Την κατάσταση της υγείας του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος κάνει απεργία πείνας από τις 2 Μαΐου ζητώντας να εγκριθεί το αίτημά του για χορήγηση άδειας, περιγράφει η ιατρική γνωμάτευση από το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου, που έδωσε στη δημοσιότητα η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ.
Τη γνωμάτευση, που εκδόθηκε με αίτηση της οικογένειας του Δ. Κουφοντίνα, υπογράφει ο επιβλέπων παθολόγος, ιατρός Χαράλαμπος Μάνδρος.
Σύμφωνα με αυτή, ο απεργός έχει απολέσει μέχρι σήμερα 12,5 κιλά (περίπου αντιστοιχεί σε απώλεια βάρους ενός κιλού σε κάθε μέρα απεργίας πείνας) και συνολικά το 15% του βάρους του. Παρουσιάζει γενικευμένη αδυναμία, ορθοστατική υπόταση, σημεία αφυδάτωσης και απίσχνασης. Με βάση τα παραπάνω, η κατάστασή του κρίνεται σταθερά επιβαρυμένη, καταλήγει η γνωμάτευση.
Δείτε εδώτην ιατρική γνωμάτευση
Επιπλέον σύμφωνα με την ενημέρωση της οικογένειας από τον επιβλέποντα νεφρολόγο, παρουσιάζει υπεροξέωση , δηλαδή αυξημένη παρουσία οξέος στο αίμα και πτώση του Ph, εξέλιξη που θεωρείται επικίνδυνη για την πρόκληση νεφρικής ανεπαρκείας και συναφών βλαβών που μπορεί να μην είναι αναστρέψιμες.
Η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ σημειώνει ότι “από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου έχει δοθεί εντολή για αναγκαστική σίτιση, την οποία αρνείται ο απεργός και ως προς την οποία οι υπεύθυνοι γιατροί του νοσοκομείου θεωρούν ότι κωλύονται να εφαρμόσουν ενάντια στην θέλησή του (η σχετική πρακτική θεωρείται, όπως είναι γνωστό, βασανιστήριο)”.
Εξάλλου, αναφέρει η κ. Κούρτοβικ, “με δεδομένο το αδιέξοδο που δημιουργεί η επιδείνωση της κατάστασης και οι περιορισμοί του νομικού πλαισίου, η μόνη δυνατότητα για να εμποδισθεί μια αποτρεπτέα εξέλιξη των πραγμάτων, είναι να προχωρήσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στην νομοθετική τροποποίηση των διατάξεων εκείνων του σωφρονιστικού νόμου που συνεχώς παράγουν αδιέξοδες και άδικες καταστάσεις, στερώντας από την πρόσβαση σε δικαιώματα κρατουμένους που δικαιούνται σε αυτά και εκθέτοντας τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς σε πιέσεις, για λήψη αποφάσεων σκοπιμότητας και όχι ουσίας: Στην κατάργηση του εισαγγελικού βέτο, για την οποία το κυβερνών κόμμα είχε δεσμευτεί σε προηγούμενα στάδια, πριν από την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας”.
