Διότι συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις

Οχι από την πρώτη στιγμή της «ελληνικής κρίσης» (διότι ουδείς ευθύς εξαρχής είχε αντιληφθεί το βάθος της – πλην των κατασκευαστών της), αλλά πάντως ήδη απ’ το 2011 η στήλη αυτή ψυχανεμιζόταν ότι η εν λόγω κρίση ήταν ένα εργαλείο για τη μετατροπή της Ελλάδας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απ’ το ψυχανέμισμα ως τη βεβαιότητα δεν χρειάσθηκε να περάσουν παρά ελάχιστοι μήνες. Εκτοτε «μάλλιασε η γλώσσα μας» να φωνάζουμε για το προφανές, το αυταπόδεικτο και το αυτονόητο, αλλά ο κ. Φλαμπουράρης, φερ’ ειπείν, ήταν πεπεισμένος 8 με 12 καθ’ εκάστην ότι «αέρα χρωστάμε, με αέρα θα τους πληρώσουμε». Τώρα τους πληρώνουμε με αίμα μισθωτών, συνταξιούχων, γεωργών, νέων, μικρομεσαίων κι άλλων, και μάλιστα πολύ αεράτα, διότι «δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς».

Πέρασαν κοντά έξι χρόνια από τότε που ο Γιωργάκης εξασφάλισε το «μεγαλύτερο δάνειο όλων των εποχών», όπως κοκορευόταν ο κοκορόμυαλος, και σήμερα ο κ. Τσίπρας έχει «εξασφαλίσει» επίσης ένα δάνειο ανάλογων διαστάσεων, προσθέτοντας χρέος στο χρέος με γεωμετρική πρόοδο. Αν ο κάθε Ελληνας πολίτης σήκωνε έως τώρα στις πλάτες του ένα μαμούθ, στο εξής θα πρέπει να σηκώνει και ένα μαστόδοντο.

Πέρασαν κοντά έξι χρόνια από την εμφάνιση (κατασκευή) της κρίσης (όταν μια κρίση δανεισμού μεταμορφώθηκε σε κρίση χρέους) και σήμερα ο διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας, χερ Μαρσέλ Φράτσερ προτείνει (φόρα παρτίδα) να γίνει η Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τόμπολα! Διότι το πείραμα (Ινστιτούτο Οικονομικής Ερευνας γαρ) πέτυχε. Η Ελλάδα έγινε προτεκτοράτο. Αποικία χρέους. Τώρα μπορεί να λέγεται δημοσίως αυτό που τόσα χρόνια κατασκευάσθηκε υποχθονίως. Τώρα το Γερμανικό Ινστιτούτο προτείνει να γίνει αυτό που η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη κατασκευάσει. Εναν κρανίου (και μάλιστα άμυαλου) τόπον. Το κατόρθωμα αυτό θα δοξάζει την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στους αιώνες. Διότι επί των ημερών τους, καθώς και με τη συνέργειά τους, η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε – πλην όμως την τελευταία στιγμή ο μπαγάσας προσπάθησε να τη γλιτώσει, έβγαλε γλώσσα στον θάνατο κι εστράφη στην Αριστερά. Ατίθασα πράγματα και απαράδεκτα,

πρωτοφανή, ιερόσυλα, εικονοκλαστικά και κυρίως λαϊκιστικά. Η βεβαιότης του θανάτου ετέθη υπό αμφισβήτησιν! Απαγε της βλασφημίας! Η πιθανότης της ανάστασης άρχισε να σείει τα θεμέλια της «νέας τάξης», έφριξαν τα ποτάμια κι εξήλθον απ’ τις κοίτες τους, quo vadis Ευρώπα; Ευτυχώς

η εκκολαπτόμενη θύελλα απεδείχθη ανεμογκάστρι! Με αέρα φούσκωσαν τα μυαλά μας, με αέρα ξεφούσκωσαν, διότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Διότι η Αριστερά δεν μπορούσε παρά να κάνει ό, τι έκανε η Δεξιά.

Κι έτσι, ολοκληρώθηκε η δουλειά! Για τα επόμενα τρία χρόνια η χώρα θα είναι υπό επιτροπεία. Κι αν όλα πάνε καλά και το μνημόνιο πετύχει (!), η Ελλάδα θα είναι υπό επιτροπεία για τα επόμενα 32 χρόνια! Αν πάλι το μνημόνιο αποτύχει (οποία έκπληξις!), πάλι κάτι αεράτο θα σκεφθεί ο κ. Φλαμπουράρης. Αν πάλι στο μεταξύ η Γερμανία βγει απ’ το ευρώ, εμείς θα μείνουμε «πάση θυσία» στο ιερό αυτό νόμισμα, διότι έτσι λένε τα γκάλοπ, έτσι λέει το «όχι» όταν το βαφτίζουν «ναι», διότι έτσι λέει και ο κ. Μιχελογιαννάκης όταν ετάζει τους νεφρούς Σαμαρά κι ερμηνεύει τις σπάλες Σόιμπλε.

Κι έτσι, συντρόφισσες και σύντροφοι, κυρίες και κύριοι, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι η ελληνική Αριστερά μπορεί να κυβερνάει τη χώρα, αλλά μόνον υπό την επιτροπεία της γερμανικής Δεξιάς. Διότι σε όλα τα υπουργεία θα υπάρχει ο Ευρωπαίος κομισάριος ο οποίος θα κατέχει το δεσμείν και λύειν επί όλους! Υπό την ίδια επιτροπεία βεβαίως (του κ. Σόιμπλε ή του κ. Θεοχάρη, αδιάφορον) θα διατελεί και ο Ελληνας αριστερός πρωθυπουργός (που μάλιστα διατείνεται ότι δεν αναγνωρίζει άλλους πιο αριστερούς απ’ αυτόν) – ούτε οι τεύτονες επίτροποι στα υπουργεία, πείτε τους και γκαουλάιτερ, δεν έχει σημασία! Σημασία έχει το ανδρείκελο. Να λειτουργεί καλά. Να κλαίει τις σκοτεινές νύχτες με μαύρο δάκρυ, ώστε να μπορεί να διαβεβαιώνει κάθε πρωί τον κοσμάκη ότι το κακό που του κάνει τώρα, θα μπορέσει να το διορθώσει αύριο! Πώς; Μα με τους πόρους της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης! Οταν ο μισθός φθάσει σε έναν χρόνο τα 300 ευρώ, θα μπορέσει ύστερα σε δέκα χρόνια το ανδρείκελο να τον κάνει 320! Λίγο το ’χεις, από το να μην έχεις ούτε ένα ευρώ;

Τώρα, θα μου πείτε, το πας μακριά! Σε δέκα χρόνια ποιο ανδρείκελο ζει και ποιο πεθαίνει. Μεγάλο το δίκιο σας και «μακροπρόθεσμα όλοι θα είμαστε νεκροί». Γεωργοί, συνταξιούχοι, άνεργοι, υποαμειβομένοι, απασχολήσιμοι, νέοι, μαγαζάτορες, χρεωμένοι, όλοι! Αέρα μάς χρωστάει η ζωή, με αέρα θα μας πληρώσει. Αλλωστε και το χρέος της Γερμανίας αέρας είναι, μια τεράστια φούσκα! Της Ιταλίας ή της Γαλλίας να δεις! Της Ιαπωνίας σωστός Γκοτζίλας, ενώ ο Αμερικανοί τυπώνουν το χρέος τους σε νόμισμα πιο καλό κι απ’ το ευρώ (διότι το δολάριο είναι και ένοπλο). Συνεπώς μη

χολοσκάμε! Τα λεφτά, που δεν έχουμε για να πληρώσουμε τους φοροφόρους και τις τράπεζες, αέρας είναι. Κάπως δηλητηριώδης βέβαια, σου κάνει τη ζωή θάλαμο αερίων, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας, είναι πολύ αριστερό,

πολύ ακατόρθωτο. Και πολύ επικίνδυνο. Διότι, στην εποχή μας, αν σε πιάσουν να σκέφτεσαι μήπως υπάρχει κι άλλος δρόμος, σε πάνε για «εσχάτη προδοσία» που λέει και ο κ. Πανούσης, διότι «δεν μπορεί» κι αυτός «να κάνει αλλιώς» και να μη λέει κοτσάνες. Ακακες κοτσάνες. Καθότι

τις κακιασμένες κοτσάνες, ότι όποιος συριζαίος παραμένει σταθερός στις αρχές του και το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος είναι «αποστάτης», ούτε ο κ. Πανούσης τις λέει, ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε ο κ. Παππάς – αφήνουν να τις λέει ο ΔΟΛ…

 

 

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ