Κάτι αλλάζει…

Μια αισιόδοξη εκδοχή -και ταυτόχρονα πρόταση- για την έξοδο των Ελλήνων από την κρίση μέσω της επιχειρηματικότητας καταθέτει αναγνώστης του enikos.gr και ενεργός επιχειρηματίας, απευθυνόμενος κατά κύριο λόγο στους νέους ανθρώπους, που τώρα ανοίγουν τα φτερά τους, στον ιδιαίτερα ανταγωνιστικό αυτό χώρο. Διαβάστε τι γράφει: «Στα όρια του ο Έλληνας πάντα βρίσκει διαφυγή. Τέτοια μάλιστα που εκπλήσσει τον υπόλοιπο κόσμο. Τις τελευταίες εβδομάδες αυτό αρχίζει να διαφαίνεται και στο Ελληνικό επιχειρείν.Σε ένα σάπιο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα ο Έλληνας επιχειρηματίας μετατρέπεται σε οραματιστή, σπάει της παρωπίδες και γίνεται εξωστρεφής. Θα μου πείτε είναι αναγκασμένος. Τα αντανακλαστικά του όμως είναι πραγματικά άξια θαυμασμού. Μάλιστα πιο διορατικές αρχίζουν να γίνονται και μεγάλες ελληνικές εταιρίες που είχαν εγκλωβιστεί στην εξάρτηση από την Δυτική Ευρώπη.Χαρακτηριστικό παράδειγμα  είναι αυτό Έλληνα διευθυντή, ελληνικής πολυεθνικής, ο οποίος, όταν μια μεγάλη γερμανική επιχείρηση με πολλά χρόνια συνεργασίας απαίτησε προκαταβολικά εξόφληση εκείνος, στράφηκε προς της αναδυόμενες αγορές, βρήκε το ίδιο προϊόν πολύ πιο οικονομικά και τώρα δέχεται πιέσεις από τους Γερμανούς να ξανακαθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το μάθημα που παίρνουμε δεν είναι αυτό της εθνικής υπερηφάνειας που κατατρόπωσε τον εχθρό, αλλά αυτό της διορατικότητας που θα γίνει πλέον παρακαταθήκη για τις νέες γενιές επιχειρηματιών.Είμαι βάσιμα αισιόδοξος ότι  η κρίση αυτή οδηγεί την νέα γενιά σε μια επόμενη φάση πολύ πιο ώριμη, όπου όσοι επιχειρούν, θα απλώσουν τις ικανότητες τους όχι μόνο στα στενά όρια της Ελλάδος και των Βαλκανίων αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο όπως μας δίδαξαν οι Έλληνες εφοπλιστές. Με την διαφορά ότι οι νέοι επιχειρηματίες, επειδή πέρασαν δύσκολα χρόνια, θα παραμείνουν πολίτες της Ελλάδας και όχι πολίτες του κόσμου όπως η πλειονότητα των συντρόφων εφοπλιστών.Το Ελληνικό εμπορικό δαιμόνιο δεν θα βασιστεί στις επιχορηγήσεις και τα δάνεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά στην καινοτομία που το διακατέχει. Θα υπάρχει άνθιση σε σταθερές πλέον βάσεις, άσχετα με το αν μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα έρθει κάποια στιγμή στο προσκήνιο, ώστε να καθορίσει τις γραμμές που πρέπει να ακολουθήσουμε ως έθνος για να βγούμε από το τέλμα.Αντώνης Τουρνικιώτης,MSc in European Studies (London School of Economics)Επιχειρηματίας»