Η Γερμανία πρέπει να αναγνωρίσει το μέγεθος της κατάρρευσης στην Ελλάδα και να μειώσει το χρέος όπως έγινε για την ίδια μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σημειώνει σχόλιο στο Project Syndicate του Τζέφρι Σατς καθηγητής στο Columbia University.
Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά περίπου 25% από το 2009, η ανεργία ανέρχεται στο 27%, με την ανεργία των νέων σε σχεδόν 50%. Όταν η Γερμανία αντιμετώπιζε αντίστοιχες συνθήκες στις αρχές του 1930, οι πιστωτές σήκωσαν αδιάφορα τους ώμους και το αποτέλεσμα της αστάθειας έστρωσε το έδαφος, μεταξύ άλλων, να ανέβει ο Αδόλφος Χίτλερ.
Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως, το χρέος της Γερμανίας κόπηκε, επιτρέποντας την ανοικοδόμηση. Δεδομένης αυτής της εμπειρίας, θα πρέπει αρκετοί να κατανοήσουν τη σημασία της μείωσης του χρέος μιας χώρας, όταν το βάρος της εξυπηρέτησης το καθιστά μη βιώσιμο.
Η υπόθεση να προσφερθεί σε μια χώρα μια επανεκκίνηση είναι σωστό οικονομικά και ηθικά. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για πολλούς τραπεζίτες να το κατανοήσουν, αφού ο κλάδος τους δεν γνωρίζει από ηθική.
Οι πολιτικοί, επίσης, τείνουν να έχουν μια ηθική πυξίδα που καθορίζεται από το στην αμείλικτο κυνήγι για ψήφους. Η εξεύρεση αποτελεσματικών και ηθικών λύσεων απαιτεί πραγματική πολιτική ικανότητα – κάτι που είναι πολύ σπάνιο στη διάρκεια της κρίσης του ευρώ.
Δείτε επίσης:
