Οι εκλογές στις… ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες
Από τον «Μαυρογιαλούρο» στον Γκόρτσο και από τον «Θανασάκη τον Πολιτευόμενο» στην «Κυρία Δήμαρχο».
Αθάνατος ελληνικός κινηματογράφος, με σενάρια βγαλμένα από την ίδια την… πολιτική ζωή.
Αξέχαστα θα μείνουν τα πολλά «θα» του Λάμπρου Κωνσταντάρα που στο τέλος εισπράττει τα εύσημα από έναν… γάιδαρο.
Υπάρχει και φιλότιμο (1965)
Ανεπανάληπτος και ο «κομματάρχης» Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, που για το καλό της… κόρης του άλλαξε στρατόπεδο και πήρε πάνω του τον προεκλογικό αγώνα του Γκόρτσου.
Τζένη-Τζένη (1966)
Χαρακτηριστικός ήταν και ο διάλογος ανάμεσα στον Μελέτη (Ντίνος Ηλιόπουλος) και τον συγγενή του, Θανάση, τον οποίο στηρίζει οικονομικά.
Θανασάκης: Δεν βγήκα αλλά έχω 3.960 προσωπικούς ψήφους!
Μελέτης: Τι πάει να πει αυτό;
Θανασάκης: Πάει να πει ότι 3.960 ψηφοφόρους τους έχω εδώ! Τους κρατάω στη χούφτα μου!
Μελέτης: Βουλευτής βγήκες;
Θανασάκης: Όχι.
Μελέτης: Ε, αμόλα τους! Τι τους έχεις και τους κρατάς; Άφησέ τους να πάνε στα σπίτια τους…
Θανασάκης ο Πολιτευόμενος (1953)
Ποιος δεν θυμάται τον βουλευτή «καλοχαιρέτα», ο οποίος για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του, είχε κάνει… βιομηχανία τα ρουσφέτια.
Στουρνάρα 288 (1959)
Το δίδυμο Αυλωνίτη – Βασιλειάδου, το οποίο άφησε εποχή στον κινηματογράφο, διασταύρωσε τα ξίφη του για χάρη της δημαρχίας, με τις υποσχέσεις να πέφτουν… βροχή. Μία από τις αυτές ήταν να μην αφήσουν «τα χελιδόνια να μας κουτσουλάνε όλη μέρα».
Κυρία Δήμαρχος (1960)
Πηγή: Real.gr
