. Το πιο σημαντικό, είναι ότι διατηρεί την ακεραιότητα της ευρωζώνης. Αυτό είναι κάτι που εγώ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι ίδιοι οι Έλληνες ήθελαν διακαώς από την αρχή. Γι ‘αυτό είναι θετικό το γεγονός ότι η συμφωνία διασφαλίζει το μη αναστρέψιμο χαρακτήρα της ευρωζώνης, και αποφεύγεται μια χαοτική και επίπονη αποχώρηση ενός από τα μέλη της.
Η συμφωνία αυτή είναι πολύ απαιτητική για την Ελλάδα. Περαιτέρω οικονομική ενίσχυση θα εξαρτηθεί από την υιοθέτηση και αποτελεσματική εφαρμογή μιας σειράς μέτρων σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Μέχρι τις 15 Ιουλίου, η Ελληνική Βουλή καλείται να υποστηρίξει πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ, τον εξορθολογισμό του ιδιαίτερα κατακερματισμένου συστήματος ΦΠΑ και να ενισχύσει τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος. Μέχρι τις 22 Ιουλίου καλείται να ψηφίσει έναν νέο κώδικα πολιτικής δικονομίας, για να βελτιωθεί η διαχείριση των προσφυγών και των διαφορών μεταξύ των εταιρειών. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες για τα θέματα αυτά ήταν σε εξέλιξη για αρκετούς μήνες, αλλά η ολοκλήρωση των νομοθετικών διαδικασιών σε 48 ώρες απαιτεί ουσιαστική πολιτική και διοικητική δέσμευση. Ωστόσο, αυτό θεωρείται ως απαραίτητη εγγύηση για τη δέσμευση της Ελλάδας και τη σοβαρότητά της στις μεταρρυθμίσεις.
Το χρονοδιάγραμμα είναι αυστηρό, αλλά είναι ένα απαραίτητο αντίδοτο στην έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στην Αθήνα και τους εταίρους της στην ευρωζώνη. Αυτοί οι τελευταίοι έξι μήνες συνεχών διαπραγματεύσεων ήταν μια περίοδος αυξανόμενης δυσπιστίας από την πλευρά πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων έναντι της ελληνικής κυβέρνησης. Και σε πολλές χώρες, τα εθνικά κοινοβούλια πρέπει να συμφωνήσουν για την παροχή νέας βοήθειας προς την Ελλάδα. Θέλουν εξηγήσεις γιατί μετά από δύο προγράμματα διάσωσης, πέντε χρόνια στενής παρακολούθησης, και βοήθεια πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ, ζητάμε ξανά ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες έχουν γίνει πολύ σημαντικές προσπάθειες για την επανανάκαμψη των οικονομιών τους. Μερικές είναι λιγότερο πλούσιες από την Ελλάδα. Όλοι θέλουν να είναι σε θέση να γνωρίζουν αν αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αυτό είναι κατανοητό. Χρειαζόμαστε μια επιστροφή στην αλληλεγγύη, με το βάρος να κατανεμηθεί με δίκαιο τρόπο.
Η συμφωνία θέτει, επίσης, την Αθήνα σε μια πορεία εξαιρετικά συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων, και περιλαμβάνει εγγυήσεις για να αποτραπεί το ενδεχόμενο η χώρα να παρεκκλίνει από αυτήν την πορεία. Ορισμένες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις έχουν ευρεία υποστήριξη, και στην Ελλάδα, για την αναβάθμιση του κράτους και της οικονομίας – για παράδειγμα, με την αποπολιτικοποίηση της διοίκησης, προκειμένου να καταπολεμηθεί η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις. Αυτή ήταν μια υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας που τον οδήγησε στην εξουσία. Άλλες μεταρρυθμίσεις υπερβαίνουν τις προτάσεις που υπέβαλε η Ελλάδα την περασμένη Πέμπτη.
Μερικοί λένε ότι οι όροι της συμφωνίας είναι απαράδεκτοι για την Ελλάδα, τους περιγράφουν ακόμη ως ένα πιστόλι στο κρόταφο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι πολύ απαιτητικοί για μια χώρα της οποίας ο πληθυσμός έχει υποφέρει σε μεγάλο βαθμό για πέντε χρόνια, και της οποίας η οικονομία εισήλθε σε ύφεση φέτος. Κατανοώ τη θέση αυτή. Και εγώ, επίσης, ενδιαφέρομαι πρωτίστως για τον ελληνικό λαό. Το μελλοντικό πρόγραμμα θα πρέπει να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ της οικονομικής αναγκαιότητας και της πολιτικής πραγματικότητας. Εάν η υπερβολική δυσπιστία μας οδηγήσει να ζητήσουμε το αδύνατο από την Ελλάδα θα ήταν επιζήμιο για όλους. Ελπίζω να μπορέσουμε να δώσουμε στην Ελλάδα την ευκαιρία να αποδείξει την καλή της πίστη, και ότι το μελλοντικό πρόγραμμα να επιτρέψει στη χώρα να σηκώσει ανάστημα οικονομικά και πολιτικά.
Χάσαμε έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος η κατάσταση στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί σοβαρά. Το ανθρώπινο, πολιτικό και οικονομικό κόστος της συμφωνίας αυξήθηκε δραματικά. Αυτό με θλίβει και αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα μου. Γιατί είναι οι Έλληνες που, για άλλη μια φορά, θα πληρώσουν το κόστος. Πρέπει τώρα να κοιτάξουμε προς το μέλλον, γιατί υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει επιτέλους σε μεταρρυθμίσεις – για τα καλά, πραγματικά. Και η προοπτική της ευρωπαϊκής χρηματοδοτικής βοήθειας, σε συνδυασμό με το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση και την ανάπτυξη στην Ελλάδα – η οποία θα κινητοποιήσει μέχρι 35 δισεκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση – θα βοηθήσει τη χώρα σε αυτή την πορεία, όσο μακρύς και δύσκολος μπορεί να είναι αυτός ο δρόμος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα σταθεί στο πλευρό του ελληνικού λαού για να τους βοηθήσει σε αυτή τη σημαντική φάση.
ιαβάστε επίσης:
ΔΝΤ: Η Ελλάδα θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους
Πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες – Η απάντηση του Σταθάκη στο Bloomberg
