Της Άννας Κανδύλη
Την παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου του Βασίλη Φλώρου περιμένει από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας η οικογένεια του. Έναν χρόνο μετά, ο καθ’ ομολογίαν δράστης Παύλος Ιωαννίδης βρέθηκε την Παρασκευή πρόσωπο με πρόσωπο μέσα στη δικαστική αίθουσα με τη σύζυγο και τα παιδιά του άτυχου φαρμακοποιού, που έπεσε νεκρός από το όπλο του άλλοτε επιστήθιου φίλου του για μια οικονομική διαφορά της τάξης των 300.000 ευρώ.
Η σύζυγος του θύματος Ξένια Ευαγγελάκου – Φλώρου και η κόρη του Γιώτα – Μαρία μιλώντας στη Realnews θεωρούν αδιανόητο ο δράστης να τύχει μιας καλύτερης ποινικής μεταχείρισης. Και γιατί το φοβούνται αυτό; Ο Ιωαννίδης επικαλείται ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία κατά την Ξ. Φλώρου είναι προσχηματικά.
“Έχω εμπιστοσύνη στους δικαστές και βαθιά μέσα μου θεωρώ ότι θα πάρουν την απόφαση που θα δικαιώσει και την ψυχή του συζύγου μου και θα παραδειγματίσει την κοινωνία. Ο άνθρωπός μου δεν θα γυρίσει πίσω, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι ο δολοφόνος του μπορεί να διεκδικήσει έστω και μία στο εκατομμύριο καλύτερη μεταχείριση”.
Η άτυχη γυναίκα ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που έγινε. “Μου φαίνεται σαν ψέματα ότι ο άνθρωπος που ξέραμε από φοιτητές εγώ και ο Βασίλης, που είχαμε κάνει μαζί διακοπές, που ξέραμε την οικογένειά του, τους γονείς του, τα αδέλφια του, που τον είχαμε ευεργετήσει διότι τον τελευταίο καιρό είχε οικονομικές δυσκολίες, όπως έλεγε, θα έφτανε σε αυτό το σημείο. Κι άλλες φορές μας είχε ζητήσει διάφορα ποσά και του τα δίναμε. Αυτή τη φορά, όμως, επειδή το ποσό ήταν μεγάλο και εμείς δυσκολευτήκαμε, του ζητήσαμε πίσω τα χρήματα κάποια στιγμή. Εκείνος μας κορόιδευε, προσπαθούσε να πάρει παρατάσεις. Από την άλλη, μαθαίναμε ότι αυγάτιζε την περιουσία του και ότι ουσιαστικά είχε αποφασίσει να μην τα δώσει. Έτσι απευθυνθήκαμε στη Δικαιοσύνη, η οποία έκρινε ένοχο τον Ιωαννίδη και εμάς μας δικαίωσε. Αλλά ούτε τότε ήθελε να δώσει τα χρήματα… Ο άνθρωπος αυτός, ο δολοφόνος δηλαδή, αν πραγματικά ήθελε να μας δώσει τα χρήματα, θα μπορούσε να είχε πουλήσει ένα από τα πολλά ακίνητα που είχε, αλλά δεν ήθελε. Ήθελε τα χρήματα να τα φάει, το είχε αποφασίσει, και έτσι σχεδίασε τη δολοφονία του άνδρα μου για να τον εκδικηθεί επειδή τον πήγαμε στα δικαστήρια, δικαιωθήκαμε και το σπίτι του βγήκε στον πλειστηριασμό”.
“Είμαι σίγουρη ότι ο δολοφόνος δεν έχει μετανιώσει για την πράξη του. Και ξέρετε γιατί; Διότι, ενώ διέπραξε το αποτρόπαιο έγκλημά του, αποφάσισε να μην παραδοθεί. Και αν η Ελληνική Αστυνομία δεν τον είχε συλλάβει, αυτός δεν θα ομολογούσε. Όταν τέλεσε την πράξη του είχε σώας τας φρένας, δεν ήταν εν βρασμώ ψυχής, το λένε και οι αυτόπτες που τον είδαν. Ποτέ στη ζωή του δεν είχε ψυχολογικά προβλήματα, δεν είχε απολύτως κανένα τέτοιο περιστατικό. Όμως αφού τον συνέλαβαν και παραδέχτηκε την πράξη του, άρχισε να λέει ότι θα αυτοκτονήσει για να μπει στο ψυχιατρείο. Ακολούθησε δηλαδή την πεπατημένη για να μπορεί να το παίξει τρελός”.
“Μέσα σε λίγα λεπτά εκείνο το πρωινό μείναμε χωρίς τον Βασίλη. Κρατιέμαι για να στηρίξω τα παιδιά μου που είναι φοιτητές γιατί δεν θέλω να αρρωστήσουν. Προσπαθώ, να τα εμψυχώσω, ενώ εγώ πρώτη είμαι μέσα μου κομματιασμένη. Φανταστείτε το, όταν ακούσαμε τους πυροβολισμούς και τον είδαμε από το μπαλκόνι πεσμένο στον δρόμο μέσα στα αίματα, νομίζαμε ότι βλέπαμε όνειρο και, όταν φτάσαμε σε εκείνον, εγώ ήμουν αυτή που βεβαίωσα τον θάνατό του αφού είμαι γιατρός. Έπιασα το χέρι του άνδρα μου και είδα ότι δεν είχε σφυγμό, κατάλαβα ότι ήταν νεκρός και δεν το έλεγα στην κόρη μου που ήταν δίπλα μου, η οποία πίστευε ότι ήταν απλώς τραυματισμένος. Δεν ήθελα εκείνη την ώρα να της πω την αλήθεια. Όλοι θέλαμε να είναι ψέμα αυτό που ζούμε, αλλά, αφού δεν είναι, θέλουμε ο δολοφόνος να τιμωρηθεί με την πιο παραδειγματική τιμωρία. Ο άνδρας μου είναι στο χώμα, δεν θέλω εκείνος να χαίρεται τον ήλιο”.
Τη χωρίς ελαφρυντικά τιμωρία του δολοφόνου του πατέρα της ζητά και η κόρη του Βασίλη Φλώρου, Γιώτα – Μαρία.
“Έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, όπως και ο πατέρας μου, για αυτό και τις διαφορές που είχε με τον δολοφόνο του δεν προσπάθησε να τις λύσει μόνος του, ούτε πήρε τον νόμο στα χέρια του… Ο μπαμπάς μου ήταν ένας παραδειγματικός οικογενειάρχης, ένας ζεστός πατέρας που σε έσφιγγε στην αγκαλιά του και δεν σε ένοιαζε τίποτα. Αυτός μου τον στέρησε από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτή τη στιγμή μυρίζουμε τα ρούχα και τη ρόμπα του στο φαρμακείο για να μην ξεχάσουμε τη μυρωδιά του. Θέλω ο δολοφόνος να σαπίσει στη φυλακή για να παραδειγματιστούν και όλοι όσοι σκέφτονται να αφαιρέσουν μία ζωή… Δεν θα ησυχάσουμε ούτε εγώ ούτε ο αδελφός μου αν δεν τιμωρηθεί αυτός ο άνθρωπος που κατέστρεψε τις ζωές μας και θα το φωνάζω όσο ζω”.
Πηγή: Realnews
