Η Formula 1 «τρέχει» στον Καναδά
Την Κυριακή, το ενδιαφέρον των φίλων της Formula 1 θα βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική καθώς στο Μόντρεαλ διεξάγεται το Grand Prix Καναδά.
Σε αυτήν την ιδιαίτερη διαδρομή με το βαρύ όνομα -το σιρκουί ονομάζεται Gilles Villeneuve- ομάδες και οδηγοί θα δώσουν την 7η μάχη μιας συναρπαστικής και απρόβλεπτης σεζόν.
Το Καναδικό Grand Prix εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1 το 1967 με τον πρώτο αγώνα να λαμβάνει χώρα στην πίστα Mosport Park στο Οντάριο. Στην συνέχεια τα ταξίδια του θιάσου της Formula 1 στην Βόρεια Αμερική εναλλάσσονταν μεταξύ του Mosport Park και του Circuit Mont Tremblant, που βρισκόταν στο Quebec. Για λόγους ασφαλείας όμως το 1971 η πίστα του Mosport Park έγινε μόνιμη μέχρι το 1978, που ο Καναδάς άλλαξε και πάλι περιοχή· αυτή την φορά το Μόντρεαλ θα φιλοξενούσε το Grand Prix της Formula 1 στην πίστα του νησιού Notre Dame.
Η πίστα βρίσκεται σε ένα τεχνητό νησάκι μέσα στην κοίτη του ποταμού Αγίου Λαυρεντίου. Ο θάνατος όμως του τοπικού ήρωα, Gilles Villeneuve, ήταν αφορμή για την αλλαγή της ονομασίας της πίστας το 1982. Είναι ένα circuit πόλης καθώς η διαδρομή αποτελείται από τους δημόσιους δρόμους που περιβάλουν το πολιτιστικό πάρκο Jean Drapeau, με τις μπαριέρες να καιροφυλακτούν πολύ κοντά στον δρόμο.
Πολλοί έμπειροι οδηγοί έχουν πέσει στην παγίδα και ιδίως στον τοίχο που βρίσκεται στην έξοδο του τελευταίου chicane πριν την ευθεία εκκίνησης-τερματισμού. Στο Grand Prix του 1999 τρείς Παγκόσμιοι Πρωταθλητές της Formula 1 έπεσαν πάνω του: οι Damon Hill, Michael Schumacher και Jacques Villeneuve αλλά και ο Πρωταθλητής του θεσμού FIA GT, Ricardo Zonta. Από τότε ο τοίχος αυτός ονομάστικε «Ο Τοίχος των Πρωταθλητών», ο οποίος μέχρι τότε λεγόταν «Καλώς ήλθατε στο Quebec». Το 2005 τα κερμπ του τελευταίου chicane έγιναν πιο ψηλά με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν τους οδηγούς κατά το πέρασμά τους.
Η διαδρομή δίπλα στην κοίτη του ποταμού έχει συνολικό μήκος 4,361 χιλιόμετρα και είναι μια γρήγορη πίστα με μέση ωριαία ταχύτητα κοντά στα 200 χλμ/ώρα ενώ η υψηλότερη ταχύτητα πλησιάζει και ίσως τα ξεπερνά σε μερικές περιπτώσεις τα 320 χλμ/ώρα. Οι οδηγοί κινούνται τέρμα γκάζι στο 63% του γύρου ενώ με το πόδι στο φρένο περίπου στο 18%. Στη μεγάλη ευθεία πριν από το τελευταίο chicane, το γκάζι είναι ανοιχτό για 15 δευτερόλεπτα περίπου, κάτι που απαιτεί μεγάλη αξιοπιστία από τους κινητήρες στους 70 γύρους του αγώνα.
Τα μονοθέσια χρειάζονται μεγάλη ροπή και δύναμη ώστε να μπορούν να επιταχύνουν στις εξόδους των στροφών αλλά και την επίτευξη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης τελικής ταχύτητας.
Επίσης ο συνδυασμός αργών και μεσαίας ταχύτητας στροφών με την πιο αργή στροφή της πίστας να είναι η φουρκέτα L’Epingle, την οποία τα μονοθέσια περνούν με περίπου 110 χλμ/ώρα και με 2η σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων, κάνουν τη διαδρομή πρόκληση για τους οδηγούς. Η χαμηλή κλίση στις πτέρυγες είναι απαραίτητη για την επίτευξη μεγάλης τελικής ταχύτητας αλλά είναι συμβιβασμός με τα μέτρια επίπεδα πρόσφυσης που έχει η άσφαλτος, ειδικότερα στις πρώτες δοκιμές.
Ένα καλά ισορροπημένο μονοθέσιο αλλά και ικανό στις απαιτητικές στροφές του Circuit Gilles Villeneuve είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός πολύ καλού γύρου. Το κλειδί για την επίτευξη ενός γρήγορου γύρου κατά τα λεγόμενα του Πρωταθλητή Jenson Button είναι: «Το ομαλό πέρασμα πάνω από τα κερμπ».
Τα φρένα των μονοθεσίων καταπονούνται περισσότερο από ότι σε κάθε άλλο Grand Prix, καθώς οι 13 συνολικά στροφές της πίστας τα φέρνουν στα όριά τους. Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσουν είναι τόσο μεγάλες που φτάνουν αλλά και ξεπερνούν τους 1000 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έτσι οι ομάδες χρησιμοποιούν διαφορετικά φρένα γι’ αυτόν τον αγώνα ώστε να μπορέσουν να αντέξουν τα υψηλά επίπεδα φθοράς. Η μορφή της διαδρομής εκτός από τα φρένα καταπονεί και το κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο κατά τη διάρκεια του αγώνα κάνει πάνω από 3.500 αλλαγές συνολικά και κατά μέσο όρο περίπου 50 αλλαγές ανά γύρο.
Όπως πάντα στον Καναδά -και ακόμα περισσότερο φέτος- κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν τα ελαστικά και η φθορά τους. Η Pirelli θα φέρει στο Μόντρεαλ τη μεσαία και την πολύ μαλακή γόμα της (σε αντίθεση με πέρυσι). Ωστόσο, δεν θα έχει τα τροποποιημένα ελαστικά της, όπως είχε εξαγγείλει μετά τη Βαρκελώνη.
Είναι επίσης αρκετά δύσκολο να μπορέσει κανείς να προβλέψει τη φόρμα των ομάδων. Στον Καναδά οι προσπεράσεις δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολες και η θέση στις κατατακτήριες δοκιμές θα παίζει σαφώς μικρότερο ρόλο από ότι στο Μονακό πριν από λίγες ημέρες. Και πάλι όμως το ενδιαφέρον θα επικεντρωθεί στη χρήση των ελαστικών.
Ένα επιπλέον στοιχείο που πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη μας είναι η συμπεριφορά του καιρού. Η πρόγνωση δίνει πιθανότητα βροχής την Παρασκευή και το Σάββατο, ωστόσο την Κυριακή ο αγώνας προβλέπεται να διεξαχθεί σε στεγνή πίστα.
Ο Καναδάς είναι σε πολύ διαφορετική χρονική ζώνη και οι ώρες διεξαγωγής των περιόδων είναι μετατοπισμένες προς το βράδυ σε ώρες Ελλάδας.
ΠΗΓΗ: msfree.gr
